Kathimerini.com.cy
Μια δημοσιογράφος που εργάζεται σε εφημερίδα του Δουβλίνου αποφασίζει να ασχοληθεί με το φλέγον ζήτημα των ναρκωτικών. Πλησιάζει όμως πολύ κοντά στην αποκάλυψη των μεγαλεμπόρων, γεγονός που οδηγεί στην δολοφονία της"
Πιο ενδιαφέρουσα από όλα, είναι ίσως η γνώση ότι η ταινία βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά. Η δολοφονία της το 1996 μετέτρεψε τη Guerin σε εθνική ηρωίδα, καθώς στάθηκε η αφορμή να γίνουν τροποποιήσεις στους νόμους της Ιρλανδίας, με αποτέλεσμα να περιοριστεί σε κάποιο βαθμό η διακίνηση των ναρκωτικών στη χώρα.
Η Guerin που δεν είχε σπουδάσει ποτέ δημοσιογραφία υπήρξε εξαιρετικά δυναμική γυναίκα, ατρόμητη, ικανή να μετατρέπει το φόβο της σε κουράγιο παρά τις επανειλημμένες απειλές κατά της ζωής της, εργασιομανής, σε βαθμό που άγγιζε τα όρια παραμέλησης της οικογένειάς της, μα πάνω από όλα άνθρωπος που έχει - όπως ο καθένας άλλωστε - ελαττώματα.
Και είναι αυτό ακριβώς το στοιχείο που μας κερδίζει. Η Cate Blanchett υποδύεται την κινηματογραφική της περσόνα. Ωστόσο δεν είναι από τις ερμηνείες, στις οποίες μας έχει συνηθίσει η πολύ καλή αυτή ηθοποιός. Σε μερικά σημεία είναι κάπως άνευρη, χωρίς να πείθει απόλυτα.
Ο Schumacher δεν κάνει θαύματα πίσω από την κάμερα, παραδίδει όμως μια σφιχτοδεμένη ταινία. Ωραιότερες σκηνές του έργου πάντως είναι εκείνες του φινάλε, όπου ο σκηνοθέτης επιλέγει να συνοδεύσει το βουβό θρήνο για το χαμό της δημοσιογράφου με ένα μελαγχολικό ιρλανδικό κομμάτι. Αποφεύγοντας τους μελοδραματισμούς, καταφέρνει να συγκινήσει, μιλώντας απευθείας στην καρδιά του θεατή.
