Του Ονασαγόρα
Θερμή ήταν η υποδοχή που επιφύλαξαν για τον Νίκαρο και τον Μουσταφά όσοι παρευρέθηκαν χθες στην εκδήλωση της Σπέχαρ στο Λήδρα Πάλας για την Ημέρα των Ηνωμένων Εθνών. Και ήταν αρκετοί και από τις δύο κοινότητες.
Αν και λίγο αμήχανη η αρχική προσέγγιση που είχαν οι δύο... παλιόφιλοι οδήγησε σε μία όχι και τόσο θερμή χειραψία. Στη συνέχεια ο πάγος έσπασε και μίλησαν «για οτιδήποτε άλλο εκτός από το Κυπριακό», όπως μου ανέφερε άτομο που παρακολούθησε τη σκηνή. Όπως μου είπε: «Ο Ακιντζί και άλλοι Τουρκοκύπριοι ρώτησαν τον Αναστασιάδη πως πάει το πόδι του και αυτός τους απαντούσε «πολύ καλά» με ευχαριστίες. Για τις κάμερες και τα μάτια του κόσμου ήταν και οι δύο χαμογελαστοί και καταδεχτικοί. Αρκετοί μάλιστα τους προέτρεψαν να προχωρήσουν σε συνομιλίες για να λύσουν το Κυπριακό ενώ κάποιοι Ελληνοκύπριοι εξέφρασαν φανερά τη συμπαράστασή τους στον Ακιντζί».
«Αν ήσουν πράγματι κομμουνιστής, μήπως θα ονειρευόσουν να συνεργαστείς με τη φασιστική και κατοχική κυβέρνηση της Τουρκίας;»
Η Σπέχαρ ζήτησε και από τους δύο να εντείνουν τις προσπάθειες τους για λύση του Κυπριακού και πήγε πολύ μακριά στο μέλλον ζητώντας από όλους να οραματιστούν πώς θα είναι η Κύπρος το 2045, όταν τα Ηνωμένα Έθνη θα γίνονται 100 ετών... Μια αναφορά που προκάλεσε σχόλια και μειδιάματα.Δεν ήταν η μοναδική στιγμή που σχολιάστηκε από τους παρευρισκόμενους. Η πηγή μου πάντως υποστηρίζει πως περισσότερο σχολιάστηκε η κίνηση του Μουσταφά να πει κάτι κρυφά στο αυτί του Νίκαρου. «Κάτι που δεν το ακούσαμε αλλά προκάλεσε πολλά σχόλια, πολλές εικασίες και πολλά ερωτήματα», όπως σημείωσε.Από τα αξιοσημείωτα της βραδιάς ήταν, όπως μου λέχθηκε ο ιδιαίτερα χαρούμενος Ελληνοκύπριος σημαντικός, συνταξιούχος πια πολιτικός, ο οποίος μιλούσε πολύ, σε βαθμό φλυαρίας, ιδιαίτερα με τους Τουρκοκύπριους.
Κεραυνοί ακούστηκαν στην Εζεκία Παπαϊωάννου μετά το χθεσινό άρθρο του Σενέρ Λεβέντ «που είναι μια προσωπική επίθεση στον Άντρο». Η κυρία Γιαννούλλα, η οποία ως γνωστόν ακούει όλα όσα ψιθυρίζονται στους διαδρόμους του ΑΚΕΛ και ακόμη περισσότερα, με ενημέρωσε πως το θέμα «συζητήθηκε έντονα» και πως κάποιος εισηγήθηκε «να δοθεί η κατάλληλη απάντηση», κάτι που απορρίφθηκε αμέσως από ανώτερο στέλεχος. Η θέση που φαίνεται να επικράτησε είναι να «αφεθεί το θέμα να ξεφουσκώσει από μόνο του».Για να πάρετε μια γεύση από την έκπληξη και τον αιφνιδιασμό που ένιωσαν στο ΑΚΕΛ από το άρθρο του Λεβέντ, διαβάστε το πιο κάτω απόσπασμα που απευθύνεται προσωπικά στον Άντρο και το ΑΚΕΛ:
«Είδα πολλά κομμουνιστικά κόμματα στον κόσμο. Αλλά δεν είδα κάποιο το οποίο να έχει μια τόσο μίζερη σκέψη. Και, μάλιστα, γιατί σε αποκαλώ κομμουνιστή; Τι σχέση έχεις εσύ με τον κομμουνισμό; Αν ήσουν πράγματι κομμουνιστής, μήπως θα ονειρευόσουν να συνεργαστείς με τη φασιστική και κατοχική κυβέρνηση της Τουρκίας; Όμως, δεν φταις εσύ. Φταίνε εκείνοι που σε έφεραν επικεφαλής του κόμματος αυτού. Προσπαθείς να καλοπιάσεις εκείνον τον φασίστα, φανατικό ισλαμιστή κατακτητή, αντί να αγωνιστείς εναντίον του.
Ξέροντας ότι η Τουρκία κλείνει όλους τους δρόμους που έχουμε για λύση σε αυτό το νησί, προσπαθείς πολύ να την αθωώσεις σε κάθε ζήτημα, απλώς και μόνο για να κάνεις αντιπολίτευση ή για να σε θεωρήσουν οπαδό της λύσης και της ειρήνης οι Τουρκοκύπριοι.
Ιδού, ο κατακτητής και ο εισβολέας είναι εδώ. Δεν έμεινε τίποτε που δεν μας έκανε εδώ και 45 χρόνια. Εσύ έχασες το έδαφός σου. Εγώ έχασα την ελευθερία μου. Να είσαι ευχαριστημένος που βρίσκεσαι στην ελεύθερη περιοχή. Δεν υποφέρεις όσα υποφέρουμε εμείς στην κατεχόμενη περιοχή. Αλλά τουλάχιστον, μην εμποδίζεις τον αγώνα που διεξάγουμε εναντίον αυτού του κατακτητή. Δεν θέλουμε άλλη χάρη.
Εσύ είσαι ένας πολίτης της αιχμάλωτης Κύπρου που έτυχε υποδοχής στο σπίτι του κατακτητή στην Άγκυρα. Εγώ είμαι ένας δημοσιογράφος, τον οποίο θέλει να λιντσάρει ο κατακτητής που σε φιλοξένησε, αποκαλώντας με «προδότη της πατρίδας».
Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. Οι κόσμοι μας είναι διαφορετικοί. Τι σχέση έχεις εσύ με τους κομμουνιστές. Αν ήσουν κομμουνιστής, τώρα θα αναζητούσες το δίκαιο των αθώων, οι οποίοι υποφέρουν τόσα χρόνια στις φυλακές του Ταγίπ Ερντογάν. Δεν θα σταματούσες ποτέ να αναφέρεσαι σε αυτό, στην Ευρώπη, όπου τα μέλη σας κάθονται στο Ευρωκοινοβούλιο. Θα άρχιζες εκστρατεία απελευθέρωσης εκείνων των κρατουμένων.
Αλλά πού είναι; Δεν έχεις καμία σχέση με τον διεθνισμό. Από τη μια δεν τα κάνεις αυτά και από την άλλη έρχεσαι και μας προτείνεις συνεργασία στο φυσικό αέριο με μια φασιστική κυβέρνηση. Και, μάλιστα, τρομάζοντας τον λαό. Κοιτάξτε, μην το παίρνετε ελαφρά, ο Ταγίπ Ερντογάν θα κάνει αυτό που λέει! Τρόμαξε τον λαό. Τρόμαξέ τον! Τρόμαξέ τον να γονατίσει! Να κατεβάσει τα πανιά. Να παραδοθεί! Αν αύριο του πει «θέλω και την Πάφο», να δώσει και την Πάφο!
Νόμισες ότι είναι τόσο απλές αυτές οι υποθέσεις Άντρο; Δεν αντιλαμβάνεσαι πώς ο Ταγίπ Ερντογάν σπρώχνει την Τουρκία στο τέλμα; Ή μήπως νομίζεις ότι όλα τέλειωσαν και η Τουρκία πέτυχε μια νίκη; Δεν βλέπεις ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ένα πιόνι της ντάμας της Αμερικής και της Ρωσίας;
Μήπως μπορεί να βγει εύκολα από αυτό το τέλμα στο οποίο μπήκε; Ειδικά αν πρόσθεσε στον στρατό του τους πλιατσικολόγους ψυχασθενείς τζιχαντιστές.
Μήπως δικαιούσαι κύριε Άντρο να αποδεικνύεις την ορθότητά των απόψεών σου, τρομάζοντας τον λαό και να τον αναγκάζεις να συνεργαστεί με τον επί 45 χρόνια κατακτητή του; Αφού ο Ταγίπ Ερντογάν είναι πιόνι της Αμερικής και της Ρωσίας, αυτές να κοιτάς εσύ.
Αν ο κύριος Πούτιν δεν του έλεγε «ορίστε, μπες στο Αφρίν, είναι δικό σου το Αφρίν», μήπως θα μπορούσε να κατακτήσει το Αφρίν;
Γιατί δεν τα λαμβάνεις καθόλου υπόψη αυτά όταν μιλάς για το φυσικό αέριο; Αν δεν του πουν χτύπα εκείνοι, μήπως θα χτυπήσει την Κύπρο;»
----------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
