Της Μαρίνας Οικονομίδου
Οι δημοτικές εκλογές είναι ένα παιχνίδι καθαρά τοπικού χαρακτήρα και όχι πολιτικού, αναφέρουν συχνά τα κόμματα όταν ερωτηθούν για το που αποσκοπούν οι συνεργασίες που δημιουργούνται ενόψει δημοτικών εκλογών.
Αναφέρουν δε ότι η τελική απόφαση για το ποιος θα είναι ο εκλεκτός του κάθε κόμματος ανά δήμο, θα ληφθεί με πλήρη διαφάνεια και δημοκρατικές διαδικασίες στα συλλογικά όργανα του κόμματος, λαμβάνοντας βέβαια υπόψη τη θέση των επαρχιακών επιτροπών κάθε κόμματος.
Οι τελευταίες κινήσεις τους καταδεικνύουν ωστόσο προειλημμένες αποφάσεις και διαβουλεύσεις που κάθε άλλο έχουν να κάνουν με τον τοπικό χαρακτήρα των επικείμενων εκλογών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Δημοκρατικός Συναγερμός με τον τρόπο που χειρίστηκε την υποψηφιότητα του Νίκου Νικολαϊδη. Αναμφίβολα, ο Νίκος Νικολαϊδης έχει το δικό του έρεισμα στη Λεμεσό που δεν αμφισβητείται και με τη στήριξή του ο ΔΗΣΥ έχει σοβαρές πιθανότητες να κερδίσει τον Δήμο Λεμεσού. Ωστόσο κανείς δε μπορεί να πιστέψει πως η απόφαση να στηριχθεί από τον ΔΗΣΥ ήταν προϊόν διαβούλευσης με τους τοπικούς παράγοντες του ΔΗΣΥ.
Ήταν αποτέλεσμα μακροπρόθεσμων πλάνων του ΔΗΣΥ, καθώς προσβλέπει πως με αυτό τον τρόπο θα ανοίξει γέφυρες στενής συνεργασίας με το μετριοπαθές –απογοητευμένο- ακροατήριο του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου για τις προεδρικές του 2018.
Ο ΔΗΣΥ «άσκησε την όραση για μακριά και έχασε τα κοντινά» του, καθώς παρέλειψε να διαχειριστεί σωστά την όλη κατάσταση. Απέφυγε να έρθει σε εκ των προτέρων διαβούλευση με τον ΔΗΣΥ Λεμεσού αλλά και με την ομάδα των συναγερμικών που ενδιαφέρονταν για τη δημαρχία, δίδοντας έτσι τροφή στα στόματα που έκαναν λόγο για συμφωνίες πίσω από κλειστές πόρτες. Κατόπιν εορτής βέβαια, έκανε κάποιες πυροσβεστικές κινήσεις, ωστόσο ο λεκές των προειλημμένων αποφάσεων έμεινε για το κόμμα.
Με τον ίδιο περίπου τρόπο ενήργησαν και τα υπόλοιπα κόμματα. Βλέποντας τον χάρτη των δήμων, όπως διαμοιράζεται βλέπουμε την αναβίωση της τριμερούς ΑΚΕΛ ΔΗΚΟ ΕΔΕΚ. Η ΕΔΕΚ είχε την ευκαιρία να διεκδικήσει με δικό της στέλεχος τον Δήμο Λεμεσού, ωστόσο επειδή θα έχανε τη στήριξη των άλλων δύο κομμάτων από τους άλλους δήμους, επέλεξε να προχωρήσει με τον υποψήφιο του ΑΚΕΛ και να σταθεί απέναντι από το δικό της στέλεχος. Το πιο παράδοξο βέβαια, είναι ότι ενώ η ηγεσία διακήρυττε ότι δεν έχει λάβει ακόμα καμία απόφαση για το ποιους δήμους θα στηρίξει και πως οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν στο Πολιτικό Γραφείο της Πέμπτης, η παρουσία στελεχών της ΕΔΕΚ, ακόμη και της κόρης του Μαρίνου Σιζόπουλου στην εξαγγελία του Ανδρέα Χρίστου πριν από την όποια επίσημη απόφαση του κόμματος καταδεικνύει προειλημμένες αποφάσεις που δεν θυμίζουν τίποτα από δημοκρατικές και διαφανείς διαδικασίες βάσει του τοπικού χαρακτήρα κάθε δήμου. Να θυμίσουμε άλλωστε πως η ΕΔΕΚ, αυτή τη στιγμή έχει δημαρχεύον στη Λάρνακα τον Πέτρο Χριστοδούλου, τον οποίο ενδέχεται να θυσιάσει για το καλό της τριμερούς.
Όλα αυτά καταδεικνύουν ότι οι δημοτικές εκλογές δεν έχουν να κάνουν με τον τοπικό χαρακτήρα κάθε δήμου, αλλά μάλλον με συμφωνίες και συνεργασίες που προσβλέπουν στις προεδρικές εκλογές του 2018. Ελπίζουμε, πως μετά από το μεγάλο ποσοστό αποχής που θα έχουν οι δημοτικές εκλογές του Δεκέμβρη, οι πολιτικοί αρχηγοί δεν θα πουν το χιλιοειπωμένο κλισέ «πήραμε τα μηνύματα των εκλογών». Γιατί όχι μόνο δεν έλαβαν τα μηνύματα, αλλά όπως όλα δείχνουν, δεν θέλουν να τα λάβουν.
