Της Νατάσας Αλεξάνδρου
Κάποτε ήταν ένας ενθουσιώδης ράπερ που υποδυόταν έναν τυπά σε μια σειρά και βρέθηκε από τις γειτονιές της Δυτικής Φιλαδέλφεια στη high-κλασάτη γειτονιά του Bell Air. Πέρασαν 37 χρόνια από τότε και φαίνεται πως οι προσπάθειες του «πρίγκιπα» Will Smith να αποποιηθεί την τότε καταγωγή του και να αφομοιωθεί με τον κόσμο της υψηλής κοινωνίας έπεφταν στο κενό. Και τα χρόνια πέρασαν και ο πρίγκιπας μας απέδειξε ότι η πραγματικότητα δεν απέχει και πολύ από τις ταινίες και τις σειρές. Σε μια ακραία και πρωτοφανή κίνηση, χωρίς να μπορεί να συγκρατήσει τον θυμό του, ο ηθοποιός ορμά σαν χείμαρρος στη σκηνή, θολωμένος από την προσβολή του συναδέλφου του και θέλοντας να στηλιτεύσει την πράξη του, τον χαστούκισε, χρησιμοποιώντας τοξική αρρενωπότητα και σημαδεύοντας για πάντα τη μεγαλύτερη γιορτή του Χόλιγουντ.
Ούτε νομικός είμαι, αλλά και ούτε είμαι σε θέση να δικάσω τον οιονδήποτε. Αλλά σίγουρα στην όποια προσβολή δεν απαντάς με βία. Και δεν είναι τιμωρία η χειροδικία. Σε καμία περίπτωση, όποιος και να είσαι, όπου και να είσαι. Δεν είπαμε ποτέ ότι οι ηθοποιοί είναι πρότυπα ηθικής, ούτε ήρωες που πρέπει να τους μιμούμαστε, αλλά ούτε και να ταυτιζόμαστε μαζί τους. Αυτό που συνέβη την περασμένη Κυριακή έγινε για να καταλάβουν κάποιοι πόσο επίπλαστο είναι το Χόλιγουντ. Και φυσικά τα κακόγουστα αστεία δεν έχουν θέση πουθενά, ειδικά όταν μειώνουν ή προσβάλλουν τον άλλο, πόσο μάλλον όταν έχουν να κάνουν με θέματα υγείας. Εντάξει, ο Chris Rock ήξερε τι θα πει. Οι άνθρωποι της Ακαδημίας δεν άκουγαν στις πρόβες τα λόγια του; Δεν έπρεπε να υπάρχει κάποιου είδους έλεγχος; Εδώ γίνεται μια απλή εκδήλωση και τα κείμενα περνούν από ένα σωρό ελέγχους και πρόβες. Στα Όσκαρ δεν θα ήξεραν; Πέρα απ’ αυτό, η επίθεση του Will Smith είναι η ζωντανή αποκαθήλωση ενός σταρ που αποκτά εξουσία πίσω από τη δύναμη των ρόλων. Που θεωρεί ότι είναι «εντάξει» να απαντά σε ένα χοντρό αστείο με βία, ενώ δευτερόλεπτα πριν μειδιούσε με το χιούμορ του συναδέλφου του. Και μόλις αντάλλαξαν βλέμματα με τη γυναίκα του, τότε αποφάσισε να το παίξει βαρύς και ασήκωτος και ανέβηκε στη σκηνή, έκανε ό,τι έκανε, αφήνοντας το κοινό αποσβολωμένο να παρακολουθεί κι εμάς τους κοινούς θνητούς να ντρεπόμαστε για πάρτι του. Όχι μόνο για την πράξη του, αλλά και για την ανάγκη του να το παίξει προστάτης οικογενείας. Λυπάμαι, αλλά δεν θα ήθελα να ήμουν στη θέση της γυναίκας του εκείνη τη στιγμή. Ούτε περήφανη θα ένιωθα που ο άντρας μου «καθάρισε» για μένα, ούτε ικανοποίηση για την προσβολή που δέχτηκα. Θα ένιωθα υποδεέστερη και προσβεβλημένη εις διπλούν, μιας και μετά τον Chris Rock θα δεχόμουν τον εξευτελισμό από τον ίδιο μου τον σύζυγο, ο οποίος θέλοντας να υπενθυμίσει το πατριαρχικό του σθένος, συμπεριφέρθηκε σαν αγροίκος, μην αφήνοντας εμένα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου όπως θα έπρεπε.
Σκεφτήκατε τι θα γινόταν αν κάτι παρόμοιο συνέβαινε σε εκδήλωση χαμηλότερης εμβέλειας από αυτή του κύρους και της αίγλης των Όσκαρ; Να σας πω. Άντρες ασφαλείας θα ανέβαιναν στη σκηνή, θα τον συλλάμβαναν, το θύμα θα έκανε καταγγελία, το κοινό θα καταδίκαζε και θα γινόταν διακοπή της ροής της εκδήλωσης. Αυτό θα έπρεπε να ήταν η σωστή απάντηση στη βία και στα όσα συνέβησαν. Ήδη, λένε, ότι μέλος της Ακαδημίας, μετά το περιστατικό, του ζήτησε να αποχωρήσει από την αίθουσα και δεν το έπραξε. Αντ’ αυτού, ο ηθοποιός έκανε ό,τι ήταν να κάνει και επέστρεψε στη θέση του. Λίγη ώρα μετά, καλείται να ξανανέβει στη σκηνή για να πάρει το Όσκαρ του, ωσάν και παραγράφηκε αυτό που συνέβη. Και αυτός –όντας πολύ καλός ηθοποιός– με δάκρυα στα μάτια να απολογείται κρατώντας όσο πιο σφικτά μπορούσε το χρυσό αγαλματίδιο με το κοινό να τον καταχειροκροτεί. Και ο κόσμος να σηκώνεται και να τον επευφημεί και μετά το τέλος της βραδιάς να τον συγχαίρει. Τώρα, για το ποιο απ’ τα δύο δεν ξέρω. Ξέρω μόνο ότι αυτός, αντί να πάει να κρυφτεί από την ντροπή του, όχι μόνο συνέχισε να ποζάρει στους φωτογράφους, αλλά βρέθηκε και στο after party συνεχίζοντας να απολαμβάνει το Όσκαρ του και να γλεντάει σαν να μην συνέβη τίποτα. Γιατί πολύ απλά κατάλαβε από τη συμπεριφορά των γύρω του ότι δεν έγινε και κάτι. Γιατί με την απολογία την ώρα της ομιλίας του, θεώρησε ότι καθάρισε. «Η αγάπη με έβαλε να το κάνω» είπε στο κοινό. Ακριβώς η ίδια ατάκα με αυτή κάθε γυναικοκτόνου. Και δυστυχώς η παρορμητικότητα και ο θυμός του ηθοποιού είναι δείγμα πως, ενδεχομένως, έτσι συμπεριφέρεται και στην πραγματική ζωή.
Αυτή τη στιγμή, τα μέλη της Ακαδημίας είναι διχασμένα στο κατά πόσο θα έπρεπε μετά απ’ αυτό να του αφαιρεθεί το Όσκαρ, μιας και ο ηθοποιός έχει παραβιάσει τον κώδικα συμπεριφοράς που καταρτίστηκε από την Ακαδημία. Αν αποφασιστεί κάτι τέτοιο, θα είναι η πρώτη φορά που η Ακαδημία θα αφαιρέσει βραβείο από ηθοποιό. Θα γίνει όμως; Χλωμό, μιας και έχει επιτρέψει στον Roman Polanski και τον Woody Allen να κρατήσουν τα δικά τους.
