ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Εβδομάδα παθών για την περιοχή μας

Φαντάζομαι ότι αρκετοί φίλοι αυτής της στήλης κατανοούν την σοβαρότητα των εξελίξεων που διαδραματίζονται τα τελευταία εικοσιτετράωρα στα περίχωρα αυτού του νησιού. Στην Συρία, στην Τουρκία, στα περίχωρα του νησιού, στην Ελλάδα και σε γενικές γραμμές, σε ολόκληρη την περιοχή έχουμε σημαντικές εξελίξεις που αφορούν το μέλλον της περιοχής μας. Ας αρχίσουμε από την Ελλάδα.

Ως γνωστόν, μετά την Μάλτα, η Ελλάδα οδεύει προς την νέα οικονομική συμφωνία με τους δανειστές, η οποία φέρνει στο προσκήνιο της χώρας νέες περικοπές μισθών, συντάξεων, φορολογικές ρυθμίσεις, ιδιωτικοποιήσεις κ.ο.κ. Τα μέτρα λιτότητας, για μια ακόμη φορά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, λαμβάνουν παράταση και αυτό παρά τις σχετικές διαβεβαιώσεις του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος έχει την εντύπωση ότι η έξοδος από την κρίση είναι εφικτή εντός του επόμενου διαστήματος.

Από την προηγούμενη εβδομάδα κρατάμε την ανακοίνωση των 13 από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία, σημαντικά στελέχη του κόμματος απορρίπτουν την νέα συμφωνία με τους δανειστές. Παρά την ορθότητα των διαπιστώσεων αυτού του κειμένου, έχουμε ένα αναπάντητο ερώτημα: Που ήσασταν τόσο καιρό; Στην περίπτωση του «ελληνικού δράματος» η πραγματικότητα είναι μια και μοναδική. Η εβδομάδα των παθών για την Ελλάδα έχει μέλλον.

Όσο η Αθήνα επιμένει στις λανθασμένες συνταγές των τελευταίων 8 ετών, οι λαοί της Ελλάδας θα παραμείνουν καταδικασμένοι στο «μαρτύριο» που βιώνουν εδώ και χρόνια. Η χώρα χρειάζεται εναλλακτικές προοπτικές, διάλογο και συζήτηση για προτάσεις out of the box, δίχως ιδεολογικού τύπου κολλήματα και ενδοιασμούς.

Σε καμία περίπτωση, νέες συμφωνίες με τους δανειστές και εναλλαγή στην εξουσία διαχειριστών αυτών των συμφωνιών δεν λύνει τα προβλήματα της Ελλάδας. Την στιγμή που διαιωνίζεται το «ελληνικό δράμα», στην γειτονική Τουρκία έχουμε μια ιστορικής σημασίας εξέλιξης. Την στιγμή που εδραιώνεται ο νεοφιλελευθερισμός στην Ελλάδα, στην περίπτωση της Τουρκίας, το μείγμα νεοφιλελευθερισμού-συντηρητισμού-αυταρχισμού αναζητεί ένα νέο θεσμικό-συνταγματικό πλαίσιο για να προβάλλει την νέα πολιτική ατζέντα του.

Την Κυριακή, οι Τούρκοι πολίτες ψηφίζουν για το μέλλον του συντάγματος. Ναι στο προεδρικό σύστημα του Ερντογάν ή όχι; Όπως τονίσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, η κυβερνητική παράταξη θεωρεί ότι το βράδυ της Κυριακής, τα σχέδια του Προεδρικού θα λάβουν την λαϊκή έγκριση. Αυτή την στιγμή, το Προεδρικό αναμένει ένα ποσοστό στην μπάντα του 51-53%, δίχως να αποκλείει κανένα σενάριο, ακόμη και την αύξηση αυτού του ποσοστού. Η αντιπολίτευση έχει άλλη άποψη.

Αυτό το αναλύσαμε στο σχετικό δημοσίευμα της Κ της Κυριακής. Εδώ κρατάμε την διαπίστωση της αντιπολίτευσης ότι σε προπύργια της συντηρητικής κυβέρνησης, η αντιπολίτευση για πρώτη φορά αναπτύσσει δυναμική. Παραμένει να δούμε την επίδραση αυτής της δυναμικής στην κάλπη.

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτή την στιγμή η πρόβλεψη του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Ο Πρόεδρος Ερντογάν και το κόμμα του βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού.

Αν υπολογίσουμε την εμβέλεια δράσης και τις δυνατότητες του κρατικού μηχανισμού, την προπαγανδιστική εκστρατεία του ΑΚΡ και την ισχυρή ηγεσία του Ερντογάν, πιστεύουμε ότι το «ναι» βρίσκεται ένα βήμα μπροστά στην κούρσα, παρά όλες τις αρνητικές εξελίξεις της τελευταίες περιόδου.

Παρόλα αυτά, τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο. Αναλύοντας την νέα περιπέτεια του νεοφιλελευθερισμού στην Τουρκία, με την ιδιότητα του τουρκολόγου-ιστορικού θα ήθελα να προσθέσω το εξής: Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι το μέλλον του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Τουρκία.

Σε περίπτωση που υποθέσουμε ότι τα νέα σχέδια του Προέδρου Ερντογάν παίρνουν το πράσινο φως με μια μικρή μειοψηφία προκύπτει ένα σημαντικό ζήτημα-ερώτημα: Πως είναι δυνατόν να έχει μέλλον ένα σύνταγμα, με αυταρχικές προδιαγραφές, στο οποίο περίπου 1 στους 2 πολίτες δεν θα έχουν δώσει έγκριση; Και τι θα συμβεί στην αντίθετη την περίπτωση, όταν δηλαδή επικρατήσει το «όχι» και ο Πρόεδρος Ερντογάν επιμείνει στα σχέδια του; Σε κάθε περίπτωση, όπως το ελληνικό έτσι και το «τουρκικό» δράμα έχει συνέχεια, κυρίως εξαιτίας των αποτυχημένων κοινωνικών και πολιτικών συνταγών του νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος κατά διαστήματα και σύμφωνα πάντα με τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, ενώνει τις δυνάμεις του με τον αυταρχισμό και τον εθνικισμό.

Εικόνα απαισιοδοξίας εκπέμπει και η γειτονική Συρία. Δεν μας έφτανε η εμφύλια σύγκρουση, ο διαμελισμός της χώρας, το Ισλαμικό Κράτος, η επίθεση των σουνιτικών κρατών, πλέον στα εδάφη αυτής της χώρας έχουμε και την ανοιχτή αντιπαράθεση των υπερδυνάμεων.
Οι ΗΠΑ πλήττουν τον στρατό της Συρίας και η Ρωσία προειδοποιεί. Από την προηγούμενη εβδομάδα, στην Συρία έχουμε ένα άκρως επικίνδυνο, εκρηκτικό «μίγμα», το οποίο δεν γνωρίζουμε το που θα μπορούσε να μας οδηγήσει.

Μια «πυρηνική» ή μεγάλης εμβέλειας αναμέτρηση την παρούσα στιγμή αποκλείεται, όχι εξαιτίας των φιλειρηνικών διαθέσεων των Μεγάλων Δυνάμεων, αλλά εξαιτίας των αντιθέσεων (εσωτερικών κυρίως) και των αδυναμιών τους.

Παρόλα αυτά, η κατάσταση στην Συρία παραμένει άκρως επικίνδυνη. Με λίγα λόγια, η εβδομάδα των παθών της γειτονιάς μας έχει συνέχεια. Και να φανταστείτε ότι δεν καταφέραμε να αναφερθούμε στις εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ!...

Αυτές τις δραματικές εξελίξεις θα συνεχίσουμε να αναλύουμε το επόμενο διάστημα. Για την ώρα περιοριζόμαστε να υπογραμμίσουμε ότι αυτή την Κυριακή η Κ θα καλύψει ζωντανά τις εξελίξεις στην Τουρκία

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
X