Kathimerini.gr
BEN HUBBARD / THE NEW YORK TIMES
Οταν ο άνδρας της «ξερίζωσε» την οικογένειά τους από το Μαρόκο για να ζήσουν υπό το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία, η Σάρα Ιμπραήμ δεν είχε άλλη επιλογή από το να ακολουθήσει. Αφότου εξαφανίστηκε εκείνος, μάλλον έπεσε νεκρός κατά τη διάρκεια κάποιας επιδρομής, η Σάρα διέφυγε με τους δύο γιους της. Συνελήφθησαν πέρυσι και κρατούνται έκτοτε σε ένα σκονισμένο, κατάμεστο καταυλισμό στη βορειοανατολική Συρία. Είναι μεταξύ 2.000 ξένων γυναικών και παιδιών που κρατούνται σε τέτοιου είδους στρατόπεδα, άνθρωποι παγιδευμένοι σε ένα νομικό και πολιτικό κενό, χωρίς να διαφαίνεται κάποια λύση στο άμεσο μέλλον.
Οι χώρες τους δεν τους θέλουν πίσω, φοβούμενες ότι θα διαδώσουν την ακραία ισλαμική προπαγάνδα. Οι κουρδικές αρχές, που διοικούν αυτήν την εμπόλεμη ζώνη χωρίς κρατική οντότητα, επίσης δεν τους θέλουν και λένε ότι δεν είναι δουλειά τους να κρατούν επ’ αόριστον υπηκόους άλλων χωρών. «Μας είπατε να ξεφύγουμε από τον ISIS και το κάναμε, αλλά ακόμη θεωρούμαστε ISIS», λέει η Ιμπραήμ, με την αγανάκτησή της να την κάνει να ξεσπά σε δάκρυα. «Ποιος είναι λοιπόν υπεύθυνος για εμάς; Ποιος θα καθορίσει την τύχη μας;» αναρωτιέται.
Το επονομαζόμενο χαλιφάτο του Ισλαμικού Κράτους, που κάποτε απλωνόταν σε μεγάλα τμήματα της επικράτειας της Συρίας και του Ιράκ, προσέλκυσε δεκάδες χιλιάδες αντάρτες από όλο τον κόσμο που ήρθαν για να πολεμήσουν ή να ζήσουν σε μια αγνή, υποτίθεται, ισλαμική κοινωνία. Μεταξύ τους ήταν πολλές γυναίκες που ήρθαν μαζί με τους συζύγους ή τους πατεράδες τους.
Αλλες ήρθαν μόνες και παντρεύτηκαν ή υποχρεώθηκαν να παντρευτούν αφότου έφθασαν. Καθώς, όμως, το χαλιφάτο κατέρρευσε από μια στρατιωτική εκστρατεία με επικεφαλής Κούρδους μαχητές που υποστηρίζονταν από μια στρατιωτική συμμαχία υπό αμερικανικό έλεγχο, πολλοί από τους άνδρες σκοτώθηκαν ή συνελήφθησαν. Οι γυναίκες και τα παιδιά που επέζησαν κατέληξαν σε στρατόπεδα σαν και αυτό, ανεπιθύμητοι από όλους.
