ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Νεκρές ψυχές

Αν δεν είσαι ασυνείδητος, άθλιος ή και πουλημένος, δεν κάθεσαι μια μέρα να γράψεις ένα άρθρο ζητώντας από τον Πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου να παραιτηθεί. Εγώ όμως το έκανα, γιατί με εξαγόρασε η συνείδησή μου. Ο λόγος ήταν επειδή ο γενικός εισαγγελέας στη γραπτή δήλωσή του (15/01/2019) αναφέρεται στον Πρόεδρο του Ανωτάτου σημειώνοντας: «Το πλέον όμως ανησυχητικό είναι ότι, όπως αποκαλύφθηκε μετά την έκδοση της απόφασης, στενά συγγενικά πρόσωπα του Προέδρου του Εφετείου και του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η ψήφος του οποίου και έκρινε την αθωωτική έκβαση της υπόθεσης υπέρ της Τράπεζας, ήτοι θυγατέρα και αδελφή του, είχαν τύχει του οφέλους μιας συμβιβαστικής εξώδικης διευθέτησης αγωγών που είχαν κινήσει εναντίον της Τράπεζας, σχετικά με διεκδικήσεις τους από τη μετατροπή καταθέσεών τους σε αξιόγραφα». Όταν ο γενικός εισαγγελέας διατυπώνει μια τόσο βαριά καταγγελία κατά του Προέδρου του Ανωτάτου και ο ίδιος απλώς απαντά ότι, «όλα έγιναν απόλυτα νόμιμα», ενώ οι άλλοι 12 δικαστές του Ανωτάτου στην ανακοίνωσή τους (14/01/2019) όχι μόνο δεν απάντησαν για τον Πρόεδρό τους –όπως έπραξαν στις περιπτώσεις των συναδέλφων τους, τα ονόματα των οποίων αναφέρονταν στην επιστολή Νίκου Κληρίδη– αλλά διαχώρισαν τη θέση τους από τον κ. Νικολάτο, σημειώνοντας ότι «ως προς τις υποθέσεις συγγενικών προσώπων του Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, σχετική ανακοίνωση θα εκδοθεί από τον ίδιο», ήταν πλέον ηλίου φαεινότερο ότι –για να παραφράσω ολίγον τι τον Άμλετ– κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δικαιοσύνης. Το σάπιο, κατά την αυστηρά προσωπική μου εκτίμηση, αποκαλύφθηκε και τα επόμενα 24ωρα με τις δηλώσεις της θυγατέρας Νικολάτου, όσο και από τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, ότι υπήρξαν και εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις εξωδικαστικού συμβιβασμού και η θυγατέρα Νικολάτου δεν ήταν μοναδική περίπτωση! Κι όμως ο Μύρων Νικολάτος είναι μοναδική περίπτωση και γι’ αυτό ελέγχεται και για την περίπτωση της θυγατέρας του και γι’ αυτή της αδελφής του, όπως ελέγχονται και οι δικαστές του Ανωτάτου που έπρεπε να δηλώσουν ότι είναι της ουσίας και όχι των τεχνικών δικολαβικών λεπτομερειών. Εγώ ούτε δικαστής είμαι, ούτε δικηγόρος, αλλά ως γονέας ξέρω ότι για να πάρω ή να διακινήσω λεφτά ανήλικου παιδιού μου από τράπεζα, χρειάζεται η υπογραφή της μάνας και η άδεια δικαστηρίου, διαφορετικά ελέγχομαι ποινικά. Αλλά ο Μύρων Νικολάτος, θεωρώντας εαυτόν δικαστήριο, έκανε ό,τι τον φώτισε η νομική του διάνοια, κατά το «εμείς παπάδες, εμείς τατάδες» και οι άλλοι 12 θα είπαν μάλλον, «κρύψετε να περάσουμε». Προφανέστατα γιατί κάποιοι εξ αυτών –όχι όλοι είμαι σίγουρος– που έχουν χάσει επαφή με τον πολίτη, έχουν υποτιμήσει τη νοημοσύνη μας σε τέτοιο βαθμό που αυτή έχει αρχίσει ήδη να αντανακλάται στα πρόσωπά τους .Κι όμως επιμένουν να μην παραιτούνται Γι’ αυτό και η Δικαιοσύνη στον τόπο μας χρειάζεται άμεσα νέα θεμελίωση εκ βάθρων. Θα ήθελα πολύ κάποιος στο πολιτειακό μας εποικοδόμημα να αναδειχθεί σε αυτό που είπε ο σπουδαιότερος ίσως πολιτικός-στοχαστής του 20ούαιώνα, ο άνθρωπος που με τη δύναμη του μυαλού του αποτίναξε τον βρετανικό ζυγό από την Ινδία, ο Μαχάτμα Γκάντι (1869-1948): «Πρέπει να είσαι η αλλαγή που θέλεις να έρθει». Όμως, δυστυχώς οι δικαστές μας, όπως και πλείστοι των πολιτικών μας, έβλεπαν τη στιλπνή και ζαφειρένια επιφάνεια και είχαν πείσει εαυτούς ότι πρόκειται για θάλασσα, κραταιή και ταξιδιάρα, που μπορούσε να τους πάει από τον Όλυμπό τους και να τους φτάσει ως τη Γη του Πυρός. Μέχρι που κάποιος ανάδευσε το «κύμα» κι αναδύθηκε τέτοια μπόχα που όλοι κατάλαβαν ότι η ζαφειρένια επιφάνεια δεν ήταν παρά το μέγα τέλμα που τους καθήλωνε στη βρώμα τους, έτσι που ακόμα και οι ίδιοι να μην ανέχονται πλέον του σκαριού τους τις οσμές. Για ταξίδια ούτε λόγος. Στο τέλμα, βλέπετε, ο μόνος λόγος που, δυστυχώς μπορεί να γίνεται είναι για νεκρές ψυχές. Καημένη μου πατρίδα.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
X