Του Απόστολου Κουρουπάκη
Ο Χάρης Χαραλάμπους υποδύεται τον αγγελιαφόρο, στην παράσταση «Πέρσες» που ανεβάζει ο ΘΟΚ σε σκηνοθεσία του Άρη Μπινιάρη. Ο Χάρης Χαραλάμπους, ένας νεαρός ηθοποιός στέκεται επάξια απέναντι από την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και της φέρνει τα άσχημα νέα για την καταστροφή του στρατού της, αλλά γι’ αυτόν τα νέα είναι καλά, αφού, όπως λέει, είναι μία πολύτιμη συνεργασία. Από τον ρόλο του αγγελιαφόρου κρατάει την αφοσίωση, την πίστη και το τάξιμο ενός ανθρώπου στον στόχο του και θεωρεί ευλογία για τον ηθοποιό να ασχολείται εις βάθος με αυτά τα τεράστια κείμενα.
–Τι σημαίνει να παίζεις σε μία τραγωδία, Χάρη;
–Το να παίζεις σε μια τραγωδία είναι σαν να συμμετέχεις σε υπερμαραθώνιο αγώνα δρόμου. Υπερμαραθώνιο ψυχικό, πνευματικό, σωματικό και φωνητικό. Η ενασχόληση με τα ποιητικά κείμενα της αρχαίας γραμματείας όπου οι ρόλοι είναι πλέον ιδέες και σύμβολα και κάθε κώδικας του ψυχολογικού θεάτρου καταργείται, απαιτεί από τον ηθοποιό να ξεπεράσει τα όρια του (σωματικά, φωνητικά, ψυχικά) σε μια προσπάθεια να έρθει σε επαφή με κάτι πέρα από αυτόν είτε αυτό ονομάζεται διονυσιακό στοιχείο είτε όπως θέλει κανείς να το ονομάσει. Ειδικά στα έργα του Αισχύλου τα οποία έχουν ένα ιδιαίτερο μυστηριακό και θρησκευτικό χαρακτήρα. Πέρα από όλα αυτά όμως, που ίσως τα περισσότερα ακούγονται πολύ θεωρητικά, στην πράξη είναι ευλογία για τον ηθοποιό η ενασχόληση με αυτά τα τεράστια κείμενα.
–Φέρνεις κακά νέα στην Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, σπουδαία εμπειρία να παίζεις με μία κορυφαία τραγική ηθοποιό, έτσι δεν είναι;
–Τα καλά νέα είναι ότι φέρνω τα κακά νέα στην κυρία Καρυοφυλλιά Καραμπέτη! Είναι πολύτιμη εμπειρία και μεγάλο σχολείο η συνύπαρξη στην πρόβα, στην παράσταση με μια τόσο σπουδαία και τόσο αφοσιωμένη στην τέχνη της ηθοποιό. Η μεθοδικότητά της, το ήθος της και η γενναιοδωρία της επί σκηνής είναι παράδειγμα προς μίμηση για κάθε ηθοποιό.
–Ο σκηνοθέτης η μουσικότητα είναι το όχημα για την αναπαράσταση και τη μεταμόρφωση, θες να μου το εξηγήσεις;
–Ο σκηνοθέτης της παράστασης μας Άρης Μπινιάρης έχει κάνει πολύμηνη έρευνα, με τη βοήθεια πανεπιστημιακών, πάνω στους ρυθμούς και τα μέτρα στα οποία είναι γραμμένο το αρχαίο κείμενο, βάσει της αρχαίας ελληνικής μετρικής. Ο Αισχύλος χρησιμοποιεί για κάθε στάσιμο, για κάθε ρόλο και άλλο μέτρο. Όλο αυτό δημιουργεί τη μουσική δραματουργία της παράστασης η οποία είναι επίσης έργο του σκηνοθέτη μας. Τις εναλλαγές αυτές στους ρυθμούς και τα μέτρα καλείται ο κάθε ερμηνευτής να τις χρησιμοποιήσει για να χειριστεί το κείμενο του σαν εφαλτήριο για την προσέγγιση του ρόλου του. Η καλύτερη εξήγηση φυσικά θα δοθεί μέσα από την ίδια την παράσταση.
–Πώς αντιμετώπισες τον ρόλο του αγγελιαφόρου και τι κρατάς από αυτόν;
–Ο αγγελιαφόρος των Περσών θεωρείται ένας από τους πιο συνταρακτικούς αγγελιαφόρους στο αρχαίο δράμα. Στην πράξη έχω στα χέρια μου μια από τις συγκλονιστικότερες αφηγήσεις και γεμάτη από δονήσεις που έχουν γραφτεί ποτέ! Νοιώθω πολύ τυχερός, ευλογημένος και ευγνώμων γι’ αυτό. Μην ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικό ιστορικό γεγονός. Ξεκινήσαμε να αντιμετωπίζουμε με τον Άρη το κείμενο αρχικά με βάση τον ρυθμό και το μέτρο που όρισε ο ίδιος ο Αισχύλος. Όταν αυτό κατακτήθηκε περάσαμε στο κτίσιμο της αφήγησης της ολοκληρωτικής καταστροφής από έναν αυτόπτη και ενεργό μάλιστα μάρτυρα. Αυτό χρειάστηκε από εμένα έντονη πνευματική, σωματική και φωνητική άσκηση. Κρατώ από τον αγγελιαφόρο την αφοσίωση, την πίστη και το τάξιμο ενός ανθρώπου στον στόχο του. Είτε αυτός είναι μια ιδέα είτε είναι η πατρίδα του, ή ένας έρωτας ή η τέχνη του, η οικογένεια του κ.λπ.
–Ξέρξης και Αγγελιαφόρος ουσιαστικά είναι οι μόνοι αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων, και ο καθένας τα δίνει από τη σκοπιά του. Θα το δούμε αυτό και επί σκηνής κινησιολογικά και σωματικά;
–Θα το δούμε ναι με δύο διαφορετικούς κινησιολογικούς κώδικες. Ο Αγγελιαφόρος ήταν και παρών και συμμετείχε στα γεγονότα. Ο Ξέρξης τα παρακολουθούσε από απέναντι, από το όρος Αιγάλεω. Αυτό σαφώς και τους διαφοροποιεί όπως και η κοινωνική τους θέση.
–Ανθρώπινη αλαζονεία και ύβρις, σήμερα τα έχουμε σε ισχυρές δόσεις, οι άνθρωποι δεν μαθαίνουν… Πώς σχολιάζεις;
–Αυτά είναι αποτελέσματα της ολοένα και αυξανόμενης έλλειψης πνευματικότητας αλλά και πάλι κάθε σχόλιο ίσως φαντάζει αλαζονικό! Είναι πολύ πιο ασφαλές και ανώδυνο να ασχολείται κανείς με το «survivor» ή οποιοδήποτε άλλο προϊόν πνευματικής ακινησίας.
–Ποια είναι τα μηνύματα των «Περσών» του Αισχύλου;
–Η νίκη του ελεύθερου ανθρώπου απέναντι στο δόγμα και τη μονομανία είναι ένα βασικό μήνυμα που θέλει ο Αισχύλος να περάσει βάζοντας απέναντι Αθηναίους και Πέρσες. Επίσης αναδεικνύεται η σημασία που έχει για τον καθένα η εμβίωση και η συνειδητοποίηση του πένθους για να μπορέσει να θεραπεύσει την πληγή της απώλειας και της συντριβής και να προχωρήσει.
Ινφο: «Πέρσες» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία/μουσική Άρη Μπινιάρη από τον ΘΟΚ. Παραστάσεις από 13 Ιουλίου 2017. Ερμηνεύουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Άτοσσα), Νίκος Ψαρράς (Δαρείος), Αντώνης Μυριαγκός (Ξέρξης), Χάρης Χαραλάμπους (Αγγελιαφόρος). Χορός (με αλφαβητική σειρά): Ηλίας Ανδρέου, Πέτρος Γιωρκάτζης, Γιώργος Ευαγόρου, Νεκτάριος Θεοδώρου, Μάριος Κωνσταντίνου, Παναγιώτης Λάρκου, Δαυίδ Μαλτέζε, Γιάννης Μίνως, Άρης Μπινιάρης, Ονησίφορος Ονησιφόρου, Μάνος Πετράκης, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Σεβδαλής.
