ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το Grexit και η αποτυχία σε αξιολόγηση-προσφυγικό

Του Μπάμπη Παπαδημητρίου

Του Μπάμπη Παπαδημητρίου

bp@kathimerini.gr

Κατόρθωσε να δυσαρεστήσει τους πάντες (σχεδόν...) ο κ. Τόμσεν με τα όπως συνήθως αυστηρά όσο και απολύτως ορθολογικά επιχειρήματα που επιστράτευσε με το πρόσφατο άρθρο του. Το σημείο που πυροδότησε την πάνδημη αντίδραση ήταν η ανάδυση της απειλής του Grexit. Φαίνεται ότι το κατάλαβε, ακόμη και ο μεταφραστής στην ελληνική, ο οποίος, τιμώντας τις καλύτερες «σταλινικές» πρακτικές, έφαγε την κρίσιμη λέξη. «Ενα σχέδιο που είναι βασισμένο σε υπερβολικά αισιόδοξες παραδοχές σύντομα θα προκαλέσει την επανεμφάνιση φόβων για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη», μετέφρασε όταν ο κ. Τόμσεν έγραψε ότι «over-optimistic assumptions will soon cause Grexit fears to resurface once again».

Αλλά και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης εξειδίκευσε τους παλιμπαιδισμούς Τσακαλώτου, που είπε στη Βουλή: «Καήκαμε, αν η αξιολόγηση πάει για Μάιο-Ιούνιο». Ο κ. Δραγασάκης είπε στο Stern ότι «μέχρι τον Ιούλιο θα έχουμε ολοκληρώσει το 80% όσων μας επέβαλαν πέρυσι οι δανειστές μας». Ωστε να ζητήσουμε τότε «να μιλήσουμε για μια ελάφρυνση του δημοσίου χρέους».

Πιστεύουν, ειλικρινώς οι κ. Δραγασάκης και Τσακαλώτος ότι μπορούμε να φθάσουμε ως εκείνο το χρονικό όριο χωρίς να έχουν πάρει φωτιά τα τόπια; Αφότου θα έχουν προηγηθεί βαρύτατοι φόροι κι ενώ στο ταμείο δεν θα υπάρχουν τα χρήματα που θα ζητήσει να του πληρώσουμε ο κ. Ντράγκι;

Αλλωστε, στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν πείθονται για τις πραγματικές προθέσεις του κ. Τσίπρα. Οχι μόνον η ομάδα των «κακών», Βερολίνο και δορυφόροι, αλλά και ο πόλος του καλού «Ολάντ και οι Νότιοι».

Αν όλοι αυτοί ήθελαν να διευκολύνουν τον κ. Τσίπρα, δεν έπρεπε να βάλουν το Ταμείο στην εικόνα. Ως προς αυτό, το επιτελείο των κυβερνητικών στελεχών που διαπραγματεύεται έχει δίκαιο: δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτούμε την πρόσθετη προσαρμογή που ζητούν οι άνθρωποι της Ουάσιγκτον, ξεκαθαρίζουν. Και εξηγούν ότι δεν πρόκειται να πάνε ποτέ στη Βουλή διατάξεις που θα ανεβάζουν το κόστος προσαρμογής στο ύψος που τοποθετεί τον πήχυ το ΔΝΤ.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, διά του κ. Μοσκοβισί και με την παρότρυνση Γιούνκερ, ο οποίος με καρκινική διατύπωση είπε πως «δεν πολέμησα για να αποφύγω την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ για να επιτρέψω την έξοδο της Ελλάδας από τη Σένγκεν», θέλοντας βεβαίως να αναδείξει πως η αδυναμία της κυβέρνησης να διαχειριστεί τις μεταναστευτικές ροές υπενθυμίζει την εξίσου μεγάλη αδυναμία της να τιθασεύσει τα δημοσιονομικά του κράτους, είναι πρόθυμη να κλείσει το συντομότερο την τρέχουσα αξιολόγηση.

Η κυβέρνηση, όμως, αποτυγχάνει και στα δύο μέτωπα. Το καλύτερο παράδειγμα το εντοπίζουμε στον χώρο του υπουργείου Αμύνης. Ο κ. Καμμένος μπορούσε, αν ήθελε, να σταματήσει τις δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων που προ (σ)κάλεσαν τη συγκέντρωση των μεταναστευτικών ροών στα ευάλωτα ανατολικά θαλάσσια σύνορα της χώρας. Δεν τήρησε την παράδοξη αλλά τόσο επιτυχημένη «υπόσχεση» που έδινε προεκλογικώς να νουθετήσει τον «μικρό Αλέξη», προκειμένου να αποφύγουμε τον εκτροχιασμό.

Αν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αμύνης «σφυρίζει αδιάφορα» το κάνει ως αντάλλαγμα στις «βόμβες» με τις οποίες απειλεί να εμποδίσει την εφαρμογή του μνημονίου στον «χώρο ευθύνης» της. Δεν κάνει, για παράδειγμα, τίποτε για να κόψει κατά 500 εκατ. τις δαπάνες του υπουργείου, όπως είναι η μνημονιακή υποχρέωση και έχει καταχωρισθεί στον ψηφισμένο προϋπολογισμό του 2016. Μαθαίνω, μάλιστα, από τη μεσιτική αγορά ότι αναζητείται διακριτικά η εκδήλωση επιχειρηματικού ενδιαφέροντος για την αξιοποίηση ακινήτων του υπουργείου, η αξία των οποίων εκτιμάται σε 10 δισ. ευρώ (!) προκειμένου να αποφευχθεί η ένταξή τους στην περιουσία τού υπό δημιουργία σούπερ ταμείου περιουσίας του Δημοσίου.

Είναι προφανές πως το σκορποχώρι καλλιεργεί εξίσου αποτελεσματικά με τις πραγματικές δυσκολίες το αίσθημα της αγοράς ότι το Grexit παραμένει μια εντελώς πραγματική απειλή για την Ελλάδα.