Του Χρίστου Ζαβού
Τι να γράψουμε για χθες; Ψιλό απογοήτευση υπάρχει αλλά έτσι όπως εξελίχθηκε ο αγώνας μια χαρά σου κάνει η ισοπαλία. Κώλο γήπεδο ρε παιδί μου. Που να παίξεις μπάλα σε τέτοιο βούρκο; Δεν είναι δικαιολογία αλλά ο αγωνιστικός χώρος δεν σου προσφέρεται για μπάλα. Το καλό είναι ότι έδειξε χαρακτήρα η ομάδα το πάλεψε και τελικά δικαιώθηκε. Ψυχή και καρδιά.
Πάντως μέχρι να καταλάβεις τι γίνεται, προηγήθηκαν και με 2 γκολ. Τρέχα γύρευε δηλαδή. Δεν έκανε και καλό παιγνίδι η άμυνα.
Στο πρώτο γκολ ο Κατσιαράβα αδειάζει Φορτούνα και Σιέλη, δίνει στον Ζελάγια που εκμεταλλεύεται το κενό και …. καληνύχτα μαργαρίτα, καληνύχτα Μαργαρώ . Στο δεύτερο κοιμήθηκε η άλλη μεριά αφού ο Γεωργιανός ανάμεσα σε Αϊρόσα και Ντόσα κάνει το Ρόμο ν’ αναρωτιέται που είναι η μπάλα. Πριν πάει όμως η μπάλα στο κεφάλι του ο Φιλίποφ είναι αραχτός και λάιτ μέχρι να κάνει τη σέντρα αφού Σοάρες και Φορτούνα κουτούλησαν μεταξύ τους.
Ούτε και η μεσαία γραμμή ήταν στα φόρτε της. Ο Λούκας δεν ήταν καλά. Μπράβο όμως σ’ αυτό τον παικταρά που παρέμεινε στο γήπεδο και ισοφάρισε κιόλας. Ούτε και ο Σοάρες ήταν θετικός αφού έχανε έδαφος στο χώρο ευθύνης του ενώ δεν είχε ούτε και καλά κρατήματα.
Καλά τα πήγε ο Μπουένο αλλά που να δώσει τη μπάλα; Κατ’ εμέ Σαβανέ εξτρέμ δεν υπάρχει και νομίζω ότι το είδαμε όλοι μια ακόμη φορά. Λες και η ομάδα έπαιζε με δέκα. Το Γεωργιάδη δεν το βοήθησε καθόλου το γήπεδο. Πώς να κρατήσει τη μπάλα, πως ν’ ανοιχτεί στο χώρο που είναι βασικό μέρος του παιγνιδιού του; Έκανε κάποιες ενέργειες μέχρι εκεί.
Μας έμεινε ο Ουέλλιγκτον. Όντως ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας. Κινητικός, μάχες, ξύλο με τους αμυντικούς, δίνει κιόλας την ασίστ στον «ψυχάκια», κερδίζει και το πέναλτι. Όλα ωραία και όμορφα. Από γκολ όμως τι γίνεται; Σ’ εκείνη τη φάση με το Μπουένο έχει απέναντι του κενή εστία και πάλι καταφέρνει να το χάσει. Κρίμα το παιδί, δεν ξέρω μέχρι που θα πάει ο εφιάλτης του (μας) αλλά η ομάδα χρειάζεται επειγόντως φορ.
Και πάμε στα μεταγραφικά. Χθες μάλιστα ήταν και ένα πολύ καλό δείγμα για το πόσο χρειάζεται επιλογές ο Πάμπος στον πάγκο. Δεν αγνοώ, ούτε υποτιμώ τον Ηλία, ούτε και τον Μαύρου. Ίσα, ίσα που χαρήκαμε που τους είδαμε στο γήπεδο.
Πέραν αυτού, από την αρχή της σεζόν, εμείς επιμένουμε ότι αυτή η ομάδα μπορεί να κτυπήσει το πρωτάθλημα. Έχουν να λένε μάλιστα, ορθώς, ότι οι μεταγραφές του χειμώνα μπορεί να σου δώσουν τίτλο. Τώρα πώς να πεις στον Σοφοκλέους βάλε λεφτά αφού εδώ καλά, καλά δεν πωλήθηκαν παραπάνω από 60 εισιτήρια των 100 ευρώ. Αυτό είναι ντροπή για την ΑΕΛ αλλά ας μην μιζεριάσουμε. Ας περιοριστούμε στο αγωνιστικό κομμάτι.
Χθες ασχοληθήκαμε εκτενώς με τις μεταγραφές. Αποκαλύψαμε τρία ονόματα, τα οποία απασχόλησαν τους ανθρώπους που επιμελούνται τον προγραμματισμό. Για τον Ρούμπιο απλά τσεκάρανε, δεν προχωρά τίποτα ξέχασε τον. Για τον άλλο το Ντάνι Μπενίτεζ που ήταν στη Γρανάδα η περίπτωση του παίζει σοβαρά.
Το τρίτο όνομα που αποκαλύψαμε έχει να κάνει με τον 26χρονο Βάσκο Αλέν Εζμεντί Μπλάνκο. Αυτός το μόνο που δεν είναι σίγουρο είναι πότε θα έρθει Κύπρο. Είναι κλειστός συνεπώς η ομάδα αποκτά έναν ακόμη εξτρέμ που έτσι και αλλιώς τον έχεις ανάγκη.
Από κει και πέρα, δεν υπάρχει κάτι για επιθετικό. Κατά την άποψη μου η ανάγκη για φορ είναι επιτακτική. Μη κάνουν καμιά μαλακία και δεν πάρουν φορ, θα μοιάζει με παράδοση στις ορέξεις των άλλων. Αν ήμουν με τον ΑΠΟΕΛ και μου έλεγες ότι θέλεις πρωτάθλημα με Ουέλλιγκτον και Αρουαμπαρένα θα είχα κλειστεί στο εξοχικό μου στον Πρωταρά και θα γέλαγα.
Δεν είναι ότι είναι κακοί παίκτες, δεν είναι όμως αυτό που λέμε σκόρερ. Για να το τελειώνουμε η ομάδα χρειάζεται φορ ενώ πήρε και έναν εξτρέμ. Αν είναι να έρθει ο άλλος θα πρέπει να φύγει κιόλας ένας ακόμη. Ποιος μπορεί να είναι αυτός;
Έχω κάτι στο μυαλό μου, ας περιμένουμε όμως καλύτερα.
