ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ο τουρκοκυπριακός εθνικισμός

Τέλη της προηγούμενης εβδομάδας. Η προσοχή της κυπριακής κοινής γνώμης στρέφεται στα όσα διαδραματίζονται στον άξονα τ/κ, ε/κ ηγεσία-ΟΗΕ. Όλοι αναμένουν το αποτέλεσμα των εργασιών για τους όρους αναφοράς. Ενώ αρχικά επικρατούσε η άποψη ότι η συμφωνία πάνω σε ένα «λιτό» κείμενο είναι ζήτημα χρόνου, στην συνέχεια έρχεται η ανατροπή και οι εξελίξεις περιπλέκονται.

Η Κ, όπως συμβαίνει σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, συνομιλεί με όλες τις πλευρές. Η δημοσιογραφική ομάδα της «Κ» τρέχει να προλάβει τις εξελίξεις. Τα τηλεφωνήματα δεν έχουν τέλος. Οι πληροφορίες από τις ελεύθερες περιοχές δείχνουν ότι Άγκυρα και «κυβέρνηση» έχουν διαφορετική άποψη για τους όρους αναφοράς και το μέλλον του Κυπριακού. Ο δε, Μουσταφά Ακιντζί επιμένει στην σημασία της πολιτικής ισότητας, έτσι όπως την ερμηνεύει η ηγεσία του.

Σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή μια από τις πηγές, με τις οποίες συνομιλεί η Κ είναι μια τ/κ «διπλωματική» πηγή, με αξιοσημείωτη εμπειρία στο Κυπριακό. Το επόμενο διάστημα, εκτός απροόπτου, η κυπριακή κοινή γνώμη θα ξεκινήσει να ακούει περισσότερο το όνομα και τις θέσεις της, παρά το γεγονός ότι σήμερα παραμένει στο παρασκήνιο.

«Η εικόνα είναι σχετικά απλή. Οι εγγυήτριες δυνάμεις και η ε/κ πλευρά έχουν τους δικούς τους λογαριασμούς και σχεδιασμούς. Η λύση είναι ζωτικής σημασίας και πρέπει να έρθει άμεσα, αν όχι χθες, για τους τ/κ», σημειώνει χαρακτηριστικά η πηγή μας. Με την πεποίθηση ότι έχει σπαταληθεί πολύτιμος χρόνος από την περίοδο του Κραν Μοντάνα μέχρι σήμερα και με την άποψη ότι το Πλαίσιο Γκουτέρες και οι συγκλίσεις της προηγούμενης περιόδου είναι ζητήματα που πλέον αφορούν τον ιστορικό του μέλλοντος, η πηγή μας δίνει μια πολύ διαφορετική ερμηνεία στα όσα διαδραματίζονται το τελευταίο διάστημα στο Κυπριακό: «Τα μεγάλα λάθη των τ/κ ηγεσιών, οι αδυναμίες της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, τα δεδομένα του Κυπριακού έφεραν τους τ/κ σε ένα πολύ δύσκολο σημείο. Στα τέλη του 2019 παραμένουν «στρυμωγμένοι» ανάμεσα στους ε/κ και στην Τουρκία. Πρέπει να βρούμε άμεσα διέξοδο από αυτήν την μεγάλη κρίση».

Η πηγή μας προβάλλει την άποψη ότι η ε/κ πλευρά δεν πρόκειται να μοιραστεί με τους τ/κ, ούτε την εξουσία αλλά ούτε και τα έξοδα από τους φυσικούς πόρους. Την ίδια στιγμή, η Άγκυρα προσεγγίζει τους τ/κ ως ένα «χρήσιμο εργαλείο» για να προβάλλει την δική της ατζέντα στην Ανατολική Μεσόγειο. Στον άξονα Τουρκίας-τ/κ το όλο ζήτημα φέρει και μια σημαντική πολιτική πτυχή. Η Άγκυρα, η οποία δίνει νέα ερμηνεία και περιεχόμενο στον τουρκικό εθνικισμό, «σβήνοντας την χρυσή εποχή του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και τις αρχές του Κεμαλισμού», έρχεται να αναδιοργανώσει πολιτικά τα Κατεχόμενα, να δημιουργήσει νέα πολιτικά και κοινωνικοοικονομικά πλαίσια, τα οποία μελλοντικά θα μονοπωλούν οι «άνθρωποι» της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ).

«Πως αντιστεκόμαστε σε αυτές τις πιέσεις; Πως απαντάμε ως τ/κ κοινότητα στην ε/κ πλευρά και στην Τουρκία, με τα λιγοστά μέσα άσκησης πίεσης που πλέον διαθέτουμε», αναρωτιέται η πηγή μας. Σύμφωνα με την δική της άποψη, τα όσα ακολουθούν τις επόμενες εβδομάδες στο Κυπριακό και φυσικά οι επικείμενες «προεδρικές εκλογές» έρχονται να ξεκαθαρίσουν την σύγχυση που επικρατεί σε αυτό το μέτωπο.
Η οπτική γωνία της πηγής μας είναι σχετικά απλή: «Στο Κυπριακό ξεκινά συζήτηση για εναλλακτικά μοντέλα συνεργασίας ανάμεσα στις δυο κοινότητες, τα οποία δεν θέτουν ως προϋπόθεση ριζοσπαστικά σχέδια όπως την αναγνώριση της «ΤΔΒΚ» ή ακόμη και την μερική ενσωμάτωση της στην Τουρκία. Παράλληλα, στις «προεδρικές» αναμετριόνται τρεις τάσεις του σύγχρονου τ/κ εθνικισμού. Η κλασική τ/κ Δεξιά που δεν αποκλείει την μερική ενσωμάτωση στην Τουρκία (το βασικό όραμα της είναι η αναγνώριση της «ΤΔΒΚ»), αρκεί να διατηρηθούν τα υφιστάμενα πελατειακά δίκτυα στα Κατεχόμενα (Κόμμα Εθνικής Ενότητας), η τ/κ Αριστερά με τις δυνάμεις που της απομένουν και επιμένουν στην διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία (γραμμή Ακιντζί) και ένα νέο όραμα που στοχεύει στην εκμετάλλευση στο έπακρον της νέας δυναμικής στο Κυπριακό (την συζήτηση περί εναλλακτικών σχεδίων) και την συνεργασία με την τουρκική κυβέρνηση, με βασική προϋπόθεση την υπεράσπιση της αυτονομίας της τ/κ ταυτότητας στο βόρειο τμήμα του νησιού, δίχως να αποδίδεται μεγάλη σημασία σε «λεπτομέρειες», όπως την αναγνώριση ή πολιτική-διπλωματική αναβάθμιση της «ΤΔΒΚ».

Παραθέτουμε τα προαναφερόμενα για τον εξής απλό λόγο: Σε αντίθεση με την άποψη που επικρατεί σήμερα στις ελεύθερες περιοχές και θέλει τα δεδομένα στο Κυπριακό να παραμένουν λίγο ή πολύ όπως έχουν σήμερα, στην άλλη πλευρά της Πράσινης Γραμμής, οι εξελίξεις οδηγούνται σε οριακό σημείο και οι επικείμενες «προεδρικές» επιφυλάσσουν πολλές εκπλήξεις, ενδεχομένως ιστορικές ανατροπές. Καιρός λοιπόν, για να παρακολουθήσουμε με μεγαλύτερη περιοχή την μετεξέλιξη του τ/κ εθνικισμού στον 21ο αιώνα και την ιστορική σύγκρουση των αποχρώσεων του.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ