Αυξάνονται και πληθύνονται οι «προασπιστές» της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μια προσεκτική μελέτη, εντούτοις, της ρητορικής σημαντικής μερίδας αυτών των ατόμων αποκαλύπτει ότι η πραγματική τους πρόθεση είναι η προάσπιση και η ενίσχυση της «ελληνικότητας» της Κυπριακής Δημοκρατίας, με βάση μια λογική που οδηγεί αναπόφευκτα στην προώθηση της οριστικής διχοτόμησης του νησιού.
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία του σήμερα αποτελεί συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας που ιδρύθηκε με το Σύνταγμα του 1960, άσχετα αν κάποια άρθρα του έχουν ανασταλεί με βάση το δίκαιο της ανάγκης. Όταν προασπιζόμαστε την Κυπριακή Δημοκρατία και ζητούμε το νέο Ομόσπονδο Κράτος να είναι μετεξέλιξη της δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός αυτό. Η Κυπριακή Κυβέρνηση εξακολουθεί να είναι κυβέρνηση όλων των κυπρίων και η Κυπριακή Βουλή εξακολουθεί να είναι Βουλή όλων των κυπρίων, άσχετα αν οι ΤΚ υπουργοί και βουλευτές αποχώρησαν μετά την τουρκοανταρσία του 1963-1964.
Η Κυπριακή Δημοκρατία (πολύ ορθά) εκδίδει ταυτότητες και διαβατήρια και στους τουρκοκυπρίους, τους επιτρέπει να ψηφίζουν στις εκλογές (μετά και από σχετική απόφαση του ΕΔΑΔ), τους παρέχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τους επιτρέπει να διακινούνται ελεύθερα στις περιοχές που ελέγχονται από το Κράτος, τους επιτρέπει να επιστρέψουν στα σπίτια και τις περιουσίες τους αν το επιθυμούν, κλπ κλπ.
Οι Υπουργοί της Κυβέρνησης είναι Υπουργοί όλων των κυπρίων και οφείλουν να συμπεριφέρονται σαν τέτοιοι. Προς αυτή την κατεύθυνση είναι π.χ. ο διορισμός δια νόμου του Υπουργού Εσωτερικών σαν κηδεμόνα των τουρκοκυπριακών περιουσιών ώστε να διασφαλίζει τα συμφέροντα του τουρκοκύπριου ιδιοκτήτη. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι με βάση την σχετική νομοθεσία ο Κηδεμόνας δεν μπορεί να εγκρίνει την πώληση μιας τουρκοκυπριακής περιουσίας παρά μόνο αν το τίμημα πώλησης κρίνεται λογικό και όχι ετεροβαρές για τον πωλητή.
Μοναδική εξαίρεση αποτελεί ο Υπουργός Παιδείας. Υπενθυμίζεται ότι το Σύνταγμα του 1960 δεν προέβλεπε τη δημιουργία Υπουργείου Παιδείας και αρμοδιότητα για θέματα παιδείας είχαν η Ελληνοκυπριακή Κοινοτική Συνέλευση για την ελληνοκυπριακή κοινότητα και η Τουρκοκυπριακή Κοινοτική Συνέλευση για την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Με βάση τον περί της Μεταβιβάσεως της Ασκήσεως των Αρμοδιοτήτων της Ελληνικής Κοινοτικής Συνελεύσεως και της Ιδρύσεως Υπουργείου Παιδείας Νόμο 45 του 1965 ανατέθηκε στον Υπουργό Παιδείας να συνεχίζει το έργο της Ελληνικής Κοινοτικής Συνέλευσης. Συνεπώς είναι ο μόνος Υπουργός ο οποίος εκπροσωπεί αποκλειστικά τους ελληνοκυπρίους.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων οφείλει επίσης να συμπεριφέρεται σαν Βουλή όλων των κυπρίων. Οποιαδήποτε απόφαση ή ενέργεια η οποία παραγνωρίζει τα συμφέροντα των άλλων κοινοτήτων και ειδικά της τουρκοκυπριακής αποτελεί συνειδητή υποβάθμιση της σε Ελληνοκυπριακή Βουλή. Ειδικότερα σε θέματα παιδείας δεν θα πρέπει να ενεργεί ως εάν είναι η διαλυθείσα Ελληνική Κοινοτική Συνέλευση, αλλά να αφήνει την πρωτοβουλία των αποφάσεων στον Υπουργό Παιδείας, ο οποίος έχει αυτή την αρμοδιότητα.
Μια από τις βασικότερες θέσεις αρχών της πλευράς μας στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται είναι ότι το Ομόσπονδο Κράτος θα πρέπει να προκύψει από μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι από «παρθενογένεση» ή από συνεταιρισμό της νόμιμης Κυπριακής Δημοκρατίας με το ψευδοκράτος. Τα επιχειρήματα της πλευράς μας μπορούν να είναι πειστικά μόνο όταν η Κυπριακή Δημοκρατία και τα όργανα της συμπεριφέρονται, στον βαθμό του δυνατού, σαν Κράτος όλων των κυπρίων, συμπεριλαμβανομένων και των τουρκοκυπρίων, λαμβάνοντας υπόψη τις ανησυχίες και τα συμφέροντα τους.
Πραγματικοί προασπιστές της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι όσοι εργάζονται για την διαφύλαξη και ενίσχυση του δικοινοτικού της χαρακτήρα.
Κάποιοι άλλοι όψιμοι προασπιστές της, μερικοί από τους οποίους δεν ήθελαν να δουν τη σημαία της πριν από μερικά χρόνια, με την συνεχή προσπάθεια τους για «εξελληνισμό» της προσφέρουν την χείριστη υπηρεσία στην πλευρά μας αφού στην ουσία την υποβαθμίζουν και την υπονομεύουν εξυπηρετώντας την επιχειρηματολογία των τούρκων περί «ελληνοκυπριακής διοίκησης» και «τουρκοκυπριακής διοίκησης».
Ανδρέας Δ. Συμεού
Επισκέπτης Λέκτορας, Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου
