ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Πρόεδρε ποια ετοιμότητα για λύση;

Σε λίγες ημέρες ξεκινούν εκ νέου οι συναντήσεις των δυο ηγετών. Ύστερα από μια διακοπή περίπου δυο μηνών, οι δυο πλευρές θα έχουν επιτέλους την ευκαιρία να θέσουν εκ νέου επί τάπητος τις τελευταίες, επίμαχες «λεπτομέρειες» της λύσης. Υπάρχουν αρκετά «ανοιχτά» ζητήματα στο τραπέζι των συνομιλιών. Οι δυνάμεις του τόπου που υποστηρίζουν την λύση εύχονται ότι με καλή θέληση και προ πάντων πολιτική βούληση αυτά τα εμπόδια θα υπερνικηθούν και σε λίγο καιρό η Κύπρος θα οδηγηθεί σε δημοψηφίσματα και λύση, δηλαδή επανένωση.

Στο σημείο που έχουν φτάσει σήμερα οι εξελίξεις, με κίνδυνο να φανώ «κουραστικός» στον αναγνώστη, επιλέγω να αναφερθώ σε ένα σημαντικό πρόβλημα που αφορά την προοπτική της λύσης. Με αφορμή τον νέο δείπνο των δυο ηγετών και την επανέναρξη των συνομιλιών, και στις δυο πλευρές της Πράσινης Γραμμής και στον ΟΗΕ ακούγεται η «ατάκα» περί ετοιμότητας των εμπλεκόμενων πλευρών για την λύση. Πριν από λίγες ώρες άλλωστε, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας κατηγόρησε την Τουρκία με το πρόσχημα της έλλειψης ετοιμότητας για συζήτηση του ζητήματος των εγγυήσεων.

Σε αυτό το σημείο προκύπτει ένα σημαντικό ερώτημα, το οποίο κατά την ταπεινή μου γνώμη καλείται να απαντήσει πρωτίστως ο Πρόεδρος αυτού του μικρού νησιού, ο οποίος με την κάθε νέα ευκαιρία που του δίνεται δηλώνει δημοσίως την ετοιμότητα της ηγεσίας του για την λύση.

Ερωτούμε λοιπόν: Αξιότιμε κ. Πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας; Ποια ετοιμότητα; Ποια ετοιμότητα όταν σε επίπεδο ενημέρωσης της κοινής γνώμης, τους τελευταίους μήνες έχουν πραγματοποιηθεί τόσα λίγα; Σε όλες τις «ελεύθερες» επαρχίες του νησιού, οι πολίτες που γνωρίζουν τα δρώμενα στο Κυπριακό είναι λίγοι και η πλειοψηφία της κοινωνίας αδυνατεί να κατανοήσει το περιεχόμενο της περιβόητης ομοσπονδιακής λύσης. Υπό αυτές τις συνθήκες πως θα εξασφαλιστεί ένα θετικό αποτέλεσμα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα στο ενδεχόμενο δημοψήφισμα;

Ποια λύση όταν στην πρωτοβάθμια και στην δευτεροβάθμια παιδεία, σε καθημερινή βάση αναπαράγονται τα γνωστά «κλισέ» που αφορούν την Τουρκία και κυρίως τους τ/κ συμπατριώτες μας; Πως θα επικοινωνήσει η 10χρονη Ανδρεάννα από την Λάρνακα με τον 10χρονο Μπερκτζέμ από την Κερύνεια την επόμενη ημέρα της λύσης; Ποια θα είναι η αντίδραση της ε/κ κοινότητας για το γεγονός ότι ο πατέρας του Μπεκρτζέμ είναι τουρκικής καταγωγής, δηλαδή «έποικος» που θα λάβει «αυτομάτως» την υπηκοότητα της ομοσπονδίας την επόμενη ημέρα της λύσης; Για ποιο λόγο δεν μοιραζόμαστε τις πραγματικότητες με την κοινή γνώμη στο «ευαίσθητο» ζήτημα των «υπηκοοτήτων»; Για ποιο λόγο αναπαράγουμε ψευδείς πληροφορίες-εντυπώσεις σε αυτό το πεδίο και εξακολουθούμε να μεταδίδουμε το μήνυμα «όλοι οι έποικοι πίσω στην Τουρκία», όταν τα δεδομένα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι πολύ πιο διαφορετικά;

Ποια λύση την στιγμή που η επίσημη κυβέρνηση του τόπου δεν λαμβάνει καμία ουσιαστική πρωτοβουλία στο πεδίο των μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης και κυρίως της επικοινωνίας; Ποιο είναι το σχέδιο δράσης για τα ΜΜΕ, για το ΡΙΚ, το ΚΥΠΕ κ.ο.κ. την επόμενη ημέρα της λύσης; Έχουμε δημιουργήσει κάποιο σχέδιο;

Πως είναι δυνατόν να μιλάμε για «ετοιμότητα» για λύση όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας φτάνει στο σημείο να αμφισβητήσει την αρχή της πολιτικής ισότητας των τ/κ; Αυτό είναι το μήνυμα εμπιστοσύνης που επιθυμούμε να στείλουμε στους τ/κ «ένα βήμα» πριν την λύση;

Για μια ακόμη φορά υπογραμμίζουμε ότι τα αναπάντητα ερωτήματα πολλά. Γνωρίζουμε ότι όπως στην άλλη πλευρά της Πράσινης Γραμμής έτσι και στην δική μας πλευρά της γραμμής της διχοτόμησης υπάρχουν μερίδες της κοινωνίας που θα μας δηλώσουν κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει ανάγκη για πληροφόρηση της κοινής γνώμης, επικοινωνία της Ανδρεάννας με τον Μπερκτζέμ, ότι ο Μπερκτζέμ θα έπρεπε να επιστρέψει άμεσα στην Τουρκία, ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για λύση και έτσι ανάγκη για σχέδιο δράσης στα πεδία της παιδείας και της επικοινωνίας κ.ο.κ. Οι συγκεκριμένες μερίδες της κοινωνίας δεν πρόκειται να αποδεχθούν ποτέ την πολιτική ισότητα της «μειοψηφίας», δηλαδή των τ/κ. Για αυτές τις μερίδες της κοινωνίας δεν έχουμε να δηλώσουμε κάτι περισσότερο. Περιορίζομαι να τονίσω ότι σέβομαι τις απόψεις της και την ελευθερία για την έκφραση και την προβολή αυτών των απόψεων που σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν να συμμεριστώ.

Ωστόσο, στην περίπτωση του αξιότιμου Πρόεδρου της Δημοκρατίας η πραγματικότητα είναι πολύ πιο διαφορετική. Σε αυτή την περίπτωση, ο Νίκος Αναστασιάδης καλείται να ακροβατήσει ανάμεσα στην κυπριακού τύπου μικροπολιτική (βλπ. Προεδρικές εκλογές) και στο όραμα της λύσης. Δυστυχώς η εικόνα που εκπέμπει η ηγεσία του είναι άκρως προβληματική, για να μην πούμε «ανησυχητική»…

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
X