Του Απόστολου Κουρουπάκη
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος σε μία επετειακή, θα μπορούσαμε να πούμε, συναυλία στο ανακαινισμένο Βεάκειο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παρουσίασε στις 12 Σεπτεμβρίου μέρη από τα πρόσφατα έργα του «Κρητικός Ορίζοντας» και «Εντεύθεν», καθώς και άλλα αγαπημένα τραγούδια από τα κλασικά πλέον αριστουργήματα του συνθέτη, όπως τα, «Χρονικό», «Ιθαγένεια», «Θητεία», «Ήλιος ο Πρώτος», «Μετανάστες», «Σεργιάνι στον κόσμο», «Τα Τραγούδια του νέου πατέρα» που, όπως λέει ο ίδιος ο Μαρκόπουλος, αποτελούν πια σταθερό σημείο αναφοράς μιας Ελλάδας που αντέχει στον χρόνο. Θα πρέπει επίσης να λεχθεί ότι στο Βεάκειο ακούστηκε και η άρια «Ο Στράτης θαλασσινός ανάμεσα στους Αγάπανθους», ερμηνευμένη από την υψίφωνο Έλενα Κελεσίδη, έργο που συνέθεσε ο Μαρκόπουλος το 1972 σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη. Στη συναυλία συμμετείχε το 26μελές φωνητικό σύνολο Libro Coro σε διδασκαλία Ανθής Γουρουντή και η 16μελης Ορχήστρα Παλίντονος αρμονία. Στη σκηνή βρέθηκαν επίσης ο διαχρονικός ερμηνευτής έργων του μεγάλου συνθέτη Λάκης Χαλκιάς, καθώς και ερμηνευτές της νεότερης γενιάς, όπως ο Δήμος Αναστασιάδης, ο Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης και η Δάφνη Ζουρνατζή.
Κυπριακό άρωμα
Σε αυτή τη μεγαλειώδη συναυλία έκανε και την «επίσημη πρώτη» της παρουσία στην Ελλάδα, η νέα Κύπρια ερμηνεύτρια Κατερίνα Παράσχου, ερμηνεύοντας Γιάννη Μαρκόπουλο. Ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος, ο οποίος και διηύθυνε την τρίωρη συναυλία, εμπιστεύθηκε στην Κατερίνα Παράσχου σπουδαία τραγούδια του, που ανέδειξε με τις αξέχαστες ερμηνείες της η αείμνηστη Βίκυ Μοσχολιού, όπως το «Πέρα από τη θάλασσα» και «Το πέραμα». Η Κατερίνα Παράσχου είχε δείξει από μικρή τις καλλιτεχνικές τις τάσεις, και τη θυμάμαι σε μία παράσταση της Αξιοθέας, όπου ερμήνευε τον ρόλο της Κλυταιμνήστρας στην τραγωδία του Ευριπίδη «Ηλέκτρα», στην ίδια παράσταση είχε κάνει και τη μελοποίηση μονολόγου και ήταν μόνο ένα κορίτσι της Γ΄ τάξης του Μουσικού Λυκείου Λευκωσίας. Σε αυτή την παράσταση, η μικρή τότε Κατερίνα είχε καταφέρει να σταθεί στον υποβλητικό χώρο της Αξιοθέας με επάρκεια, έχοντας πίστη στις δυνατότητές της. Αυτή η παράσταση προμήνυε πολλά για το τι θα επακολουθούσε. Η Κατερίνα Παράσχου, με βήματα που αρμόζουν σε όσους επιθυμούν να υπηρετήσουν μία τέχνη, και όχι να τη στρατεύσουν προς ίδιον όφελος, φαίνεται ότι ακολουθεί το όνειρό της, και με αργά βήματα, ακούγοντας και μαθαίνοντας από τους δασκάλους της. Άλλωστε, το να συμπεριληφθεί ένας νέος καλλιτέχνης σε ένα σχήμα που θα ερμηνεύσει και θα έρθει σε τριβή με έναν τόσο σπουδαίο συνθέτη και καλλιτέχνη, είναι μία κατάκτηση, που θα πρέπει όμως να καλλιεργηθεί για να φέρει τους γλυκούς καρπούς της μέθεξης στην τέχνης. Άλλωστε η Κατερίνα μου είπε «Νιώθω τη μουσική όπως το οξυγόνο που αναπνέω. Ό,τι άλλο και να πω θα είναι λίγο».
Είναι μία επιτυχία της Κατερίνας Παράσχου να λάβει μέρος σε συναυλία με τον Γιάννη Μαρκόπουλο, αλλά το πώς άρχισε η Κατερίνα και το πού συνεχίζει σήμερα είναι ενδεικτικά. Τη ρώτησα και μου είπε ότι οι βάσεις για την πορεία της στη μουσική μπήκαν στο Μουσικό Λύκειο Λευκωσίας, (κάτι που το έδειξε και η παρουσία της στην Αξιοθέα), συμπλήρωσε η Κατερίνα ότι το σχολείο της τής προσέφερε εκτός από μουσική παιδεία, και εμπειρίες σημαντικές, όπως τη συμμετοχή σε συναυλίες όπως το «Άξιον Εστί», με σολίστ τον Δημήτρη Μπάση, συναυλία με τον Γιώργο Νταλάρα, συναυλία με τη Χαρούλα Αλεξίου και την Τάνια Τσανακλίδου και συναυλία με τον Γιάννη Κότσιρα. Και πώς άρχισε η συνεργασία με τον Γ. Μαρκόπουλο τη ρώτησα «πολύ απλά, παρουσιάστηκα σε μια ακρόαση και είχα την τύχη να με επιλέξει για να λάβω μέρος στη σειρά συναυλιών στο Βεάκειο». Σήμερα, η Κατερίνα βρίσκεται στο τέταρτο έτος της Θεατρολογίας στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και στο τέταρτο έτος στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών με καθηγήτρια την κ. Φιλιώ Επιφανίου.
Το να συνεργάζεται κάποιος με συνθέτες και καλλιτέχνες του μεγέθους του Γιάννη Μαρκόπουλου είναι σίγουρα μία εμπειρία και ένα μάθημα ζωής, ιδιαίτερα για έναν νέο άνθρωπο που τώρα μπαίνει στη μουσική αρένα. Η Κατερίνα μού είπε ότι όσο μελετά το έργο του, αντιλαμβάνεται το μέγεθος του καλλιτέχνη, με τις συνθέσεις του να διαπερνούν τα σύνορα του ελληνισμού με διεθνείς προεκτάσεις. «Ό,τι άλλο και να πω, μόνο η λέξη δέος μπορεί να περιγράψει αυτό που αισθάνομαι». Η νεαρή ερμηνεύτρια από τη Λευκωσία ένιωσε τη συμμετοχή της στις συναυλίες του Γιάννη Μαρκόπουλου με συγκίνηση, δέος και μεγάλη ευθύνη, διότι ακριβώς αντιλαμβάνεται ότι είπε τραγούδια που άφησαν εποχή με τις ερμηνείες της μεγάλης Βίκης Μοσχολιού. «Ξέρεις», έκλεισε τη σύντομη κουβέντα μας η Κατερίνα, «Ελπίζω να φανώ αντάξια της εμπιστοσύνης και της αγάπης με την οποία με έχει περιβάλει ο κ. Μαρκόπουλος».
Η Κατερίνα Παράσχου άνθισε σε ένα περιβόλι καλής σποράς, με δασκάλους του ζην και του ευ ζην που την έμαθαν σωστά το πλατωνικό «μουσικήν ποίει και εργάζου».
