ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Καθηγητάδες…

Του Χρίστου Ζαβού

Του Χρίστου Ζαβού

Τι σου είναι αυτό το σινάφι των «καθηγητών»; Βρίσκεται ανάμεσα σ’ όλους τους ποδοσφαιρικούς λαούς του νησιού και έχει μάλιστα την ικανότητα να μεταφέρεται  από δω και από κει ανάλογα των εξελίξεων. Είναι αυτοί που πάντοτε εκ του αποτελέσματος έχουν κάτι να πουν.

Την προηγούμενη εβδομάδα βρισκόταν στη Λάρνακα και αναθεμάτιζε τον Ιδιάκεθ, τώρα μεταφέρθηκε στη Λευκωσία και τα βαλε με τον Κρίστιανσεν.

Οι καθηγητές επιβιώνουν παντός καιρού, όταν όμως επέλθει η ήττα για την ομάδα, τότε η δράση τους κορυφώνεται. Ιδιαίτερα δε, άμα δεν μεσολαβεί ο παράγοντας διαιτησία, τότε ο βασικός στόχος τους είναι η αποδόμηση του προπονητή.

Δεν πα να ναι ο Γιοβάνοβιτς, ο Κρίστιανσεν ο Αυγουστή, ο Λέβι, ο Αντζελότι άμα παρακολουθούν αγώνα της Μπάγερν,  δεν υπολογίζουν τίποτα και κανένα.

Από την προσέγγιση τους στο όλο θέμα συμπεραίνεις εύκολα ότι η άποψη τους για το άθλημα είναι όση η δική μου για το πώς φτιάχνουν οι κινέζοι dumplings.

Γιατί είναι επιδερμική και χωρίς κανένα σοβαρό υπόβαθρο. Η κριτική γίνεται εν βρασμώ ψυχής και χωρίς να υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα.

Σε τούτο το χρονικό σημείο ο στόχος ετέθη και δεν είναι άλλος από τον Κρίστιανσεν. Τον προπονητή που έχει εφαρμόσει το rotation καλύτερα από τον οποιοδήποτε άλλο συνάδελφο του. Ακόμη και από τον ίδιο τον Γιοβάνοβιτς.

Και όποιος νομίζει ότι είναι εύκολο κανείς να διαχειριστεί ένα ρόστερ πέραν των 20 παικτών ανά δύο παιγνίδια την εβδομάδα, τότε απλά δεν έχει ιδέα από το άθλημα.

Και όμως ο Δανός κατάφερε κατά τη διάρκεια της χρονιάς με μαεστρικό τρόπο να διαχειριστεί όλες αυτές τις προσωπικότητες χωρίς να υπάρχει ούτε και ένα πρόβλημα. Χωρίς καμία γκρίνια από κανέναν. Και όμως έχασε η ομάδα στο τσακ μέσα στη Λάρνακα και η καρέκλα των κριτών γύρισε για να πει την άποψη της. Ότι δεν κάνει ο Μπαράλ, γιατί να παίξει ο Αστίθ (δεν τους ενδιαφέρει ότι ο Μερκής ήταν τραυματίας, φτάνει να βγάλουν τα απωθημένα τους), δεν έπρεπε να μπει ο Εμπεσίλιο, γιατί οι Φοινικούδες είναι στη Λάρνακα, ο Ζήνων έζησε στη Λευκωσία και όχι στη Σκάλα… και ότι παπαριά μπορεί να σκεφτεί το μυαλό των «καθηγητών».

Λοιπόν. Ας αποδεχθούμε την άποψη των καθηγητών ότι έχασε το παιγνίδι στη Λάρνακα ο Κρίστιανσεν. Του αξίζει μια τέτοια αντίδραση; Του ανθρώπου που η ομάδα του σκόραρε τέσσερα γκολ στη Μπιλμπάο. Του προπονητή που για πρώτη φορά έκανε κυπριακή ομάδα να παίζει στα ίσα μεγάλους αντιπάλους χωρίς να ταμπουρώνεται πίσω στην άμυνα; Τι να τους νοιάξει όμως τους καθηγητές; Το βιολί τους.

Ας μιλήσουμε για το ματς. Ο ΑΠΟΕΛ έχασε στη τελευταία φάση του αγώνα από ένα άρτιο κτύπημα ενός πολύ μεγάλου παίκτη όπως είναι ο Λαρένα.  Έχοντας κιόλας καμιά εικοσαριά παιγνίδια περισσότερα από τον αντίπαλο.

Παίζοντας χωρίς τρία βασικά στελέχη του που έχουν καθορίσει τη φετινή πορεία της ομάδας. Καλή η θεωρία του «γεμάτου ρόστερ» αλλά καμία ομάδα στον πλανήτη δεν χάνει από τη δυναμική της όταν απουσιάζουν ένας ή περισσότεροι παίκτες. Και οι Βινίσιους, Εφραίμ και Μερκής έχουν καθορίσει τον φετινό ΑΠΟΕΛ.

Το πρώτο ημίχρονο η ομάδα ήταν πολύ καλή με την τριάδα των χαφ να επικρατεί στον αγωνιστικό χώρο. Ο Κάνιας είναι παίκτης που δεν αγνοείς τις ικανότητες του, ο Μοράις θύμισε τον παλιό πολύ καλό εαυτό του ενώ και ο Μπερτόλιο προσπάθησε να κτυπήσει από τον άξονα.

Προσέξτε τον άξονα. Το αδύνατο σημείο της ΑΕΚ η οποία είναι ίσως η μοναδική από τις πρωταγωνίστριες που δεν έχει αμυντικά χαφ να δαγκώνουν.

Και με τον Ινιάκεθ να τον αποδυναμώνει κυρίως γιατί έτρεχε να ισοφαρίσει, ο Δανός βλέποντας την κούραση του Μπερτόλιο έβαλε στον αγώνα τον Εμπεσίλιο για να κτυπήσει εκεί ακριβώς.  Στον άξονα.

Δέκα λεπτά  αφού ρίχνει μέσα τον Ολλανδό προκύπτει η φάση ακριβώς από εκείνο το σημείο. Ο Βάτερμαν γεμίζει, ο Πιέρος στοπάρει και δίνει την ασίστ στον Εμπεσίλιο, ο οποίος χάνει το τετ α τετ. Γιατί άμα εκεί είχε σκοράρει, τότε οι «καθηγητές» θα έκαναν πλάκα μες στα Face Book και τα Twitter.

Όσον αφορά δε τη τοποθέτηση του Μπαράλ στ’ άκρα, υποθέτω ότι έχει να κάνει με την ικανότητα του να κτυπά από τον άξονα, αλλάζοντας χώρους με τον Πιέρο. Να προσθέσει έναν ακόμη παίκτη εκεί.

Ενδεχομένως να μην του βγήκε. Άμα όμως υπάρχει προπονητής στον πλανήτη που του βγαίνουν όλα, τότε θα μιλάγαμε για computer της IBM και όχι άνθρωπο.

Ο ΑΠΟΕΛ εν ολίγοις έχασε ένα παιγνίδι. Τι κάνουμε υπάρχει και η ήττα στο ποδόσφαιρο. Είναι όμως φοβερά λανθασμένη και ακραία η αντίδραση των «καθηγητών» που δεν σέβονται έναν άνθρωπο που τόσα έχει προσφέρει στην ομάδα του τη φετινή σεζόν.

Δεν ξέρω τι θα συμβεί στο μέλλον. Ο ΑΠΟΕΛ είναι το φαβορί για να το πάρει. Ίσως το πάρει με τον Κωστή στον πάγκο, ίσως με τον Κρίστιανσεν. Έτσι και αλλιώς η αρρωστημένη ποδοσφαιρική νοοτροπία που ήρθε εξ Ελλάδος μας έχει κτυπήσει κατακούτελα.

Είναι όμως εξαιρετικά άδικο και προσβλητικό κάποιοι να παρακάμπτουν βασικά στοιχεία του αθλήματος απλά και μόνο για να βγάλουν τα εσώψυχα τους.  Ο Κρίστιανσεν είναι πολύ μεγάλος προπονητής που ομολογουμένως το εκτόπισμα του ξεφεύγει από τα κυπριακά όρια.

Τι τους νοιάζει όμως τους «καθηγητές». Αυτοί είναι κολλημένοι με τη νίκη. Και χωρίς αυτήν τσακώνονται με τον καθρέφτη για το ποιος είναι ο πιο μαλάκας…

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Χρίστου Ζαβού

Χρίστος Ζαβός: Τελευταία Ενημέρωση

X