Σε λίγες ώρες ξεκινά μια νέα σημαντική διάσκεψη για το Κυπριακό στην Ελβετία. Οι δυο κοινότητες, οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις, ο ΟΗΕ και η Ε.Ε. συναντιούνται για να συζητήσουν τα εναπομείναντα ανοιχτά κεφάλαια στο Κυπριακό.
Όπως υπογραμμίσαμε σε προηγούμενες αναλύσεις μας, με τα σημερινά δεδομένα μια «γρήγορη λύση» για το Κυπριακό είναι ένα ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα. Χρειαζόμαστε την διαμεσολάβηση του ξένου παράγοντα και την εστίαση στον παράγοντα του φυσικού αερίου για να αλλάξουμε τα δεδομένα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Διαφορετικά στο Κραν Μοντάνα ενδέχεται να παρακολουθήσουμε τις εμπλεκόμενες πλευρές να επαναλαμβάνουν τις γνωστές θέσεις τους και να αναβάλλουν την λύση για μια νέα διάσκεψη (ενδεχομένως στους μήνες του Φθινοπώρου) ή ακόμη και για μετά το τέλος των Προεδρικών Εκλογών.
Σε αυτό το σημείο προκύπτει ένα σημαντικό ζήτημα. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της νέα διάσκεψης, μεγάλη σημασία για όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές φέρει η επόμενη μέρα. Μετά το Κράν Μοντάνα, οι εμπλεκόμενες πλευρές θα κληθούν να διαχειριστούν επικοινωνιακά, διπλωματικά και πολιτικά το αποτέλεσμα της διάσκεψης, με ή χωρίς λύση. Σε αυτό ακριβώς το σημείο, μια πηγή της Κ η οποία παρακολουθεί από πολύ κοντά τις εξελίξεις στους κύκλους του νέου προεδρικού μεγάρου της Άγκυρας μας επισημαίνει τα εξής: «Από την σκοπιά της Άγκυρας, λύση θα υπάρξει μόνο σε περίπτωση που η ηγεσία του Νίκου Αναστασιάδη και η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δείξουν πολιτική βούληση και εστιάσουν στην επίτευξη των συμβιβαστικών λύσεων σε όλα τα μέτωπα του Κυπριακού (εγγυήσεις, εδαφικό, περιουσιακό, κοινή διακυβέρνηση κ.ο.κ.)
Η νέα διάσκεψη δεν έχει ως αντικείμενο μόνο τις εγγυήσεις. Υπάρχει το ζήτημα της κοινής διακυβέρνησης και της πολιτικής ισότητας το οποίο φέρει μεγάλη σημασία για την τουρκική πλευρά. Η ε/κ πλευρά καλείται να δείξει την βούλησή της για συμβιβασμούς». Στην συνέχεια η πηγή μας προσθέτει το εξής: «Ελπίζουμε ότι στην Ρωμαίικη Διοίκηση της Νότιας Κύπρου (σ.σ. αναφέρεται στην Κυπριακή Δημοκρατία) θα επικρατήσει η κοινή λογική και η ψυχραιμία.
Έτσι, σε σύντομο χρονικό διάστημα θα είμαστε σε θέση να εστιάσουμε στα νέα δημοψηφίσματα. Διαφορετικά θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα κρίσιμο ερώτημα: Μετά την ομοσπονδιακή λύση, τι; Αυτό το ερώτημα προβληματίζει ήδη την τουρκική πλευρά. Η Άγκυρα δεν έχει την πολυτέλεια να μην μελετήσει όλα τα σενάρια για την Κύπρο και την περιοχή». Προχωρώντας λοιπόν, ένα βήμα πιο πέρα, η πηγή μας, μας αναφέρει ένα πιθανό σενάριο για την επόμενη μέρα εάν η διάσκεψη στο Κράν Μοντάνα δεν φέρει ένα θετικό αποτέλεσμα. «Το ενδεχόμενο του αδιεξόδου είναι ένα σημαντικό σενάριο το οποίο καλούνται να διαχειριστούν όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές.
Ο κ. Αναστασιάδης, σε μια τέτοια περίπτωση θα επιχειρούσε να ρίξει όλες τις ευθύνες στην τουρκική πλευρά για να προλάβει την αναβάθμιση της ΤΔΒΚ στο διεθνές σκηνικό και να εξασφαλίσει πολύτιμους ψήφους στο εσωτερικό. Από την πλευρά της, η Άγκυρα, σε μια τέτοια περίπτωση θα έχει ένα και μοναδικό καθήκον: Να δείξει ότι η ε/κ πλευρά και η Αθήνα ευθύνονται για το αδιέξοδο. Με αυτό τον τρόπο, θα άνοιγε ο δρόμος για την συζήτηση εναλλακτικών σχεδίων στο Κυπριακό».
Η συγκεκριμένη στήλη εύχεται ότι, στην Ελβετία, δεν θα υπάρξουν περιθώρια για να εστιάσουν οι εμπλεκόμενες πλευρές στο προαναφερόμενο «απαισιόδοξο» σενάριο. Κύπρος ενωμένη, δίχως συρματοπλέγματα, εθνοτικές και θρησκευτικές διακρίσεις θα πρέπει να είναι το φυσικό προϊόν της νέας διαδικασίας.
Ωστόσο, για να συμβεί κάτι τέτοιο, πιστεύω ότι θα πρέπει να εστιάσουμε στην προαναφερόμενη επισήμανση της πηγής μας περί πολιτικής βούλησης και αποφασιστικότητας.
Με άλλα λόγια, χρειαζόμαστε συμβιβαστικές λύσεις. Λύσεις που ενδεχομένως θα δυσαρεστήσουν μερίδες της κοινωνίας και ηγεσίες οι οποίες θα είναι έτοιμες να αναλάβουν την ιστορική ευθύνη. Οι δυο ηγεσίες θα πρέπει να είναι σε θέση να σηκώσουν το βάρος των συμβιβαστικών επώδυνων λύσεων είτε αυτές αφορούν τις εγγυήσεις, το εδαφικό, το περιουσιακό ή την κοινή διακυβέρνηση.
Μια συμβιβαστική λύση με την οποία οι ε/κ θα καταλήξουν στο «επώδυνο» συμπέρασμα ότι ανεξάρτητα από την πληθυσμιακή σύνθεση του νησιού, θα «μοιραστούν» γη, διακυβέρνηση και περιουσίες με την τ/κ πλευρά και θα δώσουν την συγκατάθεση τους για ένα μεταβατικό-συμβιβαστικό σχέδιο στο πεδίο της ασφάλειας, αλλά και μια λύση με βάση την οποία οι τ/κ θα εγκαταλείψουν μια για πάντα το όραμα «ανεξάρτητου κράτους», θα μπορούσε να επιτευχθεί στην Ελβετία.
Μια λύση η οποία παρά τις δυσκολίες, παρά τις επιπλοκές που δημιουργεί η εμπλοκή του διεθνή παράγοντα, μακροπρόθεσμα θα ανοίξει τον δρόμο για την ανασυγκρότηση των τοπικών πελατειακών δικτύων και θα αναδείξει μια νέα κουλτούρα πολιτικής και κοινωνικοοικονομικής μοιρασιάς…
Επαναλαμβάνω ότι με τα σημερινά δεδομένα η επίτευξη του προαναφερόμενου στόχου είναι ένα ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα. Όλα δείχνουν ότι στο τέλος της ημέρας ενδέχεται να δικαιωθεί η τουρκική πηγή μας. Παρόλα αυτά ευχόμαστε το αντίθετο…
