Να λοιπόν που φτάσαμε ξανά στο τραγικό σημείο, να ζητάνε όλοι τη διεξαγωγή έρευνας. Αυτή τη φορά για τον Συνεργατισμό. Αρχικά η αντιπολίτευση ισχυριζόμενη ότι, τα έκανε μαντάρα η κυβέρνηση τα τελευταία πέντε χρόνια που είχε στα χέρια της τον Συνεργατισμό. Στη συνέχεια και η κυβέρνηση που θέλει η έρευνα να πάει και πριν από το 2013, ισχυριζόμενη ότι άλλοι –και πολιτικά εκτεθειμένα πρόσωπα– πριν από την ίδια, είχαν αρχίσει το φαγοπότι στον Συνεργατισμό. Τότε γιατί η κυβέρνηση Αναστασιάδη όταν ανέλαβε δεν διέταξε αμέσως έρευνα; Άμα διαβάσει κανείς πίσω από τις γραμμές των δύο «στρατοπέδων», θα καταλήξει ότι ο Συνεργατισμός ήταν στο έλεος πολιτικών καπετανάτων, που δανείζονταν και τα έγραφαν στο «χάσι δεφτέρι», που διόριζαν ημέτερους –ανάλογα με το ποιος είχε το πάνω χέρι στο κάθε καπετανάτο– και είχαν επιδοθεί σε ένα ατελείωτο πάρτι. Κοντολογίς, παραφράζοντας τον πληθωρικό Πάγκαλο, όλοι μαζί τα φάγανε…
Τώρα, αν αληθεύουν όσα δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Προδρόμου, στην προ του 2013 περίοδο υπάρχει ένας λογαριασμός (ΜΕΔ) ύψους 7,49 δισ., ενώ στην περίοδο Αναστασιάδη, όπως εσχάτως ελέχθη, ο λογαριασμός μέχρι στιγμής είναι 5,49 δισ. Φτάνοντας στα διαδικαστικά της έρευνας, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εξήγγειλε ότι ζήτησε από τον γενικό εισαγγελέα τη διεξαγωγή έρευνας από ξένους εμπειρογνώμονες. Ο εισαγγελέας με ανακοίνωσή του, άδειασε τον Πρόεδρο, σημειώνοντας ότι βάσει του σχετικού Νόμου, «εφόσον διαφαίνεται ότι στα υπό διερεύνηση ζητήματα εμπλέκεται το Υπουργικό Συμβούλιο και/ή Υπουργοί, το μόνο όργανο το οποίο έχει εξουσία να διορίσει Ερευνητική Επιτροπή, είναι ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας με Διάταγμά του, χωρίς να προηγηθεί οποιαδήποτε ενέργεια από το Υπουργικό Συμβούλιο».
Η προηγούμενη εμπειρία αυτής της ταλαιπωρημένης, από το σύστημα εξουσίας, πολιτείας έχει καταδείξει ότι ουδεμία σημασία έχει το ποιος θα κάνει την έρευνα, διότι όπως λέει η λαϊκή ρήση, γίνεται «για τα μάτια του κόσμου», όπως και όλες οι προηγούμενες που εξαγγέλθηκαν. Και υπενθυμίζω: Έρευνα που θα έφτανε «μέχρι το κόκαλο», είχε εξαγγελθεί και στην περίοδο του σκανδάλου του ΧΑΚ, όταν το «πάτωμα» άνοιγε κι έκλεινε κατά το δοκούν ενώ μέχρι και κόμματα είχαν δημιουργήσει επενδυτικές εταιρείες. Τελικά έμειναν τα σεντούκια της μεσαίας τάξης άδεια, κάποια δισεκατομμύρια έκαναν φτερά και ουδείς λογοδότησε.
Μετά ήρθε το Κούρεμα. Αφού η Βουλή αγνόησε μέχρι και την πρόταση των Βρυξελλών για ένα εφάπαξ κούρεμα της τάξης του 15,6% στις καταθέσεις πάνω από 100.000 σύμφωνα με τον πρώην διοικητή της ΚΤΚ Πανίκο Δημητριάδη, οι Ευρωπαίοι μας κούρεψαν από ρίζα. Η Βουλή ποτέ δεν λογοδότησε. Και τότε το σύστημα της εξουσίας είχε κάνει τα «μαγικά» του, με καταθέσεις να φεύγουν στο παραπέντε αλλά και στο και πέντε. Ο λογαριασμός ήταν κοντά στα 10 δισ. Ο Πρόεδρος, οργισμένος, εξήγγειλε έρευνα που θα έφτανε «μέχρι το κόκαλο». Συστήθηκε η Επιτροπή Πική η οποία τελικά …δεν βρήκε το κόκαλο.
Έτσι στη δεύτερη φάση της αναζήτησης του κοκάλου, είδαμε τον Πρόεδρο να πηγαίνει –ως μη έπρεπε, με τον εισαγγελέα στο Συνεδριακό Κέντρο όπου είχε εγκατασταθεί ομάδα ποινικών ανακριτών υπό τον κ. Κληρίδη. Ο κ. Αναστασιάδης δήλωσε ότι η Κ.Δ., χάριν της έρευνας, θα αγόραζε ειδικό πανάκριβο σέρβερ για τη διαχείριση των χιλιάδων εγγράφων καθώς και υπηρεσίες εταιρείας ειδικών από το εξωτερικό. Ούτε κι αυτή η έρευνα ανακάλυψε το κόκαλο. Όλες οι έρευνες στοίχησαν μερικές δεκάδες εκατομμύρια ωστόσο ουδείς λογοδότησε για την αποτυχία τους! Στην παρούσα φάση, η διαφορά είναι ότι τα δισεκατομμύρια και οι πρωταγωνιστές είναι μπροστά μας, διότι η κυβέρνηση πούλησε τον Συνεργατισμό. Προβλέπω, ωστόσο, ότι κι αυτή τη φορά δεν θα βρεθεί το κόκκαλο ενώ σε 4-5 χρόνια θα γίνει άλλη μια έρευνα, για τον φορέα διαχείρισης μη εξυπηρετουμένων δανείων, που θα μείνει ανέστιος… Μόνο που και τότε δεν θα βρεθεί το κόκαλο. Μαντέψτε γιατί;
