ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το μοντέλο Πομπέο

Κάθε φορά που το Κυπριακό τίθεται ξανά επί τάπητος, γίνεται πλέον διά γυμνού οφθαλμού φανερό ότι ο χρόνος που παρέρχεται κάνει την προοπτική εξεύρεσης λύσης ακόμα πιο δύσκολη. Αν και από αυτή τη στήλη έχουμε αναφερθεί σαφώς ότι το ενδεχόμενο διχοτόμησης -μάλιστα με το χειρότερο ίσως μοντέλο που είναι η μη συμφωνημένη, είναι ενόψει, δεν είναι δυνατό να στρουθοκαμηλίζουμε κάθε φορά που ξεκινούν νέες συνομιλίες.

Άτυπες ή επίσημες, δεν έχει σημασία διότι ό,τι τίθεται επί τάπητος μένει επί τάπητος. Ας δούμε τώρα, ενόψει του αυριανού δείπνου στο Βερολίνο μεταξύ των ηγετών των δύο πλευρών, Νίκου Αναστασιάδη και Μουσταφά Ακιντζί, με οικοδεσπότη τον γ.γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες τι ζημιά έχει προκαλέσει το χρόνος που παρήλθε.

Την ώρα που σε μια σειρά από χώρες του πλανήτη, ξεκινώντας από τη Χιλή και φτάνοντας μέχρι το Ιράν ο κόσμος έχει εξεγερθεί και καθημερινά έχουμε στους δρόμους νεκρούς διαδηλωτές, ο υπουργός εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Μάικ Πομπέο δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δεν θεωρούν πλέον ότι οι δεκάδες εβραϊκοί οικισμοί που έχουν ιδρυθεί από το Ισραήλ στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη αντίκεινται στο διεθνές δίκαιο.

Πρόκειται για απόφαση που παρεκκλίνει από τη νομική γνωμοδότηση του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ του 1978 που είχε αποφανθεί για τη μη νομιμότητα των οικισμών, όπου σήμερα ζουν 600.000 Εβραίοι έποικοι. Είναι γνωστό ότι τόσο τα Ηνωμένα Έθνη όσο και η τεράστια πλειοψηφία των μελών του οργανισμού θεωρούν τους οικισμούς παράνομους. Σημειώνεται ότι στο διεθνές δίκαιο, τα τελευταία 70 και πλέον χρόνια, ο εποικισμός λογίζεται έγκλημα.

Αυτή λοιπόν η δήλωση της υπερδύναμης, που περιφρονεί εν πολλοίς το διεθνές δίκαιο και πλήττει το γενικό του πλαίσιο, έρχεται να βάλει σε αρκετά δύσκολη θέση και τη Λευκωσία. Κανονικώς εχόντων των πραγμάτων η Λευκωσία θα έπρεπε να είχε καταδικάσει με τον πλέον έντονο τρόπο τη συγκεκριμένη δήλωση του επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας καθότι αντιμετωπίζει η ίδια-και η Κύπρος φυσικά, το πρόβλημα των Τούρκων εποίκων συνεπεία της εισβολής του ’74.

Η κυβέρνηση τήρησε σιγήν ιχθύος για την αμερικανική απόφαση διά της οποίας καταπατείται σειρά ψηφισμάτων των ΗΕ. Ωστόσο το να κρύβει κανείς το κεφάλι του στην άμμο ώστε να μη βλέπει τα διαδραματιζόμενα, δεν σημαίνει πως όσα γίνονται θα ξεγίνουν ή θα εξαφανιστούν. Μάλιστα η Λευκωσία πιθανότατα να το βρει μπροστά της το πρόβλημα καθώς όπως ορθά υποδεικνύεται σε ανακοίνωση της ΕΔΕΚ, «την ίδια στιγμή δημιουργείται ένα μοντέλο νομιμοποίησης των προϊόντων πολέμου και συστηματικής παραβίασης του διεθνούς δικαίου».

Πιθανότατα μέσω ενός τέτοιου μοντέλου να νομιμοποιηθούν και οι έποικοι από την Τουρκία που βρίσκονται εδώ και τέσσερις δεκαετίες εδώ. Έτσι έρχονται και μας βρίσκουν σχέδια λύσης που οι πρόθυμοι επικριτές χαρακτήριζαν μειοδοτικά, μιαρά προδοτικά και άλλα, τα οποία ωστόσο πρόσφεραν μια κάποια λύση υπό τας περιστάσεις, παραδείγματος χάριν, με συμφωνημένο αριθμό εποίκων, που κάποτε ήταν 40, 000.

Σχέδια που ίσως τώρα να μας θυμίζουν τη λαϊκή ρήση, «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» καθότι το μαχαίρι κατά της κατοχής που θεωρούσαμε ότι είχαμε στο χέρι, αυτό του διεθνούς δικαίου και των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών έγινε αίφνης δίκοπο. Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε σε παλιά παραδείγματα.

Απλά ανακαλέστε στη μνήμη τις πολύ πρόσφατες διακηρύξεις της Άγκυρας αλλά και της λεγόμενης κυβέρνησης των Κατεχομένων, του Τατάρ και του Όζερσάι, για σχέδιο εποικισμού των Βαρωσίων. Θυμηθείτε την σφοδρή αντίδραση της Λευκωσίας και τα διαβήματα προς τα Η.Ε. και την Ε.Ε. για την παραβίαση των ψηφισμάτων του Σ.Α. για το Βαρώσι. Σκεφτείτε πόσο μακριά είναι πλέον, μια δήλωση τύπου Πομπέο για την αιχμάλωτη πόλη μας.

Το μοντέλο είναι ήδη στο τραπέζι και καλό είναι να το έχουν υπόψη τους οι δύο ηγέτες αύριο στο Βερολίνο, αφού οι ισχυροί πλέον της γης, δεν έχουν πρόβλημα να καταπατήσουν ακόμα και διεθνείς τους δεσμεύσεις.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ