Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η επινόηση του συγγραφέα να αφηγηθεί τον παρελθόντα χρόνο σαν φωνή στο μυαλό του ήρωά του που τον τρελαίνει. Το παρελθόν κυνηγά και επηρεάζει το παρόν: οι προηγούμενες από μας (που κουβαλάμε τις αβίωτες μνήμες της σύγχρονης κυπριακής Ιστορίας) γενιές, σκότωσαν, βίασαν, άνοιξαν λάκκους τζαιεσύραν μέσα ανθρώπους, συνανθρώπους, συναγωνιστές που έγιναν «προδότες», ανυπεράσπιστους άντρες, γυναίκες, παιδιά.