Kathimerini.gr
Αλεξάνδρα Σκαράκη
«Αυτό είναι ένα βιβλίο το οποίο δεν ήξερα ότι είχα ανάγκη να γράψω… παρόλο που ίσως κάποιοι προσβληθούν, σε προσωπικό επίπεδο έκλεισε ένας κύκλος της ζωής μου για να προχωρήσω σε ένα καλύτερο μέλλον. Ελπίζω να μπορέσω να διαφωτίσω εκείνους που αισθάνονται μόνοι, πληγωμένοι ή παρεξηγημένοι». Η Μπρίτνεϊ Σπίαρς μιλά για τα απομνημονεύματά της με τίτλο «The Woman In Me» που κυκλοφόρησαν στις 24 Οκτωβρίου και ήδη σχολιάζονται από τον αμερικανικό και διεθνή Τύπο.
Δύο χρόνια μετά την απελευθέρωση από το αυστηρό καθεστώς κηδεμονίας του πατέρα της, η Σπίαρς αφηγείται τη δική της πλευρά σε γεγονότα που σημάδεψαν την προσωπική και επαγγελματική της ζωή. Μέσα από το «The Woman In Me», που μόλις λίγες ώρες από τη διαθεσιμότητά του σε βιβλιοπωλεία και online έχει τις περισσότερες πωλήσεις στην Ιστορία απομνημονευμάτων διασημοτήτων, όλος ο κόσμος θα μάθει επιτέλους την αλήθεια της ποπ σταρ. Αυτή που κρυβόταν πίσω από το αμήχανο χαμόγελο, το ανήσυχο βλέμμα και την επιθετική συμπεριφορά όταν οι παπαράτσι τής ασκούσαν υπερβολική πίεση.
Οπως αναφέρει ο εκδοτικός οίκος Simon and Schuster, πρόκειται για «μια γενναία και συγκινητική διήγηση γύρω από θέματα όπως η ελευθερία, η δόξα, η μητρότητα, η επιβίωση, η πίστη και η ελπίδα». Γραμμένο με αξιοσημείωτη ειλικρίνεια και χιούμορ, το βιβλίο εστιάζει στη διαρκή δύναμη της μουσικής, της αγάπης, καθώς και τη σημασία να μιλάει κανείς με τους δικούς του όρους.
It’s happening !!! My book is the highest selling celebrity memoir in history and it’s only day 1 !!! Thank you to the fans who have been so supportive !!! Love you all !!! #TheWomaninMe @gallerybooks @simonandschuster pic.twitter.com/62ti4sUb4h
— Britney Spears (@britneyspears) October 25, 2023
Από την αρχή της σόλο καριέρας της το 1998 μέχρι σήμερα, η Σπίαρς έχει προσελκύσει το διεθνές ενδιαφέρον πυροδοτώντας συζητήσεις σχετικά με την αλλαγή που έφερε στην ποπ μουσική και την επιρροή της στη βιομηχανία γενικότερα, με τις εμφανίσεις μπροστά και μακριά από τις κάμερες, τις ταραχώδεις οικογενειακές σχέσεις και τον πλήρη έλεγχο που είχε ο πατέρας της, Τζέιμι Σπίαρς, στην καθημερινότητά της.
Ο αντίκτυπος που είχε αυτή η αναγκαστική κηδεμόνευση, το κίνημα #FreeBritney, αλλά και η συγκλονιστική ομιλία της στο δικαστήριο το 2021, όπου αποκάλυψε ότι έχει υποστεί ψυχικό τραύμα, περιγράφονται λεπτομερώς στο εγχείρημα για το οποίο η δημοφιλής τραγουδίστρια υπέγραψε συμφωνία με τον εκδοτικό οίκο ύψους 15 εκατ. δολαρίων. «Ενιωθα σαν ρομπότ», γράφει η Σπίαρς σε απόσπασμα του βιβλίου που δημοσιεύθηκε νωρίτερα. «Αλλά όχι ένα συνηθισμένο ρομπότ, κάτι σαν ρομπότ σε παιδική ηλικία. Φερόμουν σαν παιδί, τόσο που έχανα κομμάτια του εαυτού μου. Αυτή η κηδεμονία “αφαίρεσε” τη γυναικεία μου φύση. Αισθανόμουν περισσότερο σαν οντότητα παρά ως ένα άτομο πάνω στη σκηνή, σαν να μου έκλεψαν τη μουσική από τα κόκαλά μου, από το αίμα μου».
Εμφάνιση στα μουσικά βραβεία του Billboard, τον Μάιο του 2016. Φωτ.: Chris Pizzello/Invision/AP, File.
Από «κορίτσι της διπλανής πόρτας», σε σταρ
Το άστρο της έλαμψε από νωρίς. Γεννημένη ως Μπρίτνεϊ Τζιν Σπίαρς το 1981 στην πόλη ΜακΚομπ του Μισισιπή στις ΗΠΑ, είναι το δεύτερο παιδί και πρώτη κόρη του συνταξιούχου ιδιοκτήτη κατασκευαστικής επιχείρησης Τζέιμι Σπίαρς και της συγγραφέως και δασκάλας Λιν Αϊρίν Μπρίτζες. Η σχέση των γονιών της δεν είχε ποτέ μια σταθερή πορεία, καθώς χώριζαν συχνά και μετά συμφιλιώνονταν, με τον Τζέιμι να μην είναι πάντοτε παρών στη ζωή των παιδιών του.
Η μικρή Μπρίτνεϊ μεγάλωσε στο Κέντγουντ της Λουιζιάνα, στη «Ζώνη της Βίβλου». Το ταλέντο της ήταν έμφυτο, άρχισε να τραγουδά στη χορωδία της εκκλησίας, μέχρι που λίγο αργότερα –μετά από ενθάρρυνση των γονιών της– εντάχθηκε στο δυναμικό ενός πρακτορείου ταλέντων της Νέας Υόρκης. Και αυτό, στα μέσα της δεκαετίας του 1990, της χάρισε τη συμμετοχή στο δημοφιλές παιδικό τηλεοπτικό πρόγραμμα της Ντίσνεϊ «The Mickey Mouse Club», όπου τραγουδούσε και χόρευε με ανερχόμενους σταρ όπως οι Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, Κριστίνα Αγκιλέρα και Ράιαν Γκόσλινγκ. «Ηταν μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές στη ζωή μου», δήλωνε η ίδια το 2018.
Το 1998, κι ενώ στη μουσική κυριαρχούσαν ποπ συγκροτήματα ανδρών (boy bands) όπως οι New Kids on the Block, οι Take That, οι Backstreet Boys, η Μπρίτνεϊ κατάφερε να στρέψει αλλού το ενδιαφέρον του κοινού. Το πρώτο της σινγκλ, σε ηλικία 17 ετών, με τίτλο «…Baby One More Time» έγινε αμέσως επιτυχία, παραμένοντας έως σήμερα ένα από τα πιο εμβληματικά πρώτα τραγούδια στην καριέρα ενός τραγουδιστή.
Το κορίτσι με τα εκφραστικά μάτια, τη φωνή με τη χαρακτηριστική χροιά και τις εντυπωσιακές δεξιότητες στη σκηνική της παρουσία, έκανε δικαίως όλο τον κόσμο να παραμιλά. Ολοι την ήθελαν για φίλη, κόρη, αδελφή, καθώς αγαπούσε πολύ τους θαυμαστές της και αυτό το έδειχνε σε κάθε δημόσια εμφάνιση.
Στη διάρκεια συναυλίας στην Ουάσιγκτον, στο πλαίσιο του NFL Kickoff Live 2003. Φωτ.: AP Photo/Gerald Herbert.
«Πριγκίπισσα της ποπ»
Ο τίτλος της «πριγκίπισσας της ποπ» δεν άργησε να έρθει, καθώς η Σπίαρς υπήρξε μία από τις κινητήριες δυνάμεις που συνέβαλαν στην επάνοδο της εφηβικής ποπ στα τέλη των 90s. Με την κυκλοφορία του άλμπουμ «Oops!… I Did It Again» (2000), που πούλησε πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα, η καριέρα της «εκτοξεύτηκε». Το πρόσωπό της βρισκόταν παντού: σε billboards, σε αφίσες, σε εξώφυλλα περιοδικών και τηλεοπτικές εκπομπές, σε μπλουζάκια και άλλα αξεσουάρ. Το όνομά της συνδέθηκε αμέσως με τη δημοφιλή κουλτούρα, ήταν κάτι παραπάνω από μια σταρ: ένα φαινόμενο.
Την επόμενη χρονιά, κυκλοφόρησε τον δίσκο «Britney» ,που περιλάμβανε επιτυχίες όπως τα «Overprotected» και «I’m Slave 4 U». Ομως η εικόνα του «καλού» κοριτσιού άρχισε να φθείρεται, τα μίντια επέκριναν τον τρόπο με τον οποίο η τραγουδίστρια ντυνόταν και παρουσιαζόταν στις συναυλίες, ενώ ταυτόχρονα συζητούσαν για την πολυτάραχη σχέση της με τον Τζάστιν Τίμπερλεϊκ – το αγαπημένο ζευγάρι της showbiz στις αρχές των 00s. Η –βραβευμένη με MTV Michael Jackson Video Vanguard Award, Γκράμι και Billboard– Σπίαρς υιοθέτησε ένα στιλ που πολλοί τότε θεωρούσαν προκλητικό. Στις συνεντεύξεις, της έκαναν σεξιστικές ερωτήσεις, ενώ η ίδια απαντούσε πάντα ευγενικά αλλά φαινόταν ότι αισθανόταν άβολα.
Το άλμπουμ «In The Zone» (2003) αποτέλεσε ακόμα ένα επιτυχημένο βήμα στην καριέρα της. Αλλά εκείνο που ξεχώρισε για την καινοτομία στον συνδυασμό διαφορετικών μουσικών ειδών και στην παραγωγή, την οπόια έκανε η ίδια η Σπίαρς, ήταν το «Blackout» (2007), με τραγούδια όπως τα «Gimme More» και «Piece of Me». Λίγο μετά, η τραγουδίστρια θα ζούσε ίσως την πιο σκοτεινή περίοδο στη ζωή της.
Μπρίτνεϊ Σπίαρς και Τζάστιν Τίμπερλεϊκ το 2001 στα Αμερικανικά Μουσικά Βραβεία στο Λος Αντζελες, σε μια εμφάνιση που συζητήθηκε πολύ. Φωτ. AP/Mark J. Terrill, File, File.
«Θέλω τη ζωή μου πίσω»
Τα επιτυχημένα άλμπουμ και ο αντίκτυπος που είχε στη μουσική επισκίαστηκαν γρήγορα από τα προσωπικά της προβλήματα. Ο γάμος με τον χορευτή Κέβιν Φέντερλαϊν και κυρίως η απομάκρυνση από τα παιδιά της ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Ακολούθησε μια σειρά από δημόσια περιστατικά που προκάλεσαν ανησυχία για την ψυχική της κατάσταση, με τη σταρ να γίνεται πρωτοσέλιδο στα τάμπλοιντ επειδή ξύρισε το κεφάλι της και χτύπησε το αυτοκίνητο ενός παπαράτσι με μια ομπρέλα. «Βρισκόμουν στο επίκεντρο της προσοχής από πολύ μικρή. Με κοιτούσαν όλοι από πάνω μέχρι κάτω καθώς μεγάλωνα και έλεγαν τη γνώμη τους για το σώμα, τα ρούχα, τα μαλλιά μου. Το ξύρισμα του κεφαλιού και η συμπεριφορά που είχα ήταν ο τρόπος μου να αντισταθώ», γράφει στο «The Woman In Me».
Το 2008, εισήχθη δύο φορές στο νοσοκομείο μετά από ψυχιατρική αξιολόγηση. Την ίδια περίοδο εκδόθηκε μια προσωρινή εντολή κηδεμονίας από τον Τζέιμι Σπίαρς, που μονιμοποιήθηκε αργότερα το ίδιο έτος. Από εκείνο το σημείο και έπειτα η Μπρίτνεϊ εκτελούσε τις εντολές του πατέρα της, ο οποίος έλεγχε τα οικονομικά και την προσωπική της ζωή, σαν εκείνη να ήταν μαριονέτα. Δεν της επιτρεπόταν να παντρευτεί ξανά και να κάνει άλλα παιδιά.
Κυκλοφόρησε τέσσερα άλμπουμ, εμφανίστηκε σε τηλεοπτικές εκπομπές, έκανε περιοδεία στο Λας Βέγκας με τίτλο «Britney: Piece of Me», αποφέροντας τεράστια έσοδα ύψους 137,7 εκατ. δολαρίων. Ωστόσο, η ψυχική της υγεία είχε κλονιστεί. Εκτός από τη χειριστική συμπεριφορά του Τζέιμι, η Σπίαρς αποκαλύπτει στο βιβλίο ότι ο πατέρας της σχολίαζε έντονα την εμφάνισή της. «Μου έλεγε συνεχώς ότι είμαι παχουλή και έπρεπε να το αντιμετωπίσω. Η αίσθηση ότι δεν είσαι ποτέ αρκετά καλός μπορεί να είναι συντριπτική για την ψυχή σου», γράφει η ποπ τραγουδίστρια. Σε άλλο σημείο του βιβλίου σημειώνει: «Σκέφτομαι τώρα τον έλεγχο του πατέρας μου, των συναδέρφων του και αρρωσταίνω».
H ιστορία της «πουλούσε», με παραγωγούς να εκμεταλλεύονται αυτό το «brand» και να γυρίζουν ντοκιμαντέρ. «Κάθε λίγο κυκλοφόρούσε ακόμα ένα ντοκιμαντέρ με θέμα τη ζωή μου στις streaming πλατφόρμες», έλεγε η Σπίαρς, σύμφωνα με τους New York Times. «Ηταν σκληρό που έβλεπα τόσα πολλά φιλμ για μένα και ακόμα πιο άσχημο που ορισμένοι φίλοι μου μιλούσαν στην κάμερα χωρίς να με ειδοποιήσουν πρώτα».
Θαυμαστές κρατούν πλακάτ έξω από δικαστήριο στο Λος Αντζελες, ζητώντας την απελευθέρωση της Μπρίτνεϊ Σπίαρς από την κηδεμονία του πατέρα της. Μάρτιος, 2021. Φωτ. AP /Chris Pizzello, File.
Και φτάνουμε στο σήμερα, όπου μετά από μεγάλο αγώνα και κινητοποίηση των θαυμαστών της, η Σπίαρς είναι ελεύθερη να πάρει τη ζωή στα χέρια της. Η καταπίεση που βίωσε όλα αυτά τα χρόνια φαίνεται στο πρόσωπό της αλλά και στα βίντεο που δημοσιεύει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στις αναρτήσεις της στο Instagram δεν διστάζει να γράψει για όλα αυτά που την απασχολούν, να χορέψει, να τραγουδήσει, να απευθυνθεί στον κόσμο χωρίς φίλτρα και προσχεδιασμένο κείμενο.
«Εχω πάθει σοκ, είμαι τραυματισμένη. Θέλω τη ζωή μου πίσω», είπε το 2021 ενώπιον του δικαστηρίου. Τώρα, είναι αποφασισμένη να αντιπετωπίσει όχι μόνο όσους της στέρησαν μια πιο φυσιολογική ζωή, αλλά και τους δικούς της δαίμονες, που εμφανίζονται πίσω από τις κλειστές πόρτες.
