Την στιγμή που σημαντικές εξελίξεις οι οποίες προκαλούν ένταση λαμβάνουν χώρα στα ελληνοτουρκικά ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας στέλνει τα δικά του μηνύματα για το μέλλον του Κυπριακού. Με νέο ανακοινωθέν, ο Μουσταφά Ακιντζί επιχειρεί κυρίως να απαντήσει στην κριτική που δέχεται στο εσωτερικό της κοινότητας του.
Το ανακοινωθέν του κ. Ακιντζί, το οποίο απασχολεί και τον τουρκικό τύπο έχει ως εξής:
«Φτάσαμε για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια σε ένα σημαντικό σημείο στο Κυπριακό. Μετά την πρόοδο σε διάφορα κεφάλαια που απασχολούν την επικαιρότητα, φτάσαμε στην φάση να συζητάμε στο εδαφικό τον χάρτη και στην σύγκλιση της πενταμερούς διάσκεψης όπου συζητήθηκαν η ασφάλεια και οι εγγυήσεις. Οπωσδήποτε, υπάρχουν ακόμη κάποια σημαντικά πεδία στα οποία θα πρέπει να επιτευχθεί συμφωνία. Ωστόσο, η σύγκλιση της πενταμερούς διάσκεψης ύστερα από τόσα χρόνια είναι μια επιτυχία.
Από αυτό το σημείο και μετά, απαιτείται περισσότερο από τον χρόνο πολιτική βούληση ώστε να συζητηθούν τα (ανοιχτά) θέματα και να επιτευχθεί ένα εξισορροπημένο αποτέλεσμα. Ως τ/κ πλευρά συμβάλλαμε με πολύ θετικό τρόπο στην περίοδο που διαμεσολαβούσε μέχρι την σύγκλιση της πενταμερούς διάσκεψης. Επιβάλλεται η συνέχεια της αποφασιστικής υποστήριξης όλων των συμμετεχόντων στην διάσκεψη για να μην χαθεί η σημαντική δυναμική, την οποία δημιουργήσουμε με μεγάλο κόπο.
Η πρόοδος στην διαδικασία (λύσης) και η σύγκλιση της πενταμερούς διάσκεψης ικανοποίησε τις μερίδες του λαού μας που επιθυμούν την λύση και προκάλεσε ανησυχία στις μερίδες της κοινωνίας που προτιμούν το αδιέξοδο (στο Κυπριακό) με βάση τα δικά τους συμφέροντα. Αυτές τις αρνητικές εξελίξεις τις συναντάμε και στις δυο πλευρές της Κύπρου. Στην Νότια Κύπρο, αυτοί που δεν αποδέχονται σε βάση αρχής της διζωνική ομοσπονδίας και επιθυμούν να παραχωρήσουν καθεστώς μειονότητας, σε ένα ενιαίο κράτος, στους Τουρκοκύπριους προβληματίζονται από την πορεία που οδηγεί σε ένα αποτέλεσμα το οποίο θα εμπεριέχει (την αρχή) της πολιτικής ισότητας.
Με τον ίδιο τρόπο, αυτοί που στην ΤΔΒΚ εδώ και χρόνια πολιτεύονται με το σλόγκαν «η μη λύση είναι λύση», έχουν αρχίσει να ανησυχούν για την ενδεχόμενη επιτυχία των πρωτοβουλιών μας. Ο τρίτος Πρόεδρος μας, ο κ. Έρογλου που εντοπίζει λάθη στην στρατηγική μου, την περίοδο της πρωθυπουργίας του αποδέχθηκε το ποσοστό 29+% και στην συνέχεια επισκέφθηκε χωριά όπου με ανειλικρίνεια απευθύνθηκε στον λαό του με το σλόγκαν «δεν επιστρέφουμε σπιθαμή γης». Ο σημερινός δε Πρωθυπουργός, κύριος Όζγκιουργκιουν δηλώνει ότι δεν θα παραχωρηθεί εκατοστό γης και ταυτοχρόνως ότι επιθυμεί λύση.
Και εκείνος υποστηρίζει ότι πράξαμε στρατηγικό λάθος. Ωστόσο, δεν δηλώνει τον τρόπο με τον οποίο θα επιτευχθεί η ομοσπονδιακή λύση δίχως την παραχώρηση γης. Με αυτή την λογική, μπορούν να καταλήξουν μονάχα στο σημείο που κατέληξαν εδώ και χρόνια. Συνέχεια του αδιεξόδου και του status quo. Ωστόσο, στο κείμενο συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου 2014, το οποίο ενέκριναν και οι δυο, στην πρώτη παράγραφο υπογραμμίζεται ότι το status quo δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί.
Δήλωσα από την πρώτη ημέρα (της θητείας) μου ότι θα λέω τις πραγματικότητες στον λαό. Και στο ζήτημα του εδαφικού δεν πρόκειται να παραβιάσω αυτή την αρχή. Η λύση στην Κύπρο είναι εφικτή μονάχα σε περίπτωση οι ε/κ μας επιστρέψουν την πολιτική ισότητα την οποία μας στερούν από το 1963 μέσα σε ένα ομόσπονδο πλαίσιο, και εμείς επιστρέψουμε στους ίδιους ένα κομμάτι των εδαφών που στερήθηκαν από τον πόλεμο του 1974 και μετά. Από τον Gobi μέχρι τον Cuellar, από τον Αννάν μέχρι σήμερα, όλοι χάρτες προβλέπουν ότι (μετά την λύση) στην τ/κ πλευρά θα παραμείνει γη περίπου της τάξεως του 29%. Το ίδιο θα συμβεί και σε αυτή την τελική φάση, σε περίπτωση που κατορθώσουμε να φτάσουμε στην λύση.
Εφόσον καταφέρουμε να συμφωνήσουμε σε όλα τα ζητήματα και να φτάσουμε στο στάδιο του δημοψηφίσματος, ο λαός μας θα αποφασίσει αν επιθυμεί να ζήσει σε γη που δεν θα μπορούμε να χαρακτηρίζουμε ως «δική μας» και η νομιμότητα της οποίας αμφισβητείται συνεχώς από την ΕΔΑΔ, στο όνομα μερικών ποσοστών περισσότερων εδαφών, ή σε έναν τόπο που θα βρίσκεται μέσα στο διεθνές δίκαιο και όπου δεν θα επικρατούν προβληματισμοί για το μέλλον.
Αυτό που έχει σημασία σε αυτό το σημείο είναι το εξής: Σε περίπτωση που εξασφαλίσουμε λύση οι άνθρωποι μας που θα αναγκαστούν να αλλάξουν τόπο κατοικίας να είναι όσο το δυνατόν λιγότεροι. Και όσοι υποχρεωθούν να αλλάξουν τόπο να εξασφαλίσουν ευκαιρίες στέγασης και εργασίας. Άλλωστε, δίχως να συμβεί αυτό κανείς δεν θα απομακρυνθεί από τις (σημερινές) εστίες του.
Σε κάθε βήμα που πραγματοποιώ δεν ξεχνώ έστω και για ένα λεπτό δυο ευθύνες μου: Έχω ευθύνες απέναντι στην συνείδηση και στον λαό μου. Και φυσικά θα εστιάσω σε όσα λέγονται και γράφονται με καλή θέληση. Ευχαριστώ όσους καταβάλλουν προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Όμως, η πείρα που απόχτησα μέσα από τα χρόνια, μου διδάσκει πολλά. Με βοηθά να κατανοήσω τα κίνητρα που κρύβονται πίσω από κάποιες στάσεις και κινήσεις.
Με αποφασιστική στάση φτάσαμε στην τελική φάση για την Κύπρο. Είναι εφικτό να δημιουργήσουμε ένα νησί με ισότητα, ελευθερία και ασφάλεια με την θετική συμβολή όλων των εμπλεκόμενων πλευρών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα ανοιχτά τα ζητήματα θα πρέπει να διευθετηθούν με ρεαλιστικό και λογικό τρόπο. Σε περίπτωση που φτάσουμε σε αυτό το σημείο ο τελευταίος λόγος θα ανήκει φυσικά στις δυο κοινότητας. Ωστόσο, ακόμη δεν βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο.
Μπορούμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο με την υποστήριξη των δυο κοινοτήτων και κυρίως των οργανωμένων μερίδων της κοινωνίας. Είναι υποχρέωσή μας στις νέες γενιές, οι κινήσεις να βασίζονται σε μια λογική που αποδίδει σημασία στα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των δυο κοινοτήτων και όχι στα άδικα, προσωρινά συμφέροντα».
