ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το φαινόμενο που λέγεται «Champions League»

Κυκλοφορεί το 5o βιβλίο του Σωτηρακόπουλου, ένα πολύτιμο εγχειρίδιο ποδοσφαιρικής ιστορίας

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος είναι για τις νεότερες γενιές τουλάχιστον μία από τις αθλητικές φωνές που έχουν περιγράψει εκατοντάδες ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις τόσο για εγχώριων διοργανώσεων όσο και διεθνών. Με αφορμή την κυκλοφορία του πέμπτου κατά σειρά βιβλίου του, του «Ταξίδι στ’ αστέρια» μιλήσαμε μαζί του για το βιβλίο του, που παρουσιάζει την ιστορική εξέλιξη του θεσμού του Κυπέλου Πρωταθλητριών Ευρώπης και πώς αυτός έφτασε σήμερα να είναι ένα παγκόσμιο αθλητικό γεγονός, και οι βραδιές Champions League να γίνονται αφορμή για συνάξεις, αθλητικές συζητήσεις και αντιπαραθέσεις, αλλά πώς έγινε ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Ο κ. Σωτηρακόπουλος είπε ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ του διάσημου και του μεγάλου ποδοσφαιριστή, και ότι το ποδόσφαιρο είναι το σημαντικότερο δευτερεύον πράγμα στη ζωή του.

Το πέμπτο βιβλίο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου εμπλουτίζεται με πολλές φωτογραφίες από το αρχείο του συγγραφέα, δίνοντας στην έκδοση ένα πιο προσωπικό χρώμα.

–Να ξεκινήσουμε με το βιβλίο σας, πείτε μου τι ακριβώς πραγματεύεται;

–Στο βιβλίο μου περιγράφεται η ιστορία του Κυπέλου Πρωταθλητριών Ευρώπης και πώς μετεξελίχθηκε εν τέλει σε αυτό που όλοι μας ξέρουμε ως Champions League. Δεν πρόκειται όμως για μία εγκυκλοπαιδική καταγραφή του τι έχει γίνει ώς τώρα, αλλά περιλαμβάνει. τουλάχιστον στα 25-30 χρόνια όσα εγώ έχω ζήσει στις αποστολές που έχω λάβει μέρος. Περιλαμβάνει πολλά πράγματα για το τι έγινε και επίσης και εκτός γηπέδου, στα αεροπλάνα, στα ξενοδοχεία, στα αποδυτήρια κτλ. Αυτό είναι που το διαφοροποιεί από κάποιον που θα έγραφε για αυτά χωρίς να έχει προσωπική εμπειρία. Έχει τη δική μου ματιά, λειτουργώ κατά κάποιον τρόπο ως αυτόπτης μάρτυρας των όσων συνέβησαν σε αυτή τη διοργάνωση, μάλιστα έχω εντάξει και πολλές φωτογραφίες από το αρχείο μου.

–Θα μπορούσαμε να το παραλληλίσουμε δηλαδή σαν μία αυτοβιογραφία, μια εξιστόρηση της ζωής σας μέσα στα γήπεδα;

–Ακριβώς, έχοντας καλύψει περίπου 500 παιχνίδια έψαξα να βρω σε κάθε χρονιά και μία ιστορία που έκρινα ότι θα έπρεπε να διηγηθώ, να την ψάξω λίγο περισσότερο, και που μπορεί να αφορά έναν μεγάλο πρωταγωνιστή μιας από τις διοργανώσεις, μια ομάδα ή έναν παίκτη, ή και ένα ιδιαίτερο παιχνίδι και είναι ιστορίες που δεν προέρχονται κατ’ ανάγκη από τον τελικό ή τον νικητή. Διηγούμαι τις ιστορίες αυτές γιατί νιώθω ότι έχουν κάτι να πουν σε άλλο επίπεδο, ένα παιχνίδια ας πούμε μεταξύ ομάδων της Βόρειας και της Νότιας Ιρλανδίας ή ένα παιχνίδι κυπριακών ομάδων.

–Έχετε κάνει ξεχωριστή αναφορά στις παρουσίες των Κυπρίων στον θεσμό, έτσι δεν είναι;

–Ναι, έκανα αναλυτική αναφορά στις κυπριακές ομάδες και τη συμμετοχή τους στους αγώνες του Κυπέλου Πρωταθλητριών και έπειτα Champion League. Αναφέρω αναλυτικά τον αγώνα της Ανόρθωσης στο γήπεδο της Αμμοχώστου, ή για ποιο λόγο η Ομόνοια, η ο ΑΠΟΕΛ ή η ΕΠΑ Λάρνακας δεν έπαιξαν στα γήπεδά τους, ή για το παιχνίδι ΑΠΟΕΛ – Μπεσίκτας και γιατί δεν αναβλήθηκε, αλλά για να καταλάβει κάποιος το κλίμα της εποχής εγώ παραθέτω και το παρασκήνιο της εποχής, αλλά και πολλά άλλα στοιχεία που βοηθούν τον αναγνώστη.

–Γιατί αυτή η ξεχωριστή αναφορά στις κυπριακές ομάδες;

–Διότι, θεωρώ ότι είναι λάθος να μην υπάρχει ξεχωριστή αναφορά. Πιστεύω ότι σε ένα ελληνόγλωσσο βιβλίο δεν μπορεί να λείπει ένα κεφάλαιο για την Κύπρο. Φυσικά και οι τελευταίες επιτυχίες έχουν την αξία τους, οπότε ένα ειδικό κεφάλαιο για το κυπριακό ποδόσφαιρο αξίζει να υπάρχει.

–Το βιβλίο λοιπόν περιέχει πολλή εξιστόρηση;

–Ναι, προσπαθώ να βάλω τον κόσμο στον πνεύμα της εποχής για να μπορέσει να καταλάβει γιατί συνέβη ό,τι έγινε σε κάποια διοργάνωση, λειτουργώ κατά κάποιο τρόπο επικουρικά για τον ιστορικό του μέλλοντος, να του δώσω όλα τα στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να κατανοήσει την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Και όλα αυτά δίνονται υπό το προσωπικό μου πρίσμα, διότι δεν ήθελα να είναι μια αποστειρωμένο, γεγονοτολογική αφήγηση, υπάρχει και γνώμη και άποψη για τα γεγονότα.

–Μιλάμε για ένα είδος ποδοσφαιρικού εγχειριδίου.

–Ναι, φυσικά, διότι περιλαμβάνει, όπως είπα και προηγουμένως κρίσεις για το τι έγινε και από Κύπελλο Πρωταθλητριών έγινε Champions League, ποιος ήταν ο σκοπός αυτής της μετεξέλιξης, και άλλα πολλά. Αυτά, όπως καταλαβαίνεις, δόθηκαν και εξιστορήθηκαν με πολύ κόπο και έρευνα. Χρονιά-χρονιά εξιστορείται η πορεία του θεσμού, ένα χρήσιμο εργαλείο για όποιον θέλει να μάθει περισσότερα για τον πολύ σημαντικό αυτό ποδοσφαιρικό θεσμό.

Άλλο διάσημος και άλλο μεγάλος

–Το ποδόσφαιρο παραμένει ένα μείζον κοινωνικό φαινόμενο;

–Ήταν και παραμένει κοινωνικό φαινόμενο, και πλέον κάποιες διοργανώσεις, όπως είναι και το Champions League, είναι η απόλυτη εικόνα της παγκοσμιοποίησης, το να μένει κάποιος ξύπνιος στα Νησιά Φίτζι ή στη Βενεζουέλα για να παρακολουθήσει έναν τελικό στο Μιλάνο, είναι σπουδαίο πράγμα. Από σαράντα περίπου χώρες πριν από είκοσι χρόνια σήμερα το Champions League μεταδίδεται σε διακόσιες, αυτό από μόνο του λέει πολλά.

–Τα ποδοσφαιρικά ινδάλματα με όλη αυτή τη δημοσιότητα που παίρνουν νομίζετε ότι χάνουν κάτι από το ποδοσφαιρικό τους περίβλημα και γίνονται celebrities;

–Σαφώς, η πρόοδος φέρνει και καλά και κακά. Όταν οι σημερινοί εικοσάρηδες φτασμένοι ποδοσφαιριστές είναι εκατομμυριούχοι αυτό κάτι δείχνει. Παλαιότερα έπρεπε να αποδείξεις πολλά περισσότερα και μετά τα 23-24 να πετύχεις ένα καλό συμβόλαιο. Πολλές φορές λοιπόν οι ποδοσφαιριστές αυτοί δεν προσέχουν την καριέρα τους. Φυσικά, υπάρχουν και εκείνοι που ξεχωρίζουν από πολύ νέοι.

–Ο διάσημος ποδοσφαιριστής είναι και μεγάλος ποδοσφαιριστής;

–Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ διάσημου και μεγάλου ποδοσφαιριστή, είναι όπως το τραγούδι, μπορεί να κάνει μερικές επιτυχίες και μετά να μη σε θυμάται κανείς, έτσι και με το ποδόσφαιρο, το θέμα είναι αν θα σε αναφέρει η ιστορία του αθλήματος αργότερα.

–Μέσα από όλα αυτά τα ματς που έχετε περιγράψει, έχετε ξεχωρίσει κάποιο; Ποια στιγμή θα θέλατε να ξαναζήσετε;

–Αν και είναι άσχημο να ξεχωρίζεις τα παιδιά σου… εγώ ξεχωρίζω έναν τελικό του 2005 που η Λίβερπουλ «γύρισε» το παιχνίδι με τη Μίλαν, προσπαθώ όμως να μην ξεχωρίζω. Θα ήθελα να ξαναζήσω τις στιγμές του Euro 2004, αν και νομίζω ότι είναι δύσκολο να το καταφέρουμε ξανά.

Βιβλίο: Τελευταία Ενημέρωση

X