Συμφωνήσαμε μεσημεριανό στον Ματθαίο, του αρέσει εκεί, τον γοητεύει η παλιά πόλη. Δύο το μεσημέρι έξω από τον ΘΟΚ, καταφθάνει από το μάθημα πιλάτες λαχανιασμένος, είναι Δευτέρα και έχει ρεπό, βάζει ζώνη ασφαλείας και ξεκινάμε. Στη διαδρομή μού λέει πόσο αγαπάει τη Λευκωσία, μέχρι και στην αρχιτεκτονική ασυμφωνία της βρίσκει κάτι ελκυστικό, δεν είμαι σίγουρη ότι συμφωνώ, μου αρέσει ωστόσο που το βλέμμα του έχει σπίθα παιδικότητας, ορθάνοιχτα μάτια έτοιμα σε κάθε στροφή να εκπλαγούν....
