ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Πιο αναξιόπιστος πεθαίνεις!

Ήταν στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης, το 2014, όταν η τυφλή, η θεόστραβή μας δικαιοσύνη, καταδίκασε οικογενειάρχη σε πρόστιμο 700 ευρώ επειδή έκλεψε από υπεραγορά Ορφανίδη τρία χαλούμια για να ταΐσει την οικογένειά του. Η υπεραγορά που τον έπιασε στα πράσα, αντί να επιδείξει ανθρώπινο πρόσωπο, να του γεμίσει ένα καρότσι και να τον στείλει στα παιδάκια του, τον παρέδωσε στην αστυνομία σαν εγκληματία κοινού ποινικού μητρώου. Ίδια και όμοια τον αντιμετώπισε και ο δικαστής που ανέκραξε, «κλέφτης», χωρίς να μπει στον κόπο να σκεφτεί ότι μέσα στη λαίλαπα της οικονομικής καταστροφής υπήρχαν και οικογενειάρχες που έχασαν τη δουλειά τους και δεν μπορούσαν να ταΐσουν τα παιδιά τους. Δεν σκέφτηκε ότι η Δικαιοσύνη που έχει μεν τα μάτια δεμένα πρέπει να έχει μυαλό ανοικτό σαν ορίζοντα ώστε για να χρησιμοποιεί το εργαλείο της διάκρισης και έριξε στον δύστυχο οικογενειάρχη πρόστιμο 700 ευρώ.

Στα ΜΜΕ έγινε πρώτη είδηση, στην κοινωνία ντόρος και αγανάκτηση, αλλά δεν είδαμε να ενοχληθεί πρόεδρος ή δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου ούτε καν δικαστής Επαρχιακού! Να πει, «για σταθείτε συνάδελφοι, είναι κρίμα κι άδικο που η Δικαιοσύνη μας δεν μπορεί να διακρίνει μεταξύ θύτη και θύματος». Η πρόκληση του περί δικαίου δημόσιου αισθήματος ήταν διάχυτη στην κοινωνία εκείνη την εποχή, καθώς είχε προηγηθεί η καταδίκη του πρώην διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας (ΚτΚ) Χριστόδουλου Χριστοδούλου, με ποινή φυλάκισης πέντε μηνών για φοροδιαφυγή ενός εκατομμυρίου. Το εκατομμύριο του Χριστοδούλου έμοιαζε… με τρία χαλούμια μπροστά στη μίζα για εξαγορά της ρωσικής τράπεζας Uniastrum για 500 εκατ., από την τότε ηγεσία της Τράπεζας Κύπρου, ενώ τα 50 από τα 500 εκατ. χάθηκαν… κάπου στον δρόμο. Σχετική καταγγελία υπέβαλε το 2013 ο τότε πρόεδρος της βουλής Μάριος Καρογιάν, επιδίδοντας στον τότε γενικό εισαγγελέα Πέτρο Κληρίδη, φάκελο με έγγραφα, διευθύνσεις και ονόματα για άμεση διερεύνηση. Τελικά η Τράπεζα Κύπρου πούλησε την Uniastrum για 70 εκατ. σε εκείνους από τους οποίους την αγόρασε το 2008 για 500 εκατ. Και ζήσανε αυτοί καλά και η Δικαιοσύνη μας –με τα κλειστά μάτια και τα δεμένα χέρια– καλύτερα. Το σημειώνω διότι ουδείς ξεχνά ότι το κούρεμα που πληρώνουμε οι φορολογούμενοι ήταν για να μη φαλιρίσουν οι συστημικές μας τράπεζες. Το 2014 επίσης, η νυν διοικήτρια της ΚτΚ Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, άρτι διορισθείσα φρόντισε να πλαστογραφήσει το έγγραφο μισθοδοσίας της. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης οργίστηκε μεν, συντόμως δε το ξέχασε. Όταν του το ξαναθύμισαν οι δημοσιογράφοι, (βλ. συνέντευξη στο Σίγμα 7/7/2015), είπε ότι είναι θέμα χρόνου ο γενικός εισαγγελέας να υποβάλει αίτημα προς το Ανώτατο για παύση της Χρ. Γιωρκάτζη. Προφανώς ο εισαγγελέας ποτέ δεν υπέβαλε τέτοιο αίτημα ή αν υπέβαλε τότε το Ανώτατο, ποτέ δεν το εξέτασε. Δεν μπορώ να ξέρω ποιανού τα μάτια ή τα χέρια ήταν δεμένα. Εκείνο που όλοι ξέρουμε είναι ότι η κ. Γιωρκάτζη εξακολουθεί να είναι διοικήτρια της ΚτΚ καθότι προφανώς η πλαστογραφία έχει απαλειφθεί ως επιλήψιμη πράξη από τον ποινικό κώδικα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ποιος το απάλειψε δεν ξέρω. Σκεφτείτε όμως ποιος σοβαρός επενδυτής θα βάλει από δω κι εμπρός τα λεφτά του σε μια χώρα που ο ένας διοικητής της ΚτΚ ήταν αναμεμειγμένος στο σκάνδαλο Μιλόσεβις, ο άλλος φυλακίστηκε για φοροδιαφυγή, άλλοι δύο εκδιώχθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από αντίστοιχους Προέδρους και η τελευταία διοικήτρια έχει πλαστογραφήσει το έγγραφο μισθοδοσίας της; Πιο αναξιόπιστος πεθαίνεις! Παράλληλα, ο γενικός εισαγγελέα αμφισβητεί την ακεραιότητα του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ενώ ο ίδιος αρνείται να παραιτηθεί και οι συνάδελφοί του στο Ανώτατο ανέχονται την προσβολή ωσάν να μην τρέχει τίποτα. Ποιος λοιπόν εχέφρων πολίτης αλλά κυρίως σοβαρός ξένος επενδυτής μπορεί να εμπιστευτεί αυτή τη χώρα; Γι’ αυτό ζητήσαμε την παραίτηση Νικολάτου. Ως αρχή για αναστύλωση δικαιοσύνης και θεσμών.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
X