Του Ονασαγόρα
Το χαμόγελο επέστρεψε στα χείλη του χαμογελαστού αστρολόγου που τελευταία παρέμεινε βλοσυρός… Τι έκανε τον Έιντε να χαμογελάσει ξανά;
Απορρίπτω το σχόλιο διπλωμάτη ότι ο λόγος που το χαμόγελο επέστρεψε στα χείλη του Νορβηγού είναι το χθεσινό μου άρθρο που είχε αναφορά στον τίτλο του τον… “βλοσυρό Έιντε”. Πληροφορίες μου από τον Λόφο της Εξουσίας με έχουν πείσει πως όντως το χαμόγελο είναι… αυθεντικό!
Τι έμαθα;
Ότι από τα αλλεπάλληλα πηγαινέλα μεταξύ Νίκαρου και Μουσταφά πήρε το ΟΚ από τον τελευταίο για ένα δείπνο το οποίο ίσως οδηγήσει ξανά στο τραπέζι των συνομιλιών.
Όπως μαθαίνω η… επαναπροσέγγιση θα γίνει μετά την “επανόρθωση” από την Βουλή με τη ψήφιση της τροπολογίας του ΔΗΣΥ ότι θα αποφασίζει ο υπουργός Παιδείας για τους εορτασμούς στα σχολεία.
Σύμφωνα με το σενάριο που συζητείται είναι επιστροφή στο τραπέζι των συνομιλιών να γίνει είτε λίγο πριν από το δημοψήφισμα στην Τουρκία (16 Απριλίου), είτε (σίγουρα) αμέσως μετά από αυτό.
“Έτσι κι αλλιώς και πριν από το δημοψήφισμα να υπάρξουν κάποιες συναντήσεις δεν πρόκειται να υπάρξει ουσιαστική συζήτηση αφού ο Σουλτάνος θα είναι απασχολημένος με άλλα. Μόνο όταν αποφασίσει ο Ερντογάν να ασχοληθεί με το Κυπριακό μπορεί να υπάρξουν εξελίξεις. Κι αυτό θα γίνει μόνο μετά το δημοψήφισμα” μου ανέφερε ο ενημερωμένος διπλωμάτης.
Ο ίδιος με ενημέρωσε και για τα μηνύματα που η πλευρά μας εκπέμπει προς τα Ηνωμένα Έθνη και άλλους τα οποία είναι, όπως είπε, θετικά. “Ας μη ξεχνάμε πως επικεφαλής του ΟΗΕ δεν είναι πια ο Μπαν Γκι Μουν αλλά ο Γκιουντέρες, ο οποίος και λόγο έχει και τον λέει”, όπως μου είπε σημειώνοντας πως ο Έιντε “δεν αλωνίζει όπως προηγουμένως αλλά υποχρεώνεται να κινείται στα πλαίσια του ΟΗΕ.” Όπως υποστηρίζει ο διπλωμάτης, “αυτό έχει τη δική του σημασία και αυτό θα τονίσει ο Νίκαρος στον Γικουντέρες εάν τελικά υπάρξει συνάντηση στη Νέα Υόρκη”.
Πάραλληλα ο Νίκαρος έχει κερδίσει άλλη μια μάχη, την “δια βοής” απόρριψη της παραχώρησης των τεσσάρων ελευθεριών προς τους Τούρκους πολίτες σε περίπτωση λύσης του Κυπριακού.
“Δεν αποκλείεται, κατά μία άποψη το μουλάρωμα του Μουσταφά και τα παιχνίδια των Τούρκων με την απροσδόκητη διακοπή των συνομιλιών να ενίσχυσαν την δική μας θέση, κάτι που όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται εκτός από το ΑΚΕΛ” κατέληξε η πηγή μου.
Την τελευταία του φράση έθεσα σε στέλεχος του ΑΚΕΛ που δεν είναι τυφλά προσηλωμένο στη γραμμή του Άντρου Κυπριανού. Αν και δεν θέλησε να επεκταθεί σε ανάλυση της ΑΚΕΛικής στάσης απάντησε με μία μόνο φράση: “Ελπίζω να αντιληφθεί και το ΑΚΕΛ τις πραγματικότητες πριν μας αναγκάσει ξανά ο κόσμος να τις αντιληφθούμε”...
Η κυρία Γιαννούλλα (η οποία ως γνωστόν ακούει όλα όσα κυκλοφορούν στους διαδρόμους της Εζεκία Παπαϊωάννου και ακόμη περισσότερα) μου ανέφερε χθες ότι η προειδοποίηση του Νίκαρου προς “κάποιους” να μην ρίχνουν σε αυτόν την ευθύνη για τη διακοπή των συνομιλιών και να του ζητούν να επιστρέψει, “φωτογράφιζε κανονικά τον κύριο Άντρο”. Κάποιος μάλιστα στα ψηλά δώματα του ΑΚΕΛ σχολίασε χθες ότι “το κόμμα με την τυφλή στήριξη στον Ακιντζί και την τυφλή άρνηση ακόμα και για συζήτηση με τον ΔΗΣΥ μόνο τον διχασμό προκαλεί, αυτό για το οποίο κατηγορεί όλους τους άλλους”.
--------------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
