Σε πεδίο διπλωματικών ακροβατισμών και πειραματισμών μετατρέπεται η Συρία λίγο μετά την οπισθοχώρηση του Ισλαμικού Κράτους και των διάφορων τζιχαντιστικών ομάδων από πολλά μέτωπα. Στην νέα περίοδο, οι ΗΠΑ και η Ρωσία επιχειρούν να διαμορφώσουν νέες ισορροπίες στην γειτονική χώρα που αναμένεται να επηρεάσουν τις εξελίξεις στην μεγάλη αναμέτρηση των δυο στρατοπέδων σε παγκόσμια κλίμακα.
Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ουάσιγκτον, στην Άγκυρα και στην Συρία είναι ενδεικτικές της εν λόγω επισήμανσης. Σήμερα στην τουρκική πρωτεύουσα πραγματοποιήθηκε μια ιστορική σύνοδος, στο επίκεντρο της οποίας βρέθηκαν οι εξελίξεις στην Συρία. Συγκεκριμένα η Ρωσία επιχείρησε να κλειδώσει την ασφάλεια και την σταθερότητα των περιοχών που τέθηκαν υπό τον έλεγχο της Δαμασκού με την υποστήριξη των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, παρέχοντας ταυτόχρονα ανταλλάγματα στην τουρκική πλευρά στο βόρειο τμήμα της Συρίας, στις περιοχές δηλαδή όπου η Τουρκία έρχεται αντιμέτωπη με τους Κούρδους.
Από την πλευρά της, η Άγκυρα έλαβε την μερική συγκατάθεση των συνομιλητών της για συνέχιση των στρατιωτικών επιχειρήσεων που στρέφονται κατά των Κούρδων κυρίως στο ανατολικό κομμάτι του Ευφράτη.
Η Τεχεράνη δε, προσέγγισε τις προτάσεις της Ρωσίας και της Τουρκίας με συγκρατημένη αισιοδοξία. Στην επιφυλακτικότητα της Ισλαμικής Δημοκρατίας φως ρίχνουν τα όσα συζητήθηκαν στα πλαίσια της συνάντησης των Προέδρων του Ιράν και της Τουρκίας. Σύμφωνα με τον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα του Ιράν, η ιρανική πλευρά ζήτησε επισήμως από την Τουρκία να παραδώσει το Άφριν στον συριακό στρατό. Όπως αναφέρουν οι πρώτες ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες η εν λόγω πρόταση προκάλεσε τον προβληματισμό της Τουρκίας
Παραμένουν στην Συρία οι ΗΠΑ ύστερα από συμμαχικό αίτημα
Σειρά τουρκικών πηγών, αναλύοντας τις εξελίξεις που αφορούν την σύνοδο της Άγκυρας, κάνουν λόγο για ένα πλαίσιο συνεννόησης και διαλόγου που παρέχει λύσεις σε διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν η Ρωσία, η Τουρκία κα το Ιράν σε πολλά πεδία. «Δεν μπορούμε να πούμε ότι επιλύονται όλα τα προβλήματα και ότι οι τρεις χώρες συμφωνούν σε όλα τα σημεία. Παρόλα αυτά υπάρχει ένα καλό κλίμα για διάλογο και συνεννόηση», σημείωνε στην «Κ» καλά ενημερωμένη πηγή που παρακολούθησε από κοντά την σύνοδο και η οποία μας προϊδεάζει για τα όσα συζητήθηκαν σε αυτήν σε ότι αφορά τα μελλοντικά βήματα της Τουρκίας στην Συρία.
Η ίδια πηγή αποδίδει μεγάλη σημασία στα νέα που έφτασαν πριν από λίγο στην Άγκυρα από την αμερικανική πρωτεύουσα. Αντιμέτωπη με τις πιέσεις της Γαλλίας και της Σαουδικής Αραβίας για την ανάπτυξη ενός πεδίου συνεννόησης, συνεργασίας και συντονισμού των κινήσεων στην Συρία, η αμερικανική προεδρία παραιτείται από τον στόχο της άμεσης απόσυρσης των ΗΠΑ από την γειτονική χώρα. Όλα δείχνουν ότι σε αυτήν την εξέλιξη σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι πρόσφατες επαφές των Προέδρων των ΗΠΑ και της Γαλλίας -η τελευταία τηλεφωνική συνομιλία πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ώρες- και οι ενστάσεις και οι υποσχέσεις της Σ. Αραβίας, στην συνεργασία της οποίας στηρίζεται στη νέα περίοδο η Ουάσιγκτον για την αναχαίτιση του Ιράν στην ευρύτερη περιοχή.
Ακροβατώντας στην βόρεια Συρία
Οι μανούβρες των ΗΠΑ, της Τουρκίας, του Ιράν και της Ρωσίας έρχονται σε μια περίοδο κατά την οποία η αβεβαιότητα στην Συρία διαιωνίζεται και η ένταση στο βόρειο κομμάτι της χώρας σκαρφαλώνει σε επικίνδυνα επίπεδα.
Χθες την νύχτα, όπως μετέδωσε η «Κ», έγινε γνωστό ότι ειδικές δυνάμεις της Γαλλίας αναπτύχθηκαν στο Μίμπιτς και στο βόρειο τμήμα της Συρίας το οποίο ελέγχουν οι Κούρδοι. Στη νέα περίοδο, γαλλικές και αμερικανικές δυνάμεις παρέχουν ασπίδα προστασίας στους Κούρδους, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τη νέα επίθεση της Τουρκίας στο Μίμπιτς.
Υπό το πρίσμα των νέων εξελίξεων, το σίγουρο είναι ότι εάν η Τουρκία, η οποία στην σύνοδο της Άγκυρας φαίνεται να εξασφαλίζει την μερική συγκατάθεση της Ρωσίας και του Ιράν, επιλέξει να προχωρήσει άμεσα με τα νέα σχέδια της για το βόρειο τμήμα της Συρίας, τότε το ΝΑΤΟ και η Δύση θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη εμπειρία, δηλαδή την ένοπλη αντιπαράθεση του δεύτερου μεγαλύτερου στρατού του ΝΑΤΟ με τους συμμάχους του στο βόρειο τμήμα της Συρίας. Σε μια τέτοια περίπτωση και με βασική προϋπόθεση ότι καμία από τις εμπλεκόμενες πλευρές δεν θα οπισθοχωρήσει την ύστατη στιγμή, οι ριψοκίνδυνοι ακροβατισμοί των μεγάλων, αλλά και των περιφερειακών δυνάμεων ενδέχεται να οδηγήσουν ολόκληρη την περιοχή σε ένα αβέβαιο μέλλον.
