Του Απόστολου Τομαρά
Αξιολογώντας την παρούσα εβδομάδα, από πλευράς γεγονότων, δυο είναι αυτά τα οποία ξεχώρισαν. Η επανεμφάνιση ενός εκ των δυο κεντρικών τραπεζιτών του μνημονίου και η παρουσία του Γενικού Εισαγγελέα στη Βουλή. Το comeback του Πανίκου Δημητριάδη συνοδεύτηκε από «συγκλονιστικές» αποκαλύψεις για την περίοδο, πριν και μετά το κούρεμα λες και επρόκειτο για έναν απλό παρατηρητή ο οποίος μας φώτισε για το τι παίχθηκε, στο παρασκήνιο την περίοδο εκείνη. Ο κ. Δημητριάδης παρήλασε σχεδόν από τα περισσότερα Μέσα Ενημέρωσης, προκειμένου να διαφημίσει τις φοβερές αποκαλύψεις και το βιβλίο του, το οποίο θα γίνει best seller.
Ο κ. Δημητριάδης κάρφωσε τους πάντες αφήνοντας τον εαυτό του στο απυρόβλητο, λες και ο ίδιος δεν είχε καμία ευθύνη για τα όσα συνέβησαν το Μάρτιο του 2013. Ο κ. Δημητριάδης, ούτε λίγο ούτε πολύ, επανεμφανίστηκε σαν να ήταν ο καφετζής, και όχι ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, την περίοδο εκείνη. Λες και ήταν ένας απλός θεατής ενώπιον του οποίου περνούσαν πράγματα και θάματα. Και δεν βρέθηκε ένας καλός συνάδελφος να του χαλάσει τη σούπα και την ευφορία των συγκλονιστικών αποκαλύψεων. Να του θέσει το απλό ερώτημα, γιατί ο ίδιος επέλεξε να κάνει τουμπεκί ψιλοκομμένο την περίοδο εκείνη που συνέβαιναν όλα αυτά με τους πεθερούς, συμπέθερους και λοιπούς συγγενείς και παρέμεινε στην Αγία Παρασκευή. Γιατί δεν βγήκε να καταγγείλει, τότε, όλα αυτά που καταγγέλλει τέσσερα χρόνια μετά.
Ο κ. Δημητριάδης συμπεριφέρθηκε όπως συμπεριφέρονται οι περισσότεροι, που κάθονται σε μια τέτοια καρέκλα. Την αποχωρίζονται μόνο σηκωτοί. Έβαλε πάνω απ’ όλα το προσωπικό του συμφέρον και όχι των πολιτών, και όταν ήλθε η ώρα ανταμείφθηκε. Πήρε μερικές χιλιάδες εύρω και μάλιστα σε τράπεζα του εξωτερικού. Πονηρός ο βλάχος, μην φάει κανένα αδέσποτο κούρεμα και μείνει 100 χιλιάδες εύρω. Ο κ. Δημητριάδης θα μπορούσε να επέστρεφε τέσσερα χρόνια μετά στο «τόπο του εγκλήματος» μόνο αν με τη στάση του είχε διαφοροποιηθεί πριν και μετά το κούρεμα. Από τη στιγμή που διαφωνείς με τον ανώτερο πολιτειακό άρχοντα διαχωρίζεις τη θέση σου, παίρνεις το δισάκι σου και φεύγεις, και όχι να σφυρίζεις αδιάφορα και τώρα να πουλάς παρασκήνιο του οποίου, παρεμπίπτοντος, ήταν μέρος. Ο κ. Δημητριάδης δεν το έκανε και για αυτό δεν κέρδισε το σεβασμό μας.
Από τη στιγμή που έμεινε, και επέλεξε τη σιωπή θα παραμείνει στην ιστορία αυτού του τόπου ως ο Κεντρικός Τραπεζίτης του κουρέματος και του μνημονίου για μια κρίση που ξεπήδησε μέσα από τον τομέα, που υποτίθεται ασκούσε εποπτικό ρόλο. Το δεύτερο σημαντικό γεγονός της παρούσας εβδομάδας αναμφίβολα, ήταν η παρουσία του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας στην Επιτροπή Θεσμών, μάλιστα σε κεκλεισμένων των θυρών συνεδρία. Το κατά πόσο τα τέσσερα χρόνια είναι αρκετά για να τελεσιδικήσει μια υπόθεση, ενώπιον του ακροατηρίου θα το αφήσω στην κρίση των πολιτών, αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι η κεκλεισμένων των θυρών συνεδρία. Δεν γνωρίζω αν τα μέλη της Επιτροπής Θεσμών ενημερώθηκαν για τα απόρρητα των ερευνών εκείνο που γνωρίζω είναι ότι οι πολίτες ήταν και είναι στο σκοτάδι για ένα θέμα που σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος.
