Αναχωρεί σήμερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης για την Ελβετία για να λάβει μέρος στις συνομιλίες του Κυπριακού με τον κ. Ακιντζί και στην παρουσία του κ. Αϊντε. Όπως είναι πλέον ξεκάθαρο θα συζητηθούν όλες οι υφιστάμενες εκκρεμότητες και στη συνέχεια θα προχωρήσουν στη συζήτηση του Εδαφικού σε συνάρτηση αναπόφευκτα με το Περιουσιακό. Αυτή τη στιγμή δεν προέχει η συζήτηση για το πώς φτάσαμε εδώ.
Γιατί για παράδειγμα ενώ η συμφωνία αφορούσε στη συζήτηση του Εδαφικού και μόνο, τελικά θα συζητηθούν όλα. Ούτε για το αν ο κ. Ακιντζί επέμενε να μεταβούν στο εξωτερικό λόγω φόβου του για διαρροές ή αν ήταν και είναι μια συνολική μεθόδευση μεταφοράς του σκηνικού των συνομιλιών εκτός Κύπρου. Εκείνο το οποίο τώρα προέχει είναι να εξετάσουμε το τι δέον γενέσθαι και το τι αναμένεται.
Ας ξεκινήσουμε από τη διαπίστωση ορισμένων δεδομένων.
1.Η συζήτηση στην Ελβετία σηματοδοτεί την τελική ευθεία της παρούσας φάσης των διαπραγματεύσεων.
2. Στο Όρος των Προσκυνητών θα συζητηθούν όλες οι πτυχές του Κυπριακού
3. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μεταβαίνει εκεί γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά τις θέσεις τω κομμάτων και τις «κόκκινες γραμμές» τους.
4. Ο Νίκος Αναστασιάδης γνωρίζει επίσης πάρα πολύ καλά και τις «κόκκινες γραμμές» των Ελληνοκυπρίων μέσα από τις τακτικές έρευνες κοινής γνώμης που διεξάγει το Προεδρικό ή που διεξάγουν και άλλοι και τις οποίες πληροφορείται.
Πέραν των πιο πάνω δεδομένων, κατά τη γνώμη μου, ο Πρόεδρος μεταβαίνει στην Ελβετία όπως ο ίδιος δεσμευμένος με δύο θέσεις, δικές του, τόσο προεκλογικές, όσο και μετεκλογικές. Δύο θέσεις των όποιων μέχρι σήμερα δεν έχει αποστεί.
1. Έχει δηλώσει πλειστάκις ότι ο ίδιος δεν πρόκειται να θέσει τον λαό μπροστά στο δίλημμα να επιλέξει αν το προτεινόμενο σχέδιο λύσης είναι κατάλληλο ή όχι. Αυτό θα το κρίνει ο ίδιος και θα το προτείνει στον λαό μόνο αν εκείνος το θεωρήσει κατάλληλο, αναλαμβάνοντας τις ιστορικές ευθύνες.
2.Ότι αυτό το σχέδιο λύσης, για να το θέσει ενώπιον του λαού, θα πρέπει να είναι καλύτερο από το προηγούμενο σχέδιο το οποίο έχει απορριφθεί από τους Ελληνοκύπριους, δηλαδή από το σχέδιο Ανάν.
Από τα πιο πάνω δύο σημεία προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα, ότι αν και εφόσον φτάσουν σε απάνεμο λιμάνι οι συνομιλίες, το αποτέλεσμά τους, δεν πρόκειται να είναι ένα σχέδιο λύσης, αλλά μια κατ’ αρχήν συμφωνία λύσης, την οποία ο κυπριακός λαός, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, θα κληθούμε να εγκρίνουμε ή να απορρίψουμε. Νέο στοιχείο στην όλη διαδικασία.
Πέραν όλων όσων έχουν ήδη αναφερθεί είναι εξίσου σημαντικό η ελληνοκυπριακή πλευρά να μεταβεί στην Ελβετία πλήρως προετοιμασμένη και για το καλύτερο και για το χειρότερο. Αν όλα πάνε καλά θα πρέπει να είναι έτοιμη να τοποθετείται σε όλες τις εκκρεμότητες. Και αν, ο μη γένοιτο, συναντήσει την πλήρη αδιαλλαξία της άλλης πλευράς και πάλι θα πρέπει να έχει έτοιμο σχέδιο δράσης και ενδεχομένως και αναγκαίας αντίδρασης.
Μεταβαίνοντας για συνομιλίες στην Ελβετία έχει αναφερθεί κάτι ως θέση του Εθνικού Συμβουλίου η οποία με προβληματίζει πολύ.
Η θέση ότι ο Πρόεδρος δεν θα προχωρήσει σε «πάρε-δώσε». Και διερωτώμαι πώς είναι δυνατόν να κλείσουν οι εκκρεμότητες χωρίς «πάρε-δώσε»; Ή πώς θα συζητηθεί το Εδαφικό –Περιουσιακό χωρίς το ανάλογο «πάρε-δώσε». Για μένα είναι πρόδηλο ότι ο Πρόεδρος θα προχωρήσει σε «πάρε- δώσε» και αν τα πράγματα εξελιχθούν θετικά θα του ζητηθεί να συζητήσει και το θέμα Ασφάλειας – Εγγυήσεις. Θέμα όμως το οποίο μπορεί να επιλυθεί μόνο σε Διεθνή Διάσκεψη με την παρουσία των μονίμων μελών του Σ.Α. του ΟΗΕ, των τριών εγγυητριών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδιαίτερα της Κυπριακής Δημοκρατίας και φυσικά των δύο κοινοτήτων.
Υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών στο πλαίσιο των καλών τους υπηρεσιών προς επίλυση του Κυπριακού και στη βάση των περί Κύπρου αποφάσεων του Διεθνούς Οργανισμού.
Μεταβαίνει, λοιπόν, ο Πρόεδρος στο Όρος των Προσκυνητών στην Ελβετία, ως προσκυνητής και απόστολος των δικαίων του κυπριακού λαού, εκφραστής της ιστορίας του και εγγυητής της προοπτικής και του ασφαλούς μέλλοντος όλων των Κυπρίων.
Ο κ. Νίκος Κατσουρίδης είναι πρώην βουλευτής του ΑΚΕΛ.
