Kathimerini.gr
Λαχταριστά dim sums και ουρανοξύστες, τεχνητά δάση με ανεμόσκαλες, καντίνες με αστέρι Mισελέν και πλωτά γήπεδα ποδοσφαίρου. Η ασιατική μητρόπολη δεν είναι βγαλμένη από ταινία επιστημονικής φαντασίας, είναι το μέλλον.
Με ένα σκηνικό που παραπέμπει σε ανοιχτή έκθεση αρχιτεκτονικών εγκαταστάσεων και εφαρμογών υψηλής τεχνολογίας, η Σιγκαπούρη πάντα βρίσκει τον τρόπο να με εκπλήσσει – κι ας επιστρέφω κάθε χρόνο. Είναι ένα μεγάλο νησί με μερικά ακόμα δορυφορικά νησάκια στην άκρη της χερσονήσου της Μαλαισίας, μια χώρα μικρή σε έκταση και πυκνοκατοικημένη, με περίπου 5,5 εκατ. κατοίκους – στην πλειονότητά τους κινεζικής καταγωγής, αρκετούς Μαλαίσιους, αλλά και πολλούς «διεθνείς», που εργάζονται σε τράπεζες και άλλες επιχειρήσεις.
Η Σιγκαπούρη υπήρξε διάσημη για την αγορά των ηλεκτρονικών της 30 χρόνια νωρίτερα, όταν τα βίντεο και τα ρολόγια με τα ψηφιακά φωτεινά καντράν κατέφθαναν από εκεί στις βαλίτσες των ναυτικών. Σήμερα, η χώρα επαναπροσδιορίζει το προφίλ της, στοχεύοντας σε μια θέση ανάμεσα στις μεγάλες μητροπόλεις του κόσμου, δίπλα στο Λονδίνο, στη Σαγκάη, στο Τόκιο και στη Νέα Υόρκη.
Το κόστος ζωής είναι εξίσου υψηλό και εδώ, με την αγορά κατοικίας δυσπρόσιτη για τον μέσο εργαζόμενο. Η διαφορά είναι πως στη Σιγκαπούρη υπάρχει ένα ιδιαίτερο πλαίσιο κρατικής μέριμνας, χάρη στο οποίο διατίθενται διαμερίσματα από την κυβέρνηση σε πιο προσιτές τιμές. Ιδιαίτερο είναι και το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης: οι εισφορές αποταμιεύονται αυτόματα σε τραπεζικό λογαριασμό και ο ασφαλισμένος έχει τη δυνατότητα να τις εισπράξει εφάπαξ ή μερικώς, ορίζοντας ο ίδιος το χρηματικό ποσό αλλά και τον χρόνο της συνταξιοδότησής του.
Οι περισσότεροι άνθρωποι κατοικούν σε πολυώροφα, συμμετρικά παρατεταγμένα συγκροτήματα, σαν στοιχισμένα με τον χάρακα. Αλλες πολυκατοικίες είναι πολυτελείς με πισίνα και γυμναστήριο και άλλες με τις στοιχειώδεις ανέσεις. Ολες διαθέτουν χώρο μαζικής εστίασης, καταστήματα με βασικά είδη και, σε κοντινή απόσταση, στάση λεωφορείου ή τρένου. Η αγορά αυτοκινήτου κοστίζει ακριβά, το ίδιο και η άδεια κυκλοφορίας, προκειμένου να περιορίζεται η χρήση ΙΧ. Για την είσοδο των εποχουμένων στο Κέντρο καταβάλλεται υψηλό αντίτιμο διοδίων, που χρεώνεται αυτόματα κατά τη διέλευση από τις κάμερες στη μαγνητική κάρτα του οχήματος.
Ο νόμος και η τάξη είναι παροιμιώδεις, όπως επίσης τα πρόστιμα και οι ποινές. Παρόλο που η αστυνόμευση δεν είναι καθόλου εμφανής, δεν θα παρατηρήσετε ποτέ κανενός είδους παραβάσεις στη συμπεριφορά των πολιτών.
Ένα λιμάνι από το μέλλον
Σιγκαπούρη σημαίνει «πόλη του λέοντος» και το σύμβολό της είναι ο Merlion, ένα λιοντάρι με ουρά ψαριού, που άλλοτε δέσποζε στο κέντρο του λιμανιού της. Ο Merlion είναι ακόμη εκεί, μόνο που γύρω του το τοπίο έχει απογειωθεί. Απέναντι ακριβώς υψώνεται ο «δράκος», όπως τον λένε οι ντόπιοι, δηλαδή οι τρίδυμοι πύργοι του Marina Bay Sands. Στο εσωτερικό τους λειτουργούν ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο, εστιατόρια, μπαρ, γραφεία, καταστήματα και το πολυσυζητημένο καζίνο, όπου απαγορεύεται η πρόσβαση στους ντόπιους. Με αυτόν ακριβώς τον όρο επιτράπηκε εξάλλου η λειτουργία του σε μια χώρα που αποκηρύσσει τον τζόγο. Ο «δράκος» βλέπει σε ένα τεχνητό δάσος με ανεμόσκαλες και εναέρια περάσματα, που τη νύχτα φωτίζεται με χιλιάδες λαμπάκια LED.
Στα πόδια των ουρανοξυστών βρίσκεται η λεγόμενη «παλάμη του Βούδα», ένα αντεστραμμένο χέρι που στεγάζει το Μουσείο των Τεχνών και των Επιστημών, η Οπερα, που το κέλυφός της παραπέμπει στο εξωτικό φρούτο ντούριαν, μια πλωτή εξέδρα για συναυλίες, ένα πλωτό γήπεδο ποδοσφαίρου που χρησιμεύει και ως τερματισμός στους αγώνες F1, ένα πλωτό κατάστημα Louis Vuitton. Ακόμα, ένας τροχός που θυμίζει το London eye και στο βάθος το «City», ένα δάσος από ουρανοξύστες με ξενοδοχεία, τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες.
Το ιδανικό σημείο για να τα απολαύσετε όλα με πανοραμική θέα 360 μοιρών είναι οι αναπαυτικές πολυθρόνες αποικιακού στυλ στη βεράντα του παλιού ξενοδοχείου Fullerton, με ένα δροσερό κοκτέιλ, ευρωπαϊκή μουσική και δωρεάν υπερθέαμα. Το φαντασμαγορικό λέιζερ σόου αρχίζει κάθε βράδυ γύρω στις 22.00. Γύρω από τις τουριστικές λάντζες στήνεται ένα διαρκές πανηγύρι σε συνθήκες αιώνιου καλοκαιριού, με τα drones να χορεύουν με πιρουέτες από πολύχρωμες ουρές led. Ζέστη, θάλασσα και ουρανός είναι τα μόνα στοιχεία γύρω μας που δεν έχουν φτιαχτεί από ανθρώπινο χέρι.
Την πόλη διασχίζουν βασικές γραμμές μετρό, που είναι υπεραρκετές για να προσεγγίσει ο επισκέπτης αξιοθέατα και σημεία ενδιαφέροντος. Τα βαγόνια, ψηλοτάβανα και τεράστια, είναι υπερμεγέθη σε σχέση με τα ευρωπαϊκά, ενώ το τρένο είναι αυτόματο, χωρίς οδηγό.
Τέχνες & Πολιτισμός
Εν αρχή ην ο χώρος. Πρώτα δημιουργήθηκαν οι χώροι για την υποδοχή πολιτιστικών γεγονότων. Στη συνέχεια τέθηκαν επικεφαλής καλλιτεχνικοί διευθυντές με εμπειρία και γαλόνια στον τομέα τους. Πλέον στη Σιγκαπούρη διοργανώνονται τόσο πολλές συναυλίες και μικρά και μεγάλα φεστιβάλ σε ανοιχτούς και κλειστούς χώρους, που είναι στατιστικά αδύνατον να μην πετύχεις κάτι αξιόλογο, ακόμα και αν μείνεις στην πόλη για μία εβδομάδα, όπως εμείς.
Τα μεγάλα θέατρα και οι μουσικές σκηνές φιλοξενούν καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο. Στις υπαίθριες σκηνές, που είναι πολλές, η είσοδος είναι δωρεάν. Στην τελευταία επίσκεψή μας, τον περασμένο Σεπτέμβριο, μετά από μια βόλτα γεμάτη αρώματα στον αχανή βοτανικό κήπο της Σιγκαπούρης, απολαύσαμε ένα ντουέτο για πιάνο και φλάουτο σε μια υπαίθρια σκηνή που έμοιαζε με νούφαρο, με το κάτω μέρος της να πλέει μέσα σε μια λίμνη. Μαζί με εκατοντάδες θεατές παρακολουθήσαμε τη συναυλία ξαπλωμένοι στο γρασίδι, ενώ ανάμεσά μας τριγυρνούσαν γιγάντιες, αν και φιλικές στο κοινό, σαύρες.
«Η καλλιτεχνική σκηνή της Σιγκαπούρης αναπτύσσεται διαρκώς και τα τελευταία δέκα χρόνια όλο και περισσότεροι Σιγκαπουρέζοι αρχίζουν να βλέπουν τις τέχνες σαν έναν τρόπο ζωής», λέει η Γι Φαν, πρόεδρος του μουσικού τμήματος του αγγλοκινεζικού ιδιωτικού σχολείου. «Το 2014 ξανάνοιξε το Victoria theatre and concert hall έπειτα από ανακαίνιση που κόστισε 180 εκατ. δολάρια Σιγκαπούρης και διήρκεσε 4 χρόνια. Φέτος άνοιξε η Εθνική Πινακοθήκη, που στεγάζει τη μεγαλύτερη συλλογή έργων από τη Σιγκαπούρη και τη νοτιοανατολική Ασία. Παράλληλα, στην εκπαίδευση αυξήθηκε η ζήτηση για εξειδικευμένα μαθήματα τέχνης και μουσικής στο σχολείο. Πρόσφατα άνοιξαν δύο μουσικές σχολές και ένα κέντρο τέχνης, ώστε να μπορεί κάθε μαθητής της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που ενδιαφέρεται να εμβαθύνει περισσότερο». Η Γι Φαν συχνά συνοδεύει την ορχήστρα του σχολείου της σε συναυλίες στην Ευρώπη.
Τα μεγάλα θέατρα και οι συναυλιακοί χώροι βρίσκονται στην Esplanade, στο φαντασμαγορικό λιμάνι. Κάπου εκεί υπάρχει και το «ελληνικό θέατρο», ένα μικρό ανοιχτό αμφιθέατρο. Στο Fort Canning, το πάρκο στον λόφο πάνω από την παραλία, γίνονται πολλές παραστάσεις όπως μπαλέτο κάτω από τα αστέρια, Σαίξπηρ στο πάρκο και άλλα τέτοια ωραία.
Η παραλία της Σιγκαπούρης, ξεκινώντας από τις δύο όχθες του ποταμού Singapore έως το λιμάνι, είναι ιδανική για περπάτημα και εξερεύνηση και προσφέρει διασκέδαση για όλα τα γούστα – από bungee jumping μέχρι μουσική.
Τρώγοντας έρχεται η όρεξη
Οι Κινέζοι έχουν παράδοση στο καλό φαγητό και όλα τα γεύματα της ημέρας έχουν την ίδια ποικιλία και σημασία. Στον πρωινό μπουφέ των ξενοδοχείων, δίπλα στον ευρωπαϊκό μπουφέ με τα δημητριακά και τα αυγά με μπέικον, υπάρχουν νουντλ και τηγανητό ρύζι, dim sums και buns. Η Σιγκαπούρη είναι γεμάτη από food courts, τα υπαίθρια εστιατόρια όπου ο καθένας μπορεί να διαλέξει τι θέλει να φάει απολαμβάνοντας το φαγητό στα κοινόχρηστα τραπέζια. Το γεύμα σε εστιατόριο είναι μέρος της καθημερινότητας – ακόμα και οι οικογένειες συναντιούνται για το δείπνο τους στα food courts, όπου τρως οικονομικά καλής ποιότητας φαγητό και με ποικιλία που δεν έχεις στην κουζίνα σου. Εκτός από αυτά τα καθημερινής χρήσης ταχυφαγεία, υπάρχουν βέβαια και εξαιρετικά εστιατόρια, οργανωμένα κατά περιοχές.
Στα κινέζικα φαγάδικα της Chinatown η εξυπηρέτηση είναι υποδειγματική και τα dim sums τόσο τέλεια, που όμοιά τους δεν κυκλοφορούν στην Ευρώπη. Στη συνοικία Bugis η σπεσιαλιτέ είναι τα steam boats: Επιλέγεις τον γευστικό δρόμο που θα πάρεις (ψάρι, λαχανικά ή κρέας) και ο σερβιτόρος γεμίζει τη... βάρκα – μια ατομική κατσαρόλα με αχνιστό ζωμό. Στη συνέχεια φορτώνεις το πιάτο σου με νουντλ, ντάμπλινγκ, λαχανικά, κρέας ή ψαρι και παρασκευάζεις το γεύμα σου βράζοντας τα περιεχόμενα στον ζωμό του steam boat. Στη Little India, τη συνοικία των Ινδών, γεύεσαι αυθεντική ινδική κουζίνα ανάλογα με τη διάθεση: υπάρχουν απλές ινδικές ταβέρνες όπου τρως με τα χέρια, αλλά και πιο δυτικότροπα εστιατόρια με μαχαιροπίρουνα και αλκοόλ. Εξίσου ατμοσφαιρική είναι η αραβική συνοικία: εδώ μπορείς να πιεις καφέ στη χόβολη, να φας αυθεντικές γεύσεις της Μέσης Ανατολής και να ψωνίσεις στο παζάρι.
Το αλκοόλ κοστίζει και η κατανάλωσή του δεν ενθαρρύνεται. Ετσι, οι παρέες των νέων, φοιτητών και μη, αράζουν στις γέφυρες κοντά στο ποτάμι και απολαμβάνουν το ποτό τους αγοράζοντας τη φιάλη από το σούπερ μάρκετ, δίνοντας ακόμα πιο καλοκαιρινή διάθεση στο τοπίο, που έτσι κι αλλιώς σε κάνει να νιώθεις πως βρίσκεσαι σε παρατεταμένες διακοπές. Μόνο που εδώ ποτέ δεν χειμωνιάζει.
Με προορισμό τα γειτονικά νησιά
Από το Marina Sands ξεκινάει το εναέριο τελεφερίκ που μεταφέρει τον κόσμο στη Sentosa, ένα νησί-ατραξιόν όπου, αν είσαι παιδί, μπορεί να πιστέψεις πως προσγειώθηκες στον Παράδεισο. Aπό το πολύ εντυπωσιακό ενυδρείο έως το θεματικό πάρκο Universal Studios Singapore και τις παραλίες με τα beach bars και τα θαλάσσια σπορ, στη Sentosa η ζωή έχει πλάκα.
Αν όμως αναζητάτε μια διέξοδο από το αστικό τοπίο προς τη φύση, στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, στο χωριό Changi, τα καϊκάκια θα σας μεταφέρουν στο απέναντι νησάκι, το Pulau Ubin, όπου ο χρόνος έχει σταματήσει να κυλά εδώ και 50 χρόνια. Το νησί είναι προστατευόμενος δρυμός με τροπικό δάσος και υδροβιότοπους. Στο λιμανάκι μπορείτε να νοικιάσετε mountain bikes ή ταξί και να το εξερευνήσετε – με τα ποδήλατα θα χρειαστείτε όλη την ημέρα για να κάνετε έναν πλήρη γύρο, οπότε προμηθευτείτε νερό και φαγητό. Υπάρχουν αρκετά κατατοπιστικοί χάρτες σε όλη τη διαδρομή, που είναι βατή κατά το μεγαλύτερο μέρος της, και περνάει από εξαιρετικού ενδιαφέροντος σημεία: αλυκές με αρμυρίκια, παρέες από λεμούριους, καβουροφωλιές, βουδιστικούς ναούς και έναν παράξενο βωμό, αφιερωμένο σε ένα κορίτσι από τη Γερμανία, που έζησε στο νησί στις αρχές του 20ού αιώνα και πέθανε λίγο αφότου ξέσπασε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Στα σημεία της διαδρομής όπου απαιτούνται καλύτερα ποδήλατα και μεγαλύτερη ποδηλατική εμπειρία υπάρχει ειδική σήμανση. Αν θέλετε, μπορείτε να τα παρακάμψετε – αλλιώς, καλή... διασκέδαση! Η πίστα είναι γνωστή στους ποδηλάτες βουνού και είναι, ομολογουμένως, πολύ συναρπαστική με ένα και μόνο μειονέκτημα: κάνει ζέστη!
