ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Οι «τελευταίες» ευκαιρίες του Κυπριακού

Του Απόστολου Τομαρά

Του Απόστολου Τομαρά

tomarasa@kathimerini.com.cy

Το 2004 μετά την παράδοση του «Ανάν 4» και στο μεσοδιάστημα μέχρι το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου του ιδίου έτους οι «εραστές» του Κυπριακού, ανεξαρτήτως πλευράς, κατάφεραν να διχάσουν μία κοινότητα σε πατριώτες και προδότες. Εκφραστές της πατριωτικής πτέρυγας ο τότε εκπρόσωπος της Ε/κ κοινότητας και Πρόεδρος της Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος.

Στην αντίπερα όχθη το ΝΑΙ είχε ως μπροστάρη τον Δημοκρατικό Συναγερμό του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας. Οι μεν είχαν οχυρωθεί πίσω από το περιβόητο δάκρυ του μακαρίτη Παπαδόπουλο και την ατάκα «Παρέλαβα κράτος δεν θα παραδώσω κοινότητα» οι δε προειδοποιούσαν ότι το Κυπριακό δεν θα είχε άλλη ευκαιρία.

Η πατριωτική πλευρά τότε όχι μόνο υπερίσχυσε αλλά κατάφερε να προσδώσει διαχρονική αξία στη βασική της επιχειρηματολογία με τη γνωστή έκφανση «Νενέκοι». Από την άλλη οι προειδοποιήσεις για τελευταία ευκαιρία είχαν διάρκεια 13 χρόνια. Και τα δύο όπλα είναι βέβαιο ότι θα τα ανασύρουν από τα θηκάρια τους και οι μεν και οι δε.

Ήδη η πατριωτική πτέρυγα προετοιμάζει την ακοή του λαού. Το ίδιο, από διαφορετική αφετηρία πράττει και η άλλη πλευρά. Μέχρι τις 12 Ιανουαρίου και αν η Γενεύη επιτρέψει να υπάρχει συνέχεια η Κύπρος είναι βέβαιο ότι θα ζήσει τις «ένδοξες» στιγμές του «ηρωικού» 2004.

Δεκατρία χρόνια μετά, κάνοντας κάποιος μια ψύχραιμη αποτίμηση της πριν και μετά εποχής μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι και οι δύο πλευρές δεν πρόσφεραν καλές υπηρεσίες στην Κύπρο. Ενώπιον του λαού παρουσιάσθηκε ένα σχέδιο λύσης το οποίο στην τελική φάση του είχε εγκαταλειφθεί από την ε/κ πλευρά και από την άλλη η ενημέρωση που έτυχαν αυτοί που θα επέλεγαν ήταν ελλιπής.

Και οι δύο πλευρές με τη στάση που τήρησαν κατάφεραν να τρομοκρατήσουν, από διαφορετική σκοπιά ο καθένας, τον λαό. Στην παρούσα φάση πέρα από τα όσα θα γίνουν στη Γενεύη και αν οι συνομιλίες δεν τερματιστούν το όποιο σχέδιο λύσης παρουσιαστεί θα πρέπει να γίνει κατανοητό και στον πιο απλοϊκό πολίτη.

Όλοι αυτοί που κόπτονται για την επανένωση του τόπου θα πρέπει να το αποδείξουν στην πράξη. Η τρομοκρατία των πολιτών δεν μπορεί να αποτελέσει και πάλι εργαλείο πειθούς. Στην ε/κ πλευρά δεν υπάρχουν περισσότερο και λιγότερο πατριώτες όπως επίσης δεν πρόκειται να επέλθει το τέλος. Ο πολίτης, αν κληθεί να επιλέξει θα πρέπει να το πράξει πέρα από τεχνητά διλήμματα και χαρακτηρισμούς.

Ο πολίτης αν κληθεί θα πρέπει να τοποθετηθεί έχοντας κατά νου τι θα αφήσει πίσω του ένα νέο ΟΧΙ ή ένα ΝΑΙ. Αν λάβουμε υπόψη τα δεδομένα που υπάρχουν στο τραπέζι των συνομιλιών στο θέμα του εδαφικού η περίπτωση της Μόρφου θα πρέπει να προβληματίσει. Όπως επίσης στο θέμα των εγγυήσεων, αν πράγματι ισχύουν οι φήμες για σύγκλιση που θα ικανοποιεί τις δικαιολογημένες ανησυχίες της ε/κ πλευράς έστω και σε βάθος χρόνου.

Ένα ενδεχόμενο ΟΧΙ θα παγιώσει τα σημερινά δεδομένα και θα τα ενισχύει σε ένα χρονικό ορίζοντα δεκαετίας εάν ληφθεί υπόψη και η εμπειρία του σχεδίου Ανάν μέχρι να υπάρξει μια νέα τελευταία ευκαιρία. Από την άλλη ένα ενδεχόμενο ΝΑΙ θα πρέπει να είναι το πραγματικό εργαλείο που θα οδηγήσει σε επανένωση και όχι σε ένα βελούδινο διαζύγιο με την Τουρκία αφέντη στον βορρά.

Νέο σχέδιο το οποίο δεν θα ικανοποιεί βασικές ανησυχίες της ε/κ πλευράς, όπως αυτές έχουν εκφραστεί, δεν θα έχει καμία τύχη. Κάτι που το γνωρίζει και ο Νίκος Αναστασιάδης. Το πιο σοβαρό απ’ όλα αφορά τους πολίτες.

Όποιο και αν είναι το σχέδιο που θα φέρει μαζί του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να περάσει από τον λαό. Αυτός ο λαός θα καθορίσει το μέλλον αυτού του τόπου. Αυτός ο λαός δεν πρέπει να αφήσει περιθώρια τρομοκρατίας απ’ όπου και αν προέρχεται.

tomarasa@kathimerini.com.cy

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Απόστολου Τομαρά

Απόστολος Τομαράς: Τελευταία Ενημέρωση