ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
 

Έντεκα «ακραία πλούσιοι» σε κρίση φορολογικής συνείδησης

Ποιοι είναι οι εκατομμυριούχοι που καλούν τις κυβερνήσεις να επιβάλουν επιπλέον φόρο στις περιουσίες των κροίσων

Kathimerini.gr

Μαρίνα Καρπόζηλου
Εικονογράφηση: Loukia Kattis

«Φορολογήστε τον ακραίο πλούτο»: Ενα αίτημα που θα μπορούσε να ακούγεται αόριστο, παρωχημένο ή ακόμα και ουτοπικό, αν δεν συνοδευόταν από 250 υπογραφές βαθύπλουτων πολιτών. Στην ανοιχτή επιστολή που συνέταξαν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, απευθυνόμενοι στους πολιτικούς ηγέτες που συναντιούνται στο Νταβός για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι το αίτημα της επιπλέον φορολόγησής τους «δεν θα αλλάξει το βιοτικό μας επίπεδο, δεν θα στερήσει κάτι από τα παιδιά μας, ούτε θα βλάψει την οικονομική ανάπτυξη των χωρών μας. Θα μετατρέψει, όμως, τον ακραίο και μη παραγωγικό ιδιωτικό πλούτο σε επένδυση για το μέλλον όλων μας».

Ανάμεσα στις υπογραφές ξεχωρίζουν αυτή της Abigail Disnay (όπως προδίδει και το επίθετό της είναι η κληρονόμος της Disney), του ηθοποιού Brian Cox και της Valerie Rockefeller ενώ στην ιστοσελίδα που έχουν δημιουργήσει για τον σκοπό της φορολόγησής τους φιλοξενούν και το report μιας δημοσκόπησης που έχει διεξαχθεί για λογαριασμό της οργάνωσης Patriotic Millionaires.

Συνολικά στη συγκεκριμένη δημοσκόπηση συμμετείχαν περισσότεροι από 2.300 πολίτες από χώρες της G20, που τα περιουσιακά τους στοιχεία τους τοποθετούν στο πλουσιότερο 5% του παγκόσμιου πληθυσμού. Τα ευρήματα της έρευνας θέλουν το 74% να υποστηρίζει την υψηλότερη φορολόγηση του πλούτου, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κρίση του υψηλού κόστους ζωής και να βελτιωθούν οι δημόσιες υπηρεσίες, ενώ το 54% πιστεύει ότι ο «ακραίος πλούτος» αποτελεί απειλή για τη δημοκρατία.

Ποιοί είναι όμως οι εκατομμυριούχοι που απευθύνουν έκκληση για φορολόγηση των περιουσιών τους; Η «Κ» εντόπισε 11 χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

Abigail Disney: Η χρυσή κληρονόμος

«Οταν διαβάσετε το όνομά μου, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αναγνωρίσετε το επίθετό μου». Η Abigail είναι η εγγονή του Roy O που μαζί με τον μικρότερο αδερφό του, τον Walt, ίδρυσαν το 1923 τη Disney. Οπως αναφέρει, ο κολοσσός που δημιούργησαν οι πρόγονοί της της εξασφάλισε μια προνομιούχο ζωή. «Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια πολυτέλεια, άνεση ή ευκολία που να μην έχω βιώσει χάρη στον πλούτο και τη φήμη της οικογένειάς μου». Κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο ιδιωτικό Boeing 737 που είχε η οικογένειά της και που η ίδια πλέον έχει απαρνηθεί. Εχει επίσης εκφρασθεί αρνητικά και για όλες τις ιδιωτικές πτήσεις, καθώς όπως λέει το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού επιδεινώνει την κλιματική αλλαγή μέσω του εξωφρενικού τρόπου ζωής του: «Ιδιωτικά τζετ, γιοτ, ελικόπτερα, μέχρι και ιδιωτικοί διαστημικοί πύραυλοι. Είναι οι λόγοι για του οποίους βλέπουμε τις θερμοκρασίες να αυξάνονται, τους πάγους να λιώνουν, τις φυσικές καταστροφές να πυκνώνουν σε συχνότητα και ένταση και τη στάθμη της θάλασσας να ανεβαίνει. Μόλις το συνειδητοποίησα, αποφάσισα ότι δεν θα μπορούσα πλέον να είμαι ένας από αυτούς τους πλούσιους ανθρώπους που καταστρέφουν τον πλανήτη και να συνεχίζω να κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη».

Guy & Geetie Singh-Watson: «Θα μπορούσαμε να είμαστε μη έχοντες»

Είναι ένα ζευγάρι Βρετανών επιχειρηματιών, που ειδικεύεται στα βιώσιμα τρόφιμα και την καλλιέργεια και παραδέχεται τον ρόλο που έπαιξε η τύχη στη δημιουργία της περιουσίας του. «Ναι, δουλέψαμε σκληρά και ναι, επενδύσαμε και ρισκάραμε. Ημασταν γενναίοι και ρηξικέλευθοι επιχειρηματίες, αλλά πάνω από όλα ήμασταν τυχεροί. Θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να είμαστε από τους μη έχοντες και όχι από τους έχοντες». Ο Guy γεννήθηκε από γονείς αγρότες. Στα 8 του είχε τα δικά του γουρούνια και στα 12 του πουλούσε κοπριά σε κηπουρούς. Πλέον υποστηρίζει τη φορολόγηση του πλούτου καθώς «ως επιχειρηματίες γνωρίζουμε ότι μια κοινωνία πετυχαίνει όταν όλοι “παίζουμε” τον ρόλο μας».

Marlene Engelhorn: Κάνει giveaway

Η 31χρονη κληρονόμος που ζει στη Βιέννη έχει αποφασίσει να δωρίσει μεγάλο μέρος της περιουσίας που κληρονόμησε από τη γιαγιά της το 2022. Για αυτόν τον λόγο έχει δηλώσει την πρόθεσή της να δημιουργήσει μία τυχαία ομάδα από 50 άτομα διαφορετικών ηλικιών και κοινωνικών στρωμάτων που θα καθορίσουν πώς θα αναδιανεμηθούν 25 εκατομμύρια ευρώ. «Το λιγότερο που μπορούν να κάνουν οι πλούσιοι άνθρωποι σαν εμένα είναι να συνηγορήσουν για τη φορολόγηση του πλούτου» σημείωσε.

Morris Pearl: Η συνάντηση στην Αθήνα που του άλλαξε τη ζωή

«Ως εκατομμυριούχος, δεν θέλω τίποτα σε αυτή τη ζωή. Δηλαδή, τίποτα, εκτός από δίκαιους φόρους». Μνημονεύει μια φορά, όταν ήταν διευθύνων σύμβουλος στην εταιρεία Black Rock και είχε έρθει στην Αθήνα για μια συνάντηση. Κάποια στιγμή είχε καταφύγει στο παράθυρο μια τράπεζας, ώστε να φάει με ιδιωτικότητα μια πουτίγκα σοκολάτας που είχε πάρει από τον μπουφέ. Κοιτάζοντας έξω, «για μια στιγμή, νόμιζα ότι έβλεπα μια παρέλαση αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι ήταν στην πραγματικότητα μια οργισμένη διαμαρτυρία ή ίσως μια εξέγερση που κατευθυνόταν προς τη Βουλή». Για τον Morris εκείνη τη στιγμή συντελέστηκε μια υπαρξιακή κρίση, καθώς αναρωτήθηκε αν η παρουσία του στη χώρα μας θα βοηθούσε πράγματι τον ελληνικό λαό. Πλέον είναι πρόεδρος του οργανισμού Patriotic Millionaires. «Ενθαρρύνουμε τους νομοθέτες να μας φορολογήσουν περισσότερο για να συμβάλουμε στο γενικότερο καλό. (…) Ελπίζω ότι θα λάβουν υπόψη το κάλεσμά μας πριν είναι πολύ αργά».

Claire Trottier: «Ξέρω πως κέρδισα το λαχείο της ζωής»

Ο πατέρας της είναι συνιδρυτής μιας εταιρείας τεχνολογίας και η ίδια αναφέρει πως το να γεννηθεί στην οικογένειά της ήταν σαν να κερδίζει «το λαχείο της ζωής». «Είμαι μέρος του 1 τοις εκατό. Εχω πρόσβαση σε μια δυσανάλογη ποσότητα πλούτου και δύναμης. Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο για εμένα, και για ανθρώπους σαν εμένα, να αναγνωρίσουμε τους τρόπους με τους οποίους ωφελούμαστε από ένα άδικο σύστημα, και να εργαστούμε ενεργά για να το αλλάξουμε». Η Κλαιρ, φιλάνθρωπος και υπέρμαχος της οικονομικής δικαιοσύνης, υποστηρίζει ότι μία από τις απαραίτητες λύσεις για την αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης και αυξανόμενης ανισότητας πλούτου είναι «να φορολογήσετε εμένα και άλλους πλούσιους ανθρώπους σαν εμένα».

Guillaume Rambourg: «Είχα συνέχεια κλήσεις με προτάσεις για φοροαποφυγή»

Παρατήρησε ότι σχεδόν κάθε εβδομάδα δεχόταν μια κλήση από «έναν ακόμη φορολογικό σύμβουλο, που θέλει να μου επισημάνει τα τελευταία φορολογικά κενά, και να μου προτείνει διαθέσιμα συστήματα φοροαποφυγής». Ο Guillaume δημιούργησε την προσωπική του περιουσία ως fund manager, οπότε γνωρίζει εκ των έσω ότι «το οικονομικό σύστημα σε κάθε χώρα έχει σχεδιαστεί για να ωφελήσει τους πλουσιότερους ανθρώπους». Οπως αναφέρει, «εκατομμυριούχοι σε όλο τον κόσμο συνειδητοποιούν ότι το τρέχον οικονομικό μας μοντέλο είναι μη βιώσιμο» αλλά και πως «η πληρωμή περισσότερων φόρων είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση και την ευημερία της κοινωνίας».

Giorgina Notarbartolo: Ο απόλυτος τρόπος αναδιανομής του πλούτου

Επιχειρηματίας και φιλάνθρωπος που υποστηρίζει σθεναρά την αναδιανομή του πλούτου στην κοινωνία. Η ίδια ανήκει στην έβδομη γενιά μιας ιστορικής οικογένειας βιομηχάνων. «Ορισμένες φορές νιώθουμε ανίσχυροι μπροστά στην πραγματικότητα. Μου συμβαίνει συχνά. Αλλά η οικονομία και ο πλούτος είναι εργαλεία και ως εκ τούτου μπορούμε και αναμφισβήτητα πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε για να χτίσουμε τον κόσμο που θέλουμε να δούμε». Για την Giorgina οι φόροι είναι ο «απόλυτος» όπως αναφέρει, τρόπος για την αναδιανομή του πλούτου. «Υπάρχει το επιχείρημα ότι τα άτομα με πρόσβαση στον πλούτο μπορούν να κάνουν περισσότερα μέσω της φιλανθρωπίας, διατηρώντας τον έλεγχο του πώς δαπανώνται τα χρήματα. (…) Οι δημοκρατίες δεν πρέπει να επιτρέπουν στους πολύ πλούσιους να καθορίζουν ποια από όλες τις κρίσεις που αντιμετωπίζουμε θα διορθωθεί».

Akshay Singal: Οι φόροι δεν είναι πάντα κακοί

Η εμπειρία του Akshay στα χρηματοοικονομικά, καθώς είναι managing director σε μια αμερικανική τράπεζα, δεν αφήνει πολλά περιθώρια αμφισβήτησης των λεγομένων του:

«Η φορολόγηση των πλουσιότερων είναι ένας απλός και αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος και έχει πολλαπλά οικονομικά οφέλη -πέρα από την απλή μείωση της ακραίας ανισότητας». Επιπλέον αναφέρει ότι η φορολόγηση των πάρα πολύ πλούσιων θα οδηγούσε σε ισχυρότερη οικονομική ανάπτυξη, αντικρούοντας την πεποίθηση ότι φόροι είναι πάντα κακοί για την οικονομία.

John Driscoll: Να αναβιώσουμε το αμερικανικό όνειρο

Οι παππούδες του μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες από τη βραχώδη ακτή της νοτιοδυτικής Ιρλανδίας στις αρχές του εικοστού αιώνα «για να δώσουν στα παιδιά και τα εγγόνια τους μια καλύτερη ζωή». Ο παππούς του δούλευε ως θυρωρός και ξυλουργός και η γιαγιά του ως νταντά. Για τον John, που συστήνεται ως επιτυχημένος CEO στον χώρο της υγείας, χάρη σε αυτούς ο ίδιος απέκτησε την ευκαιρία να πετύχει και να είναι σήμερα εκατομμυριούχος. Αναγνωρίζει όμως πως οι προσπάθειες και οι επιτυχίες των προγόνων του ανήκουν σε μια άλλη εποχή. «Σήμερα, ο μέσος CEO βγάζει 399 φορές περισσότερο από αυτό που βγάζει ο μέσος υπάλληλός του. Εν τω μεταξύ, 52 εκατομμύρια Αμερικανοί βγάζουν λιγότερα από 15 δολάρια την ώρα και μετά βίας μπορούν να αντέξουν οικονομικά το ενοίκιο, το φαγητό, και τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας». Ο John δηλώνει πως θα είναι περήφανος να πληρώσει υψηλότερη φορολογία, προκειμένου το αμερικανικό όνειρο να είναι και πάλι βιώσιμο.

Venkat Krishnan: Στο 0,1% της Ινδίας

Μεγάλωσε σε μια οικογένεια μεσαίας τάξης στην Ινδία. Το 2018, μέσα από μια επιτυχημένα επιχειρηματική διαδρομή, έγινε όχι απλά εκατομμυριούχος αλλά κατατάχθηκε και στο 0,1% των πιο εύπορων ανθρώπων της Ινδίας. Πλέον, όπως δηλώνει, κάθε χρόνο γίνεται ολοένα και πιο πλούσιος, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα. «Ενας μικρός φόρος περιουσίας ακόμη και σε μια αναπτυσσόμενη χώρα όπως η Ινδία είναι αρκετός για να προσφέρει επαρκή τροφή, ένδυση, στέγη, εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη για όλους. Το πιο σημαντικό, ένας τέτοιος φόρος μπορεί να προσφέρει μεγαλύτερη ισότητα».

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Kathimerini.gr

Οικονομία: Τελευταία Ενημέρωση