«Η στάση της νότιας Κύπρου ως κακομαθημένου παιδιού της Δύσης δεν πρόκειται να εμποδίσει την ανάπτυξη της ΤΔΒΚ. Η νότια Κύπρος πρέπει να παραιτηθεί από την εμμονή της και την αρνητική της στάση. Διότι στο βόρειο κομμάτι του νησιού της Κύπρου υπάρχει ένας ευτυχισμένος λαός, ο οποίος αναπτύσσεται και μεγαλώνει με γοργούς ρυθμούς. Και φυσικά στο πλευρό του ντόπιου τουρκικού πληθυσμού βρίσκεται η Τουρκική Δημοκρατία με τα 80 εκ. αδέλφια της».
Η παραπάνω τοποθέτηση έρχεται από τον στενό συνεργάτη του Τούρκου Προέδρου και νέο Αντιπρόεδρο της τουρκικής κυβέρνησης και αρμόδιο υπουργό για θέματα της Κύπρου, Ρετζέπ Άκνταγ. Ο κ. Άκνταγ βρέθηκε στο τιμόνι του τομέα της υγείας ήδη από τα πρώτα χρόνια της ανάληψης της εξουσίας από το κόμμα του. Από αυτό το πόστο δρομολόγησε το έργο των ιδιωτικοποιήσεων και επιχείρησε να εκσυγχρονίσει το απαρχαιωμένο σύστημα δημόσιας υγείας της Τουρκίας, προορίζοντας παράλληλα για τον ίδιον και τους συνεργάτες του σημαντικά οικονομικά οφέλη. Σήμερα, με εντολή του Προέδρου της Τουρκίας αναλαμβάνει το «ευαίσθητο» χαρτοφυλάκιο της «TΔΒΚ».
Η προαναφερόμενη τοποθέτηση του κ. Άκνταγ ήρθε στο προσκήνιο της επικαιρότητας στα πλαίσια της σύντομης επίσκεψής του στην άλλη πλευρά της Πράσινης Γραμμής την περασμένη Παρασκευή. Κατά την εν λόγω επίσκεψή ο Τούρκος αξιωματούχος πρώτον έθεσε επί τάπητος με τους συνεργάτες του το περίφημο οικονομικό πακέτο το οποίο επιβάλλει η Άγκυρα στους τ/κ από τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας και δεύτερον, εγκαινίασε την νέα αντιπροσωπεία, δηλαδή την «τοπική οργάνωση» του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) στην Κύπρο.
Τα τουρκικά κόμματα συνηθίζουν να διατηρούν αντιπροσωπείες σε πόλεις όπου ζουν τουρκικοί πληθυσμοί στο εξωτερικό. Από αυτή την άποψη, η νέα κίνηση του ΑΚΡ δεν μας ξαφνιάζει. Ωστόσο, οι σχέσεις των τ/κ με την Άγκυρα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως σχέσεις δυο ξεχωριστών κρατών στα πλαίσια των οποίων η Τουρκία σέβεται την αυτονομία των τ/κ. Με βάση αυτό το σκεπτικό η κίνηση της Άγκυρας δημιουργεί πολλά ερωτηματικά.
Για αυτό άλλωστε τον λόγο, η νέα πρωτοβουλία και οι δηλώσεις του κ. Άκνταγ προκαλούν θύελλα αντιδράσεων στην τ/κ κοινότητα, με πολλούς τ/κ να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να εξωτερικεύσουν τις διαφωνίες τους με την νέα εξέλιξη. Μέσα στα εν λόγω πλαίσια οι πρώτες αντιδράσεις αφορούν το γεγονός ότι η λειτουργία τοπικής οργάνωσης ενός τουρκικού κόμματος στην Κύπρο αναμένεται να περιπλέξει τις διαπλεκόμενες σχέσεις της τ/κ πλευράς με την Άγκυρα.
«Έχουμε πάνω από 100.000 ψηφοφόρους (στην Κύπρο)», δήλωσε ο κ. Άκνταγ στα πλαίσια της ομιλίας που πραγματοποίησε στα εγκαίνια της νέας τοπικής οργάνωσης του κόμματός του προκαλώντας τον έντονο προβληματισμό των τ/κ. Με βάση τα όσα δήλωσε ο κ. Άκνταγ οι χειρότεροι φόβοι των τ/κ αποτελούν πλέον την πραγματικότητα, καθώς ο τουρκικός πληθυσμός που ζει στη βόρεια Κύπρο έχει ξεπεράσει προ πολλού την τ/κ κοινότητα σε αριθμητικό επίπεδο. Εν ολίγοις οι τ/κ συμπολίτες μας οι οποίοι δεν έχουν άλλη πατρίδα παρά την Κύπρο και οι οποίοι χρησιμοποιούν ως μητρική γλώσσα την κυπριακή διάλεκτο της τουρκικής γλώσσας είναι πλέον μειοψηφία στο τόπο τους.
Άραγε θα βρεθεί κάποιος αξιωματούχος, πολιτικός ή ακόμη και απλός πολίτης που θα εστιάσει σε αυτό τον προβληματισμό κατά την διάρκεια της τρέχουσας προεκλογικής περιόδου; Νομίζω ότι η νέα δημοσκόπηση της Κ μιλά από μόνη της. Το Κυπριακό δεν αποτελεί πλέον την πρώτη προτεραιότητα για τον μέσο πολίτη. Για αυτό άλλωστε τον λόγο, άλλα ζητήματα όπως η οικονομία και τα σκάνδαλα μονοπωλούν τις συζητήσεις στην προεκλογική μάχη του εκτυλίσσεται.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια θεωρούμε ότι εντάσσονται και οι κινήσεις εντυπωσιασμού της ε/κ ηγεσίας η οποία επιχειρεί να διαχειριστεί το Κυπριακό με περιστασιακά «πυροτεχνήματα» και με άνευ περιεχομένου δηλώσεις του τύπου «είμαστε έτοιμοι για την επανέναρξη του διαλόγου». Ποια επανέναρξη; Να συζητήσουμε τι; Ότι δεν καταφέρατε να διευθετήσετε σε τόσες πρόσφατες διασκέψεις, για τις οποίες έπρεπε να μεταναστεύσετε για αρκετό καιρό στην Ελβετία, θα το λύσουμε τώρα εν μέσω της προεκλογικής περιόδου;
Για ποια επανέναρξη μιλάμε όταν η ε/κ πλευρά δεν εννοεί να κατανοήσει τον βασικό προβληματισμό της τ/κ πλευράς στο πεδίο της πολιτικής ισότητας; Αν αληθινός στόχος της ε/κ πλευράς είναι όντως η επανέναρξη ή έστω ακόμη και η χρέωση στην τουρκική πλευρά των λανθασμένων κινήσεων στο πεδίο της ασφάλειας (η ε/κ πλευρά δικαίως προβληματίζεται για το ζήτημα του sunset clause), τότε για ποιο λόγο δεν ανακοινώνει την αποδοχή της εκ περιτροπής προεδρίας; Για ποιο λόγο δεν αντιμετωπίζει με πειστικά επιχειρήματα τους προβληματισμούς των τ/κ στο πεδίο της πολιτικής ισότητας;
Αν όντως έχουμε φτάσει στην τελική φάση των συνομιλιών, για ποιο λόγο καθυστερούμε να ανοίξουμε όλα τα «χαρτιά» μας; Μήπως τελικά ο απώτερος στόχος μας δεν είναι η άμεση λύση του Κυπριακού, αλλά η καθυστέρηση της τελικής φάσης της διαπραγμάτευσης με το σκεπτικό ότι «συνεχίζουμε από το σημείο που διακόψαμε μετά τον Μάρτιο του 2018;»
Πως θα συνεχίσουμε κυρίες και κύριοι τον Μάρτιο του 2018 «από το σημείο που μείναμε» όταν οι εξελίξεις τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες; Ακόμη και εάν η προεκλογική μάχη αναδείξει τους ίδιους πρωταγωνιστές στην Κύπρο, έχουμε την εντύπωση ότι τον Μάρτιο του 2018 θα βρούμε την Τουρκία, την Ελλάδα ή τον διεθνή παράγοντα στο σημείο που τους αφήσαμε τα ξημερώματα της 7ης Ιουλίου; Άραγε η Τουρκία δεν θα έχει ήδη μπει σε τροχιά εκλογών; Άραγε η τουρκική πολιτική θα μείνει ανεπηρέαστη από την εν λόγω εξέλιξη; Άραγε το ίδιο δεν θα ισχύει και για την περίπτωση της Ελλάδας;
Δυστυχώς στην περίπτωση της Κύπρου η χειμερία νάρκη στο πεδίο της διπλωματίας και της πολιτικής διαρκεί χρόνια.
Καλή μας νύχτα και καλή προεκλογική περίοδο λοιπόν.
