Του Ονασαγόρα
Σήμερα γίνεται η νέα εισβολή στην Αμμόχωστο. Όχι με όπλα και τανκς και άλλα τέτοια φοβερά αλλά με μπουλτόζες και οδοστρωτήρες. Σαν έτοιμος από καιρό ο Τατάρ πήρε τα μηχανήματα, μπήκε στην πόλη και καθάρισε. Χωρίς ουσιαστική, πρακτική αντίδραση από κανέναν.
Τα Ηνωμένα Έθνη που θα έπρεπε να στέκονται εκεί με τους παρατηρητές τους να παρεμποδίσουν την εισβολή ή έστω να καταγγείλουν την νέα παραβίαση αρκέστηκαν σε μια χλιαρότατη ανακοίνωση από τον Γκουτέρες. Η κυρία Σπέχαρ που σε άλλες περιπτώσεις ήταν πολύ ομιλητική, όταν δηλαδή επρόκειτο να επικρίνει την πλευρά μας, έβρισκε από το "τίποτε" αφορμή να κάνει δήλωση και να δημιουργήσει εντυπώσεις. Τώρα που χάθηκε; Που κρύφτηκε; Βλέπει αυτά που συμβαίνουν στην Αμμόχωστο; Ακούει τις αντιδράσεις, ακόμα και των Τουρκοκύπριων φίλων της, ότι παραβιάζεται ουσιαστικά το στάτους κβο και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας; Θεωρεί ότι οι νέες τουρκικές προκλήσεις συμβάλλουν στην καλή επικοινωνία μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης; Βοηθά η νέα εισβολή σε αυτά που υποτίθεται ότι ο ΟΗΕ προωθεί στην Κύπρο και το εδώ γραφείο του εκδίδει συχνά-πυκνά ανακοινώσεις για να τα επιβεβαιώσει παρεμβαίνοντας «δημιουργικά»;
Βρισκόμαστε στην τρίτη ημέρα των προκλήσεων και στο επίσημο άνοιγμα της παραλίας της Αμμοχώστου στις ορέξεις των Τούρκων.
Είστε κυρία Σπέχαρ στην Κύπρο; Παρακολουθείτε τι συμβαίνει; Είναι κάτι που σας ενοχλεί κατά κάποιον τρόπο; Έχετε άραγε κάτι να πείτε σε εμάς που βλέπουμε ξανά μια νέα εισβολή σε αυτό το κομμάτι της γη μας που θεωρούσαμε ότι προστατεύεται από τα ψηφίσματα του ΟΗΕ; Έχετε κάτι να πείτε σε αυτούς που αψηφώντας και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο και τις δικές σας παραινέσεις διενεργούν τη νέα εισβολή και κατοχή; Μήπως η ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ στην Κύπρο θα μπορούσε να κινηθεί λίγο, να δείξει την παρουσία της; να δώσει ένα στίγμα ότι η επέκταση της κατοχής δεν μπορεί να γίνεται τόσο εύκολα, τόσο απλά, τόσο εξωφρενικά;
Αλήθεια νιώθετε άνετα να σιωπάτε;
Θα μου πείτε, γιατί απευθύνομαι σε εσάς την στιγμή που ο προϊστάμενός σας και προϊστάμενος του ΟΗΕ έβγαλε την πιο νερόβραστη ανακοίνωση που μπορούσε να βγάλει χωρίς καν να κατονομάζει την Τουρκία. Λες και το άνοιγμα της Αμμοχώστου και η παραβίαση των ψηφισμάτων γίνονται από φαντάσματα...
Θα μου πείτε γιατί δεν απευθύνομαι και στους Ελληνοκύπριους, Αμμοχωστιανούς και άλλους, που έπρεπε από χθες να βρισκόμασε στους δρόμους να διαδηλώνουμε και να δείξουμε πως δεν έχουμε συμβιβαστεί με την κατοχή...
Θα μου πείτε ,γιατί δεν απευθύνομαι στην κυβέρνηση που δεν κατάφερε τόσους μήνες να αποτρέψει τις εξελίξεις, γνωρίζοντας από καιρό τα τουρκικά σχέδια και ότι ο Ερντογάν κινείται ακόμα και με οικονομικά συμφέροντα για την ανάπτυξη της Αμμοχώστου...
Και θα έχετε δίκαιο.
Εδώ που φτάσαμε όμως τον πρώτο λόγο τον έχετε εσείς κυρία μου. Εσείς οφείλετε να μιλήσετε και να πράξετε σήμερα, την ώρα που διεξάγεται μπροστά σας μια ακόμα παραβίαση του διεθνούς δικαίου και καταπατούνται παράφορα τα ψηφίσματα του διεθνούς οργανισμού στον οποίο η πολιτισμένη ανθρωπότητα εναποθέτει τις ελπίδες της. Ως σημαντικό στέλεχος του ΟΗΕ και αρμόδιο για όσα συμβαίνουν στην Κύπρο δεν νομιμοποιείστε να σιωπάτε όταν μπροστά στα μάτια σας συμβαίνουν αυτά που βιώνουμε σήμερα. Ειδικά όταν για πολύ πιο ανούσια θέματα κάνετε και δηλώσεις και υποδείξεις.
Από εσάς κυρία μου αναμένει ο πολιτισμένος κόσμος μια τουλάχιστον δήλωση, μια επιβεβαίωση ότι βρίσκεστε με το μέρος του καλού. Αν μη τι άλλο να νιώσουμε πως υπάρχει ακόμα η ελπίδα για μια έστω μικρή αντίσταση στο κακό. Ότι εσείς, οι εκπρόσωποι του καλού σε αυτό τον τόπο, δεν έχετε αποδεχθεί και στην ουσία συμπαραταχθεί με το κακό.
--------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
