ΚΥΠΕ
Ο Γιώργος Μαυρογένης, γεννηθείς στη Λεμεσό το 1928, ταύτισε το όνομά του με τη γελοιογραφία, όντας όμως πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό, ταλαντούχο και ανυπότακτο, ασχολήθηκε και με τη δημοσιογραφία, τη σκηνογραφία, τη γλυπτική, τη ζωγραφική το σκίτσο, και το θέατρο.
Για την πολυετή και πολυεπίπεδη προσφορά του, είναι ένας εκ των τριών προσωπικοτήτων, που βραβεύονται την ερχόμενη Δευτέρα 13 Νοεμβρίου με το Δημοσιογραφικό Βραβείο για το 2017, του Ινστιτούτου Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΙΜΜΕ), που είναι συνδεδεμένο με το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.
Ο Γιώργος Μαυρογένης, με την ευκαιρία της βράβευσής του, παραχώρησε συνέντευξη στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΥΠΕ) και συνεχάρη το ΙΜΜΕ διότι, όπως είπε, «θυμάται τον κόσμο που προσφέρει και αυτό δείχνει ότι είμαστε μια πολιτεία που εκτιμούμε τις καλλιτεχνικές και πνευματικές δραστηριότητες των ανθρώπων, τους οποίους ταυτόχρονα τιμούμε, όπως συμβαίνει τώρα με εμένα».
«Θεωρώ μεγάλη τιμή για μένα αυτήν τη βράβευση, την οποία φυσικά και δεν περίμενα γιατί εγώ αισθάνομαι ότι έκανα το καθήκον μου, την εργασία μου, μαζί και με τις άλλες ασχολίες μου γιατί δεν είμαι μόνο δημοσιογράφος, είμαι και σκιτσογράφος, όπως και πολλά άλλα», είπε ο κ. Μαυρογένης.
Περιέγραψε τον εαυτό του ως άνθρωπο που νιώθει την ανάγκη να μάθει, να ερευνήσει τα πράγματα, λέγοντας, ότι όπου έμπαινα, μόλις έβλεπα ζωγραφική, ζωγράφιζα κι εγώ, ενώ μου αρέσει ιδιαίτερα η γελοιογραφία μιας και ο πατέρας μου ήταν συνδρομητής στην πρώτη εφημερίδα με γελοιογραφία στη Λεμεσό.
Την περίοδο δράσης της εφημερίδας «Το γέλιο» πήγαινε επί καθημερινής βάσεως στο εργαστήριο της στη Λεμεσό από την ηλικία των 8 μόλις χρονών. Θυμάται μάλιστα ότι από παιδί με καυστικό τρόπο σχολίαζε αρχικά τους συμμαθητές και καθηγητές του και μετά τους πολιτικούς και τις πολιτικές τους.
Αν και δεν έχει διδάξει ποτέ δηλώνει πως «νιώθει ιδιαίτερη τιμή γιατί οι άνθρωποι από τον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και τον χώρο των ΜΜΕ, όταν τον συναντούν τον αποκαλούν ‘δάσκαλο’» και είναι κάτι που τον συγκινεί ιδιαίτερα.
Εξηγεί, μάλιστα, ότι «το να βοηθήσεις κάποιον σε μια σχέση δάσκαλου με μαθητή είναι ένα, κι άλλο είναι, να σου λέει ο συνομιλητής σου ότι είσαι δάσκαλός του επειδή σε είχε ως πρότυπο και προσπαθεί να σε πλησιάσει».
Για τα μηνύματα που μεταφέρουν στους πολίτες οι γελοιογράφοι με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο, ο κ. Μαυρογένης, είπε πως «είναι στο χέρι του γελοιογράφου να περάσει το μήνυμα που επιθυμεί μέσω του σκίτσου, ενώ ο γελοιογράφος είναι πάντα με το μέρος της γελοιογραφίας, διότι, για λόγους αυτοσυντήρησης δεν θέλει να είναι με το μέρος εκείνων που κατακρίνονται είτε είναι πολιτικοί είτε προέρχονται από τον οποιονδήποτε χώρο».
Προφητικές γελοιογραφίες
Δηλώνει ότι αγαπά εξίσου όλες του τις γελοιογραφίες έχει ωστόσο σε δύο, ιδιαίτερη αδυναμία, αν και λυπάται διότι ήταν τελικά προφητικές για τις ζοφερές μέρες που αντιμετωπίζουν μέχρι και σήμερα Ελλάδα και Κύπρος.
Ο κ. Μαυρογένης είπε ότι «μία γελοιογραφία που έχω πάντα κατά νου είναι μια μεγάλη εξάστηλη και στο βάθος είναι ξαπλωμένος ένας σκελετός σε μια αίθουσα νοσοκομείου, βλέπεις μια νεκροκεφαλή με μια θερμοφόρα και μπροστά εικονίζεται ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ, Εζεκίας Παπαϊωάννου με τη στολή του ιατρού και ο χαρακτήρας του Ττόφαλου, που είναι ο ίδιος ο γελοιογράφος.
Για τον Ττόφαλο, ο ασθενής είναι η νεκροκεφαλή, αναγνωρίζει ότι ο ασθενής του είναι πια νεκρός, και μάλιστα στο κρεβάτι του αναγράφεται η φράση ‘ενδοκυπριακές συνομιλίες’ δίνοντας το μήνυμα ότι αυτές είναι νεκρές.
Όπως είπε ο κ. Μαυρογένης, «ήμουν προφητικός ότι ο διάλογος θα ναυαγήσει και θα καταλήξουμε να έχουμε στο νησί δύο Προέδρους και θα συνομιλούν ο Πρόεδρος της μίας πλευράς και ο Πρόεδρος της άλλης, ενώ Πρόεδρος είναι ένας και για τις δύο κοινότητες και πρέπει να συνομιλούν εκπρόσωποι των δύο κοινοτήτων, βάσει και του ψηφίσματος 3212 του Συμβουλίου Ασφαλείας».
Πρόσθεσε πως «έχω το κακό προτέρημα πάρα πολλά πράγματα να τα έχω προβλέψει από τον καιρό που είχα την εφημερίδα ‘Σατιρική’ που έκλεισε το 1985.
Ο κ. Μαυρογένης είπε ότι προέβλεψε την ανατροπή του 1ου Προέδρου της Δημοκρατίας, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ’ , την ανατροπή του Γιώργου Παπανδρέου στην Ελλάδα, όπως επίσης προαισθάνθηκε ότι το καθεστώς των δικτατόρων στην Ελλάδα θα ανέτρεπε την κατάσταση στην Κύπρο.
«Όταν άρχισε να πέφτει ο Γιώργος Παπανδρέου ήμουν πεπεισμένος ότι ο στόχος της Χούντας των Συνταγματαρχών ήταν η ανατροπή της Κύπρου και αυτή την ατμόσφαιρα την αποτύπωσα σε μια γελοιογραφία στην οποία εικονιζόταν ο Έλληνας Υπουργός Άμυνας, Πέτρος Γαρουφαλιάς, τον οποίο ο Α. Παπανδρέου διέταξε να παραιτηθεί, για να πάρει την απάντηση από τον κ. Γαρουφαλιά, ‘γιατί είσαι εσύ που με διόρισες; ».
Στο φόντο πίσω, δύο σημαίες η ελληνική και η αμερικάνικη και στον τοίχο επάνω, κρεμασμένη η Κύπρος, διχοτομημένη όπως είναι σήμερα.
Σκηνογράφος όπερας στα 21 του
Ερωτηθείς για τη συνεργασία του με τον μεγάλο μουσουργό, Σόλωνα Μιχαηλίδη, ο κ. Μαυρογένης, είπε πως ήταν πολύ ιδιαίτερη και ξεχωριστή και συνέβη όταν ήταν πολύ νέος στην ηλικία των 21.
Ο Γιώργος Μαυρογένης έφτιαξε τα σκηνικά για την πρώτη όπερα που ανεβάστηκε στην Κύπρο, αυτή της «Διδούς και του Αινεία» η οποία ήταν πολύ απαιτητική σε ό,τι αφορά τα σκηνικά, διότι έγιναν στο σύνολο τρία.
Όπως είπε ο κ. Μαυρογένης, «είχα κάνει σκηνικά για το ΑΚΕΛ, για Λαϊκές Οργανώσεις, και Μορφωτικούς Συλλόγους, Δεξιάς και Αριστεράς, και ήταν τόλμημα μεγάλο να αναλάβω τη σκηνογραφία της όπερας αυτής μόλις στα 21 μου χρόνια».
Έντονη η σφραγίδα του στη Γιορτή του Κρασιού
Ο κ. Μαυρογένης δήλωσε ότι ήθελαν να κάνουν μια γιορτή για το κρασί και πρότειναν διάφορους χώρους στη Λεμεσό.
«Ευρισκόμενος εγώ σε μια παρέα επιχειρηματιών, διπλωματών και άλλων επισήμων, έριξα την ιδέα για καθιέρωση Γιορτής του Κρασιού στον δημόσιο κήπο και κλήθηκα αργότερα να καταθέσω τις ιδέες και σκέψεις του γραπτώς και υιοθετήθηκαν όλες», σημείωσε.
Για τον διάσημο βρακά που υποδέχεται τους επισκέπτες εδώ και δεκαετίες, ο κ. Μαυρογένης, είπε ότι δημιουργήθηκε ως μέρος διαφημιστικής καμπάνιας μεγάλης εταιρείας στη Λεμεσό, παρουσιάστηκε επίσημα και στο καρναβάλι, πριν πάρει, το 1961, την τελική του μορφή, όπως είναι μέχρι σήμερα.
