Του Απόστολου Κουρουπάκη
Την περασμένη εβδομάδα ήλθε στην επιφάνεια ένα τραγικό συμβάν, από αυτά που δεν χωράει ο νους κανενός φυσιολογικού ανθρώπου, η κακοποίηση ενός εννιάχρονου κοριτσιού από τη γυναίκα που τη γέννησε και όπως λέει η μικρή και από τους κατά καιρούς συντρόφους της μητέρας. Η αστυνομία έχει αναλάβει να διαλευκάνει την υπόθεση και να οδηγήσει ενώπιον της δικαιοσύνης τους υπεύθυνους, οι οποίοι και θα τιμωρηθούν όπως ορίζουν οι νόμοι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι αηδιασμένοι, αγανακτισμένοι, τιμητές, δικαστές και σοκαρισμένοι άνθρωποι της τηλεόρασης, των ενημερωτικών ιστοσελίδων κ.λπ. ειδησεογραφικών καναλιών θα πρέπει να επιτέλους να μάθουν να διαχειρίζονται τον θυμό και την οργή τους, θα πρέπει όλοι να επιδεικνύουν την πρέπουσα σοβαρότητα και ψυχραιμία. Έχω βαρεθεί εκείνα τα κρόουλ τύπου σοκ στο παγκύπριο, μητέρα – τέρας και θυμωμένους και σοκαρισμένους παρουσιαστές.
Ναι, είναι φυσικό να αντιδράσει οποιοσδήποτε έχει σώας τας φρένας και τον νουν υγιά, αλλά θα πρέπει να σκέφτεται δυο και τρεις φορές τι θα πει και πώς θα εκφραστεί, διότι δεν αργεί ο κόσμος να προχωρήσει σε περίεργους και πολλές φορές ατυχείς συνειρμούς, θα πρέπει, ιδίως οι κατ’ επάγγελμα δημοσιογράφοι να αποφεύγουν να μπουν στον πειρασμό μετάδοσης πληροφοριών και λεπτομερειών που ακόμα επιδέχονται διερεύνησης.
Δυστυχώς τέτοια φαινόμενα, θα πρέπει η τηλεόραση να τα «αξιοποιεί» συγχωρέστε μου τη λέξη προς όφελος του κοινού συμφέροντος. Πώς; Με εκπομπές σε ώρα υψηλής τηλεθέασης στις οποίες να συμμετάσχουν ειδικοί επιστήμονες για το πώς προσεγγίζει κάποιος αυτά τα παιδιά, πώς οι δάσκαλοι και οι καθηγητές θα μπορούν να ερμηνεύσουν πονηρά σημάδια. Πώς η ίδια η κοινωνία θα μπορεί με τρόπο σωστό να διαβάσει και να υποπτευθεί ότι κάτι δεν πάει καλά με το κορίτσι, το αγόρι του διπλανού διαμερίσματος. Να γίνει μία εκπομπή στην οποία ο αρμόδιος της αστυνομίας αξιωματικός να πει ότι «ακούστε, εμείς είμαστε εδώ, αν έχετε να καταγγείλετε κάτι τόσο σοβαρό, θα το διερευνήσουμε», να γίνει μία εκπομπή στην οποία δεν θα βγει ο καθένας να εκτονωθεί κα να λέει το μακρύ και το κοντό του. Με λίγα λόγια η τηλεόραση να πάψει να «σοκάρεται» και να αναλάβει δράση.
Δόξα τω Θεώ και πανεπιστήμια έχουμε με ικανούς ειδικούς, και υπηρεσίες που διαθέτουν λειτουργούς με αντανακλαστικά έχουμε, ναι, υπάρχουν και αυτοί, και φτάνει να βλέπουμε συνεχώς δύο τρεις ψυχολόγους, οι οποίοι τοποθετούνται από την κακοποίηση ανήλικων μέχρι το άγχος του άνδρα για την τριχόπτωση και την αγωνία της γυναίκας για την έλλειψη συναισθηματικής ασφάλειας. Επίσης, θα πρέπει η τηλεόραση να θέσει την κοινωνία ενώπιον των ευθυνών της και όχι να γίνεται διάμεσος της αγανάκτησής της.
