Του Ονασαγόρα
Η κρίση της πανδημίας και των μέτρων για τον κορωνοϊό δεν είχαν επιπτώσεις μόνο στην οικονομία αλλά και στην πολιτική. Και μάλιστα μεγάλες. Αυτό τουλάχιστον δείχνει η κομματική ακτινογραφία που έκανα χθες με τη βοήθεια των πηγών μου σε ένα έκαστο κόμμα...
Για ένα μεγάλο σχετικά χρονικό διάστημα οι πολιτικοί εξαφανίστηκαν από τα μέσα ενημέρωσης και φάνηκε πως δεν είχαν καν ρόλο ύπαρξης.
Η σπασμωδική κριτική της αντιπολιτευσης στα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση που κατά γενική ομολογία είναι μέχρι σήμερα επιτυχημένα, προκάλεσε επιπλέον σύγχυση. την ίδια ώρα η πίεση σε κομματάρχες και στελέχη κομμάτων για τους σχεδιασμούς των βουλευτικών εκλογών του 2021 προκαλεί εντάσεις και σε ορισμένες περιπτώσεις και απειλές...
Στην Πινδάρου, όπως μαθαίνω από πηγή μου που γνωρίζει, λίστες με ονόματα πάνε και έρχονται «με τον Φούλη να προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ τάσεων και καταστάσεων». Επιπλέον άγχος προκαλεί και ο καθορισμός της ημερομηνίας για το συνέδριο που θα καθορίσει τη νέα μορφή του κόμματος και κυρίως η επιτυχημένη οργάνωσή του.
Στην Εζεκία Παπαϊωάννου εκτός από την αδυναμία εύρεσης επιχειρημάτων για στοχευμένη κριτική κατά του Νίκαρου υπάρχει και το οικονομικό πρόβλημα το οποίο προκαλεί επιπλέον πονοκεφάλους. Όχι μόνο για την διαχείριση του ίδιου του προβλήματος με εξεύρευση πόρων για πληρωμή μισθωτών και άλλων αλλά και για τη διαχείριση της... διαχείρισης που του έγινε. Όπως μου αποκάλυψε η κυρία Γιαννούλλα η οποία ως γνωστόν ακούει όλα όσα ψιθυρίζονται στους διαδρόμους του ΑΚΕΛ και ακόμη περισσότερα, η παραδοχή της Ελένης Μαύρου πως το κόμμα έλαβε κρατική χορηγία για τις τέσσερις από τις πέντε επαρχιακές του οργανώσεις λόγω του «μειωμένου κύκλου εργασιών» αφού λόγω της πανδημίας μειώθηκαν τα έσοδα από εράνους και συνδρομές. Η επιβεβαίωση της φήμης που κυκλοφορούσε προκάλεσε πλήθος σχολίων και αντιδράσεων και όχι μόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η κυρία Γιαννούλλα μου αποκάλυψε πως «υπάρχει και εσωτερική μουρμούρα για τον τρόπο που θα διατεθεί η κυβερνητική στήριξη εντός του κόμματος». Επιπλέον ασκείται και έντονη κριτική για το γεγονός ότι ενώ ο ΔΗΣΥ ζήτησε περικοπή 40% των μισθών των βουλευτών του και κατάθεση των χρημάτων στο ταμείο του κράτους για τις ανάγκες του Υπουργείου Υγείας το ΑΚΕΛ καταφεύγει στο «άρμεγμα» του κράτους για δική του στήριξη...
Στο πριγκιπάτο του ΔΗΚΟ τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα αφού οι μειώσεις μισθών σε στελέχη και οι επιλογές για τα άτομα που θα φιγουράρουν στα ψηφοδέλτια προκάλεσε εντάσεις και παραιτήσεις. Τον τελευταίο καιρό υποβλήθηκαν τρεις παραιτήσεις και το κυριάρχη αναφορά ήταν ότι οι παραιτούμενοι φεύγουν με καθαρή τη συνείδησή τους. Η ΔΗΚΟαναθρεμμένη Φωτούλα υποστηρίζει πως κάποιες αντιδράσεις και ίσως παραιτήσεις έγιναν και λόγω της διαφαινόμενης προσέγγισης του πρίγκιπα Νικόλαου με το ΑΚΕΛ που για κάποιους αποτελεί κόκκινο πανί. «Σίγουρα η κατάσταση που καλείται να χειριστεί ο Νικόλας δεν είναι εύκολη και πολλοί φοβούνται και το ενδεχόμενο και άλλων παραιτήσεων. Κάποιοι πάντως κρούουν τον κώδων του κινδύνου πως αν στις βουλευτικές μειωθούν τα ποσοστά του κόμματος η συνέχεια θα είναι εφιαλτική», συμπλήρωσε η Φωτούλα.
Στην ΕΔΕΚ η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη αφού όπως μου έλεγε άτομο που γνωρίζει «το κόμμα λειτουργεί εδώ και χρόνια με προσωπικό ασφαλείας ενώ η υπόθεση με τον ευρωβουλευτή Παπαδάκη έχει οξύνει επικίνδυνα τις εσωκομματικές αντιπαραθέσεις». Μαζί με αυτά μπαίνουν και τα οικονομικά προβλήματα και η αδυναμία συσπείρωσης καθώς και ο φόβος αυξημένων διαρροών.
Στη Συμμαχία Πολιτών του Γιώργου Λιλλήκα και στην Αλληλεγγύη της Ελένης Θεοχάρους εκεί που ανέμεναν γάμο ή αρραβώνα προέκυψει διαζύγιο λόγω... ασυμφωνίας χαρακτήρων. Σύμφωνα με όσα ακούω δύσκολα θα επαναληφθεί το εγχείρημα για συνεργασία και ακόμα πιο δύσκολα θα μπορέσει αυτή να οριστικοποιηθεί. Την ίδια στιγμή και τα δυο κόμματα με απογοήτευση μετρούν τα κουκιά τους και τα ποσοστά τους διαπιστώνοντας πως δεν έχουν πολλές εναλλακτικές.
Το ίδιο ισχύει και για τους Οικολόγους οι οποίοι, σύμφωνα με πηγή μου που γνωρίζει, «αν και φλέρταραν προς δύο κατευθύνσεις προς το παρόν μένουν μόνοι και όπως κάποιοι φοβούνται, με χαμηλά ποσοστά».
Από το ΕΛΑΜ λίγα πράγματα διαρρέουν αλλά δεν μένει ανέγγιχτο από τις διαλυτικές τάσεις της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα. Όπως μαθαίνω ο Χρίστου έχει προσεγγίσει σειρά από γνωστά άτομα της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής διερευνώντας το ενδεχόμενο να ενταχθούν υπό την ομπρέλα του κομματικού του ψηφοδελτίου με στόχο να διευρύνει το ακροατήριο και τους ψηφοφόρους του.
Από την άλλη η ΔΗΠΑ μετά τα καλά μαντάτα των ευρωεκλογών προχωρά ακάθεκτη με στόχο να εισέλθει στη Βουλή με ικανό αριθμό βουλευτών. Όπως μαθαίνω «η προσπάθεια για διεύρυνση του κόμματος είναι έντονη και φαίνεται να αποδίδει»...
Εάν υπάρχει κάτι που ενώνει όλα τα κόμματα είναι η κοινή τους αγωνία για επαναφορά στην κανονικότητα ώστε να μπορέσουν χωρίς περιορισμό συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους. «Το γεγονός ότι δεν υπάρχει κινητικότητα στο Κυπριακό είναι άλλο ένα αρνητικό το οποίο όμως αντισταθμίζει εν μέρη με την κατάσταση στην οικονομία την οποία όλοι μπορούν να κρίνουν, να κατακρίνουν και να χρησιμοποιήσουν κατά βούληση», όπως μου είπε γνωστό στέλεχος μεγάλου κόμματος.
----------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
