Του Παναγιώτη Ρουγκάλα
Όλα κλείνουν κοντά στις φήμες που ακούγονταν εδώ και πολύ καιρό, δηλαδή της απορρόφησης της Συνεργατικής Κυπριακής Τράπεζας από την Ελληνική Τράπεζα.
Αν και υπάρχουν στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα αρκετό καιρό οι φήμες, η εξίσωση δεν έβγαινε με το πριν της Μεγάλης Τρίτης καθεστώς της ΣΚΤ. Έπειτα όμως από την κυβερνητική βοήθεια στο Συνεργατισμό και την κατάθεση των 2,5 δισ. στα ταμεία του, ο τρόπος που προχώρησε με τα ομόλογα, άνοιξε τον δρόμο για να αποξενωθεί το υγιές κομμάτι του από το ασθενές, τα κόκκινα δάνεια.
Έναντι του ποσού της κατάθεσης, η Κυπριακή Δημοκρατία έλαβε ως εξασφάλιση το σύνολο των μη εξυπηρετούμενων δανείων από το χαρτοφυλάκιο της τράπεζας, αριθμό συμμετοχών της ΣΚΤ σε διάφορες ιδιωτικές και συνεργατικές εταιρείες και αριθμό ακινήτων τόσο στις ελεύθερες όσο και στις κατεχόμενες περιοχές. Η συνολική αξία των εξασφαλίσεων που έλαβε ανέρχεται στα 7,6 δισ. ευρώ περίπου και προσεγγίζει τα 10 δισ. ευρώ, εάν ληφθεί υπόψη η αξία των ακινήτων που εξασφαλίζουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Πρόσθετα, στη διαδικασία που έχει ανοίξει η Citigroup για εξεύρεση επενδυτών στη ΣΚΤ είτε για το σύνολό του, είτε για το καλό του κομμάτι, είτε για τα Μη εξυπηρετούμενα δάνειά του, η Ελληνική Τράπεζα σύμφωνα με πληροφορίες έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον και είναι μέσα στο εικονικό δωμάτιο. Για ποιο από τα τρία πιθανά σενάρια δεν έχει διευκρινιστεί, αλλά όπως διαφαίνεται, ενδεχομένως για να λάβει το καλό του κομμάτι.
Ταυτόχρονα, πληροφορίες από το περιβάλλον του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (SSM) ευνοούν ένα τέτοιο σενάριο, καθώς εάν η Ελληνική λάβει τον καλό Συνεργατισμό, πρώτον θα ρίξει το ποσοστό των Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων που έχει (επειδή ο λόγος του κλάσματος θα αλλάξει) και δεύτερον θα επιτευχθεί άλλη μία συγχώνευση.
Κρίκος η Lone Star
Γρίφος βέβαια οι μέτοχοι της Ελληνικής Τράπεζας, καθώς θα έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε ένα τέτοιο σενάριο. Τα ποσοστά της μετοχικής δομής θα αλλάξουν με μια τέτοια εξέλιξη και όπως διαφαίνεται θα πρέπει να έρθει ένας κρίκος που θα συνδέσει τις δύο τράπεζες φέρνοντας κεφάλαια. Εκεί εισέρχεται και ο συνδετικός κρίκος - fund ονόματι Lone Star, που πληροφορίες θέλουν να βλέπει θετικά το ενδεχόμενο πάντρεμα.
Η Lone Star είναι εταιρία ιδιωτικών επενδύσεων που επενδύει παγκοσμίως σε ακίνητα, μετοχές, πιστωτικά και άλλα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία. Από την ίδρυση του πρώτου ταμείου το 1995, η Lone Star έχει οργανώσει δεκαεπτά ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια με συνολικές κεφαλαιακές υποχρεώσεις συνολικού ύψους άνω των 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η Lone Star είναι μια κοινοπραξία μεταξύ ενός επενδυτικού ομίλου και της Ομοσπονδιακής Ασφαλιστικής Εταιρείας Καταθέσεων κατά το 1993, που ονομάζεται Brazos Partners, LP ("Brazos Partners"). Περίπου 1.300 περιουσιακά στοιχεία "κακής τράπεζας", αποτέλεσμα της αμερικανικής κρίσης αποταμίευσης και δανείων στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αποκτήθηκε και εξυγιάνθηκε. Μετά την εκκαθάριση της πλειοψηφίας των περιουσιακών στοιχείων της Brazos Partners, ο CEO της John Grayken άρχισε να οργανώνει θεσμικό κεφάλαιο για να συνεχίσει να επιδιώκει επενδυτικές ευκαιρίες σε μεγαλύτερη κλίμακα. Το Brazos Fund, LP ("Fond Brazos") έκλεισε το 1995 με κεφάλαια ύψους περίπου 250 εκατομμυρίων δολαρίων και εν συνεχεία στόχευσε επενδύσεις κυρίως σε χρέη και ακίνητα στη Βόρεια Αμερική.
Ο κ. Grayken δημιούργησε στη συνέχεια το Lone Star Opportunity Fund, LP ("Lone Star Opportunity Fund"), το οποίο έκλεισε το Νοέμβριο του 1996 με κεφάλαια ύψους 396 εκατομμυρίων δολαρίων. Η Brazos Advisors, LLC, προκάτοχος της Hudson Advisors LP, παρείχε υπηρεσίες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων και άλλες υπηρεσίες υποστήριξης στο Lone Star Opportunity Fund.
Κατά τη διάρκεια του 1995 και του 1996, ορισμένα από τα Ταμεία άρχισαν να επενδύουν ενεργά στον Καναδά, καθιερώνοντάς τους ως μεγάλους αγοραστές χρέους στη συγκεκριμένη χώρα. Με βάση την επιτυχία της μετανάστευσης εκτός των αμερικανικών αγορών, η στρατηγική απόφαση έγινε από τον κ. Grayken για την εφαρμογή μιας παγκόσμιας πλατφόρμας το 1997. Από τότε, ορισμένα από τα Ταμεία έχουν επενδύσει ευρέως στις ΗΠΑ, τη Δυτική Ευρώπη και την Ανατολική Ασία. Από το 1998 έως το 2004, ορισμένα από τα Ταμεία επένδυσαν κυρίως στην Ανατολική Ασία (Ιαπωνία, Κορέα, Ινδονησία και Ταϊβάν), μετά την κατάρρευση της φούσκας των ακινήτων στην Ιαπωνία στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και την ευρύτερη οικονομική κρίση στην Ανατολική Ασία στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Το 2005, η επενδυτική δραστηριότητα στην Ευρώπη άρχισε να εντείνεται, ενώ το 2007 η Lone Star άρχισε να βλέπει σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες στην Αμερική.
