ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Θύματα του «Success Story»

Του Απόστολου Τομαρά

Του Απόστολου Τομαρά

tomarasa@kathimerini.com.cy

Οι κακεντρεχείς απόψεις και χαρακτηρισμοί για τεμπέληδες και χαραμοφάηδες εργαζόμενους στο δημόσιο που τους πληρώνει η κοινωνία επιεικώς είναι απαράδεκτοι όπως και οι εκβιαστικές απαιτήσεις των συντεχνιών. Και για αυτή την συμπεριφορά μερίδιο ευθύνης φέρει και η ίδια η κυβέρνηση που προσπαθεί να μας φυτέψει στον εγκέφαλο ότι η περίοδος της κρίσης και του μνημονίου είναι μια μακρινή ανάμνηση.

Ότι η Κύπρος ήταν από τους καλύτερους μαθητές που κατάφερε ένα ανεπανάληπτο «Success Story», εικόνα που δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα. Η έξοδος της Κύπρου από το μνημόνιο στις 31 Μαρτίου 2016 δεν ήταν το τέλος της δοκιμασίας. Από 1 Απριλίου 2016 δεν επιστρέψαμε στις «καλές» εποχές, όπως δεν το έχουμε κάνει ενάμιση χρόνο μετά. Η εικόνα στην αγορά είναι εξίσου δύσκολη με την περίοδο της τρίχρονης κρίσης.

Οι συντεχνίες που βάζουν στο τραπέζι μισθολογικές αναπροσαρμογές λαμβάνουν υπόψη τους την πραγματική εικόνα ή αυτή που παρουσιάζει το ΥΠΟΙΚ; Την περίοδο της κρίσης επιδείχθηκε μια υπεύθυνη στάση απ’ όλους τους εργαζόμενους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Την περίοδο εκείνη όλοι έδωσαν, και μια μερίδα εργαζομένων συνεχίζει ακόμα.

Το θέμα δεν είναι ποιοι έδωσαν τα περισσότερα. Όλοι έβαλαν πλάτη με ένα στόχο. Το πάθημα του 2013, και ό,τι ακολούθησε, να μας γίνει μάθημα. Δυστυχώς, όπως φαίνεται, η περίοδος 2013-2016 τείνει να γίνει μια μακρινή ανάμνηση. Η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι ξεπεράσαμε τα δύσκολα, κάτι που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Οι δε συντεχνίες στο δημόσιο φαίνεται να πιστεύουν ότι πράγματι δεν υπάρχει κρίση, άρα ήλθε η ώρα να πάρουν πίσω ότι έχασαν μέσα στην κρίση.

Τα ερωτήματα που γεννούνται είναι: υπάρχουν περιθώρια μισθολογικών αναπροσαρμογών; Αν δεν υπάρχουν και ικανοποιηθούν οι συντεχνιακές απαιτήσεις, τι επιπτώσεις θα υπάρξουν; Στο πρώτο ερώτημα η απάντηση είναι αρνητική και ας λέει ότι θέλει το οικονομικό επιτελείο. Ζεστό χρήμα στην αγορά δεν υπάρχει και ας ρωτήσουν αυτούς που είναι καθημερινά στους δρόμους. Στο δεύτερο ερώτημα η απάντηση είναι: τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου. Ότι κάναμε στις «καλές» εποχές τα ίδια κάνουμε και σήμερα. Και εδώ η ευθύνη βαραίνει τις ηγεσίες των συντεχνιών αλλά και τους κυβερνώντες.

Η διατύπωση εκβιαστικών αιτημάτων δεν είναι δείγμα υπεύθυνης στάσης όπως το ίδιο είναι και η προσπάθεια ωραιοποίησης μιας κατάστασης. Η υπεύθυνη στάση δεν θα φανεί στο χειροκρότημα με το χάιδεμα των αυτιών. Ο Χάρης Γεωργιάδης φωνάζει τώρα ότι οι δημόσιοι πήραν παραπάνω από όσα κανονικά μπορούσαν να πάρουν. Άντε τώρα να βγάλει από το μυαλό του δημόσιου υπαλλήλου ότι η κρίση δεν πέρασε και ως εκ τούτου δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια.

Οι ηγεσίες των συντεχνιών δεν πρέπει να λειτουργήσουν με λαϊκίστικη νοοτροπία. Όπως μέσα στην κρίση πέτυχαν να διαφυλάξουν κεκτημένα των εργαζομένων συμβάλλοντας στη γενικότερη προσπάθεια το ίδιο πρέπει να πράξουν και τώρα. Πρέπει να αποδείξουν ότι το πάθημα μας έχει γίνει μάθημα. Το ίδιο θα πρέπει να πράξει και η κυβέρνηση δείχνοντας πολιτική τόλμη και να σταματήσει επιτέλους το προεκλογικό χάιδεμα των πολιτών όταν πλησιάζουν εκλογές. Την ίδια στάση θα πρέπει να τηρήσουν και οι πολιτικές δυνάμεις.

Γιατί όπως λέει ο «σοφός» λαός «Γιορτή δική μου παραμονή δική σου».

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Απόστολου Τομαρά

Απόστολος Τομαράς: Τελευταία Ενημέρωση