Του Ονασαγόρα
Ωστόσο, το ψυχογράφημα του Νίκαρου μόνο ένας μπορεί να το κάνει με επιδεξιότητα και αποτελεσματικότητα... Φρόιντ. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον κύριο Πάμπο, ο οποίος γνωρίζει τον Νίκαρο στην καθημερινότητά του, στις καλές και στις κακές του, «και στις πολύ κακές του», όπως ο ίδιος συμπληρώνει.
Ο κύριος Πάμπος, λοιπόν, με ενημέρωσε ότι η προσπάθεια που είδαμε τελευταία για να μετριαστεί η δημόσια αισιοδοξία για το Νταβός ανήκει στον Νίκαρο. «Με δική του πρωτοβουλία ζήτησε από τον Άιντε να δώσει την πραγματική διάσταση στα γεγονότα και να μη δημιουργεί προσδοκίες που θα οδηγήσουν σε απογοητεύσεις» μου ανέφερε.
Συμπλήρωσε ότι εκείνο που απασχολεί τον Νίκαρο, εκτός από την ουσία του Κυπριακού που θα συζητήσει στο Νταβός, είναι και η διαχείριση του όλου θέματος στο εσωτερικό μετά τις καταγγελίες του Νικόλα Παπαδόπουλου «και των άλλων αρνητών των επαφών».
Όπως, ωστόσο, μου είπε: «παρόλα αυτά το χαμόγελο και τα αστεία δεν λείπουν από τα χείλη του Νίκαρου».
Άλλη τετραμερή φοβόντουσαν κάποιοι και άλλη μας έρχεται!
Όπως ακούω, ο Ιωάννης Κασουλίδης είναι πολύ κοντά με τους ομολόγους του ΥΠΕΞ Ελλάδας, Ιορδανίας και Αιγύπτου για μία τετραμερή συνάντηση που θα ανεβάσει πολύ τον διπλωματικό πήχη!
Διπλωμάτης καριέρας με τον οποίο συζητούσα τις εξελίξεις στο διπλωματικό επίπεδο, χαρακτήρισε «χρυσή εποχή της διπλωματίας» αυτή που διάγει η Κύπρος. Μίλησε, μάλιστα, για ευτυχή συγκυρία να υπάρχει στο πηδάλιο του ΥΠΕΞ ο Κασουλίδης και σε αυτό του κράτους ο Νίκαρος.
Όπως μου είπε, η πολιτική της Κύπρου είναι ιδιαίτερα ευνοϊκή και για την Ελλάδα σε μία πολύ δύσκολη περίοδο. «Μη σας πω ότι η Λευκωσία συμπαρασύρει θετικά την Αθήνα στον διπλωματικό χορό των τριμερών και σύντομα τετραμερών συναντήσεων» μου είπε. Υπέδειξε, μάλιστα, ότι πολύ σύντομα αναμένονται εξελίξεις με ένταξη στον... χορό και του Λιβάνου.
Ένταση έχει προκαλέσει στο κόμμα του λαού η αναφορά στελέχους σε υποψηφίους «οι οποίοι δεν έχουν καμιά σχέση με το λαϊκό κίνημα».
Όπως με πληροφορεί η κυρία Γιαννούλλα, η οποία γνωρίζει όλα όσα λέγονται στους διαδρόμους της Εζεκία Παπαϊωάννου και ακόμα περισσότερα, το στέλεχος έκανε ονομαστική αναφορά σε δύο υποψήφιους. Ο ένας είναι πάμπλουτος παράγοντας «που ζει στη χλιδή», η άλλη είναι αστή που «καμιά σχέση είχε ή έχει με τα λαϊκά στρώματα, πλην από την αρπαγή των ΑΚΕΛικών ψήφων».
Σύμφωνα με την κυρία Γιαννούλλα, ακόμα και στα ανώτατα δώματα του κόμματος υπάρχει η άποψη ότι το στέλεχος είναι μεν σωστό στη διάγνωση αλλά «δεν θέτουμε τέτοια θέματα τώρα που ολοκληρώθηκε το ψηφοδέλτιο και άρχισε ο προεκλογικός». Αναφέρθηκε, μάλιστα, ότι «παραμένει αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι και οι δύο υποψήφιοι έφεραν ψήφους στο κόμμα». Έγινε, μάλιστα, και υπόδειξη «να τερματιστούν τέτοιου είδους αμφισβητήσεις που μόνο κακό κάνουν στο κόμμα».
Η κυρία Γιαννούλλα επιμένει πως η μουρμούρα δεν πρόκειται να τερματιστεί.
----------------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
