Η επιστροφή είναι πραγματικότητα. Με πολλά και διάφορα μέτρα προστασίας και πολυσέλιδα πρωτόκολλα για κάθε τομέα επιχειρήσεων, επιστρέφουμε νωρίτερα από ότι αναμενόταν σε μια σχετικά άνετη και χαλαρή πραγματικότητα. Η πρώτη νύχτα της απελευθέρωσης γιορτάστηκε με κάθε επισημότητα από χιλιάδες απλούς πολίτες αλλά και τον πρώτο πολίτη της χώρας με εξόδους για φαγητό, βόλτες στους δρόμους, πυροτεχνήματα και άλλα πολλά. Οι πόλεις άρχισαν να αποκτούν ξανά ζωή κατά τη διάρκεια της νύχτας και οι δρόμοι φιλοξενούν και πάλι τους κακούς και τους καλούς της ασφάλτου.
Οι γνώριμοι και ενοχλητικοί ήχοι των μοτοσικλετών μεγάλου κυβισμού επανεμφανίστηκαν στις γειτονιές που βρίσκονται κοντά σε κεντρικές λεωφόρους, ενώ στα γνωστά πλέον σημεία κάθε πόλης μαζεύτηκαν ξανά οι παρέες με τα φοβερά και τρομερά αυτοκίνητα για να δείξουν και να αποδείξουν τις ικανότητες και δυνατότητες τους ο ένας στον άλλο. Οι διαμαρτυρίες των κατοίκων στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, που δεν συγκινούν κανένα αρμόδιο εδώ και πολύ καιρό, ξεκίνησαν και πάλι με αναφορές για ατελείωτες κόντρες σε κεντρικές λεωφόρους και πάρτυ οδηγών σε δρόμους και χώρους στάθμευσης μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Η αστυνομία αδυνατεί διαχρονικά να διαχειριστεί το θέμα και επιλέγει να το αγνοεί επιδεικτικά σηκώνοντας τα χέρια ψηλά και αφήνοντας τους κατοίκους αλλά και τους οδηγούς που έχουν την ατυχία να περνάνε από τα κεντρικά αυτά σημεία, στο έλεος του Θεού. Οι επανηλειμμένες κραυγές αγωνίας και αγανάκτησης των κατοίκων δεν φαίνεται να έχουν καμία επίδραση στη στάση της Αστυνομίας, που σε “συνεργασία” με το Τμήμα Οδικών Μεταφορών που έχει υπό την ευθύνη του τους ελέγχους για τις προδιαγραφές των οχημάτων, έχουν παραδώσει τα όπλα και κοιτάνε πλέον αδιάφορα.
Η κατάσταση σε πολλές γειτονιές έχει φτάσει στο απροχώρητο. Τα περιστασιακά περίπολα και οι δήθεν συντονισμένες προσπάθειες 1-2 φορές τον χρόνο δεν λύνουν το πρόβλημα και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα εκ του αποτελέσματος. Το πρόβλημα είναι τόσο σοβαρό που πρεσβείες ξένων χωρών έχουν υποβάλει επίσημα παράπονα στο Υπουργείο Εξωτερικών, ενώ διπλωμάτες ψάχνουν λύσεις στα ενοικιαστήρια συμβόλαια τους για να φύγουν από τις επηρεαζόμενες περιοχές. Πολίτες χάνουν τον ύπνο και την ηρεμία τους και αναγκάζονται να καλούν την Αστυνομία στο σπίτι τους τις μεταμεσονύχτιες ώρες για να μπορέσουν να εξηγήσουν και να αποδείξουν πόσο προβληματική είναι η κατάσταση. Οι περιστασιακές υποσχέσεις για διαχείριση του προβλήματος από υψηλόβαθμα στελέχη και οι συναντήσεις με πολίτες, κατευνάζουν τις αντιδράσεις αφού δημιουργούν φρούδες ελπίδες και αυξάνουν για μικρά διαστήματα την υπομονή των ανθρώπων που βρίσκονται στη δίνη του προβλήματος. Μέχρι να αντιληφθούν ότι για ακόμα μια φορά ξεγελάστηκαν και κακώς θεώρησαν πως θα ησύχαζαν οι νύχτες τους.
Πέραν της συνεχούς ενόχλησης και αναστάτωσης που δημιουργείται, ο κίνδυνος για τροχαία ατυχήματα είναι πολύ μεγάλος. Είναι πολλά τα περιστατικά που καταλήγουν σε σοβαρές ή και θανατηφόρες συγκρούσεις με θύματα πάντα νεαρούς οδηγούς αλλά και αθώους περαστικούς που βρίσκονται τη λάθος στιγμή στο λάθος μέρος. Στο λάθος μέρος που η ανοχή το μετατρέπει σε απροσπέλαστο και επικίνδυνο δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες φορές κάθε χρόνο.
Το πρόβλημα είναι γνωστό. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Οι πολίτες φοβισμένοι δεν μπορούν να κάνουν κάτι. Και δεν πρέπει να κάνουν κάτι. Δεν έχει καμία δουλειά ο πολίτης να κάνει παρατηρήσεις και να θέτει σε κίνδυνο τη σωματική του ακεραιότητα προσπαθώνλτας να ζήσει μια φυσιολογική ζωή στο κέντρο της πρωτεύουσας ή άλλης πόλης μιας υποτίθεται Ευρωπαϊκής χώρας. Το κράτος μέσω των αρμοδίων υπηρεσιών οφείλει να αναλάβει άμεσα δράση για να αντιμετωπίσει την παρανομία και να παραδώσει τις πόλεις, τις γειτονιές και τους δρόμους στους νόμιμους κατοίκους και δικαιούχους τους. Οι πολίτες ζητάνε απεγνωσμένα βοήθεια και μετά από ένα τόσο δύσκολο διάστημα περιοριστικών μέτρων θέλουν να ζήσουν ήρεμα και φυσιολογικά. Αυτή τη φορά δεν θα δεκτούν ανούσιες υποσχέσεις και δεσμεύσεις.
