ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Η μακροχρόνια νάρκη

Μετά το «Γιαβούζ» έφυγε από τις θάλασσές μας την Πέμπτη και ο «Πορθητής». Τα δύο γεωτρύπανα λειτούργησαν σαν εργαλεία της τουρκικής στρατηγικής ώστε να καταστήσει αδιαμφισβήτητο το ρόλο της Τουρκίας στο παίγνιο των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσόγειου, από τη στιγμή που αυτό άνοιξε με γεωτρήσεις από Ισραήλ και Αίγυπτο.

Δύο χώρες ισχυρές στην περιοχή που έκριναν ότι είχε φτάσει η ώρα να μπουν στο παιγνίδι. Η Κύπρος του αρρωστημένου μικρομεγαλισμού, αποφάσισε ότι δεν μπορεί να λείπει ένα παίγνιο δισεκατομμυρίων… Αν και ο Γλαύκος Κληρίδης το 2003 είχε πει στον Νίκο Ρολάνδη, όπως ο ίδιος γράφει σε άρθρο του στη Σημερινή (25/03/2018), ότι πριν από τη λύση κάτι τέτοιο θα ήταν επικίνδυνο: «Χωρίς λύση του Κυπριακού, δεν θα υπάρξει ούτε ομαλότητα στην Κύπρο, ούτε θα βάλουμε στη χούφτα μας έστω και ένα κυβικό πόδι φυσικού αερίου.

Αυτό πίστευε άλλωστε και ο Γλαύκος Κληρίδης. Μου το είπε στην παρουσία του Παντελή Κούρου μετά που υπέγραψα στο Κάιρο τη Συμφωνία για την ΑΟΖ μας με την Αίγυπτο, στις 17 Φεβρουαρίου 2003. Μου είπε ο Κληρίδης επί λέξει: «Νίκο, πάρε τη συμφωνία και τοποθέτησέ την στο χρηματοκιβώτιο του Υπουργείου σου μέχρις ότου λυθεί το Κυπριακό».

Όμως η ηγεσία μας, από τον Τάσσο ως τον Χριστόφια και μέχρι τον Αναστασιάδη, «την είδε» ευρωπαϊκή υπερδύναμη. Εν τη σοφία της, όχι μόνο δεν άκουσε τον Κληρίδη. Όχι μόνο δεν διαπραγματεύτηκε λύση το 2004 στο Μπούργκενστοκ. Όχι μόνο έκαμε «μαγικά» κρυφίως με Τσαβούσογλου σε Κραν Μοντάνα και Νέα Υόρκη. Ούτε πρόσφατα έλαβε υπόψη τον Ντεσκάλτσι της ΕΝΙ όταν δήλωνε ότι «αν κάποιος εμφανίζεται με πολεμικά πλοία, δεν κάνω γεωτρήσεις».

Ούτε και την απάντηση στο ΚΥΠΕ της εδώ Γαλλίδας πρέσβειρας στην ίδια ερώτηση, ότι «αυτό θα το συζητήσουμε όταν και εάν συμβεί». Η Λευκωσία συνεχίζει το βιολί της κάνοντας επικοινωνιακή πολιτική εσωτερικής κατανάλωσης με αβολίδωτα έναντι μιας χώρας όπως η Τουρκία, που λόγω της στρατηγικής της θέσης και του εκτοπίσματός της σαν αγορά, ερίζουν γι’ αυτή οι δυο υπερδυνάμεις.Την εποχή που καταρρέει το «θαύμα» της παγκοσμιοποίησης και ό,τι έχει απομείνει από το διεθνές δίκαιο, οι μικρομεγαλισμοί δεν φτουράνε, κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας.

Θυμήσου αυτά που είπε ο Γλαύκος Κληρίδης και προσπάθησε με σοβαρότητα το διάστημα που σου έμεινε στην εξουσία να το μετατρέψεις σε χρόνια ασφαλή για τα παιδιά και τα εγγόνια σου, μήπως επωφεληθούν και τα δικά μας. Κι αυτό γιατί το παίγνιο με το ΦΑ το έπαιξες και στο παρελθόν, φεύγοντας από τις συνομιλίες και χάσαμε τόσα πολλά που φτάσαμε σήμερα στο σημείο, η Τουρκία να εντάσσει το ζήτημα του φυσικού αερίου στη συνολική διαπραγμάτευση.

Κάτι που εσύ διακήρυττες ότι ποτέ δεν θα γίνει, μέχρι που έφτασες τον Ιανουάριο του 2018 να διχοτομήσεις την ΑΟΖ: «Εάν οι Τούρκοι επιλέγουν να προστατεύσουν τα δικαιώματα των Τ/κ σε μια ξεχωριστή οντότητα τότε θα πρέπει να περιοριστούν εις όσα αναλογούν στην ΑΟΖ της εν λόγω παρανόμου οντότητας».

Έχει μάλιστα σε τέτοιο βαθμό γίνει προβλεπτή η πολιτική της Λευκωσίας, που η Άγκυρα δεν διστάζει να αποκαλύψει ότι μέσω ημών έχει εξουδετερώσει ήδη τον Ακιντζί: «Σε περίπτωση που στην πενταμερή φανεί ξεκάθαρα ότι η ε/κ πλευρά δεν αποδέχεται την πολιτική ισότητα και ο ΟΗΕ καταγράψει αυτήν την πραγματικότητα, ο κ. Ακιντζί θα μπορεί να επιμένει στην ομοσπονδία;» λέει στην «Κ» πηγή του τουρκικού Προεδρικού.

Κι αυτό μετά το τελεσίγραφο την περασμένη Κυριακή του Τούρκου πρέσβη στην Αθήνα, ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση χωρίς διαμερισμό της εξουσίας και των πόρων στο νησί και με την κατάληξη, ότι «οι Τ/κ δεν έχουν στη διάθεσή τους ακόμη 50 χρόνια να διαπραγματεύονται». Εμείς έχουμε; Εσύ, Πρόεδρε, θα επιμείνεις να έχει το ένα πόδι σου πάνω στη μακροχρόνια νάρκη Μακαρίου-Δούντα;

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
X