

Του Ονασαγόρα
Μετά τον νέο πρόεδρο της Βουλής Αδάμο Αδάμου που διαπίστωσε ότι δεν κινδυνεύει οπόταν δεν χρειάζεται εκείνους όλους τους αστυνομικούς να τον φρουρούν, ο Φούλης, πρώτος απ’ όλους του πολιτικούς αρχηγούς ζητά όπως τερματιστούν οι υπηρεσίες των αστυνομικών οδηγών που διαθέτει γι αυτόν η Δημοκρατία. Και δεν το έκανε με κάποια δήλωση εντυπωσιασμού αλλά με επιστολή του προς τον Αρχηγό της Αστυνομίας δηλώνοντας μάλιστα ότι το κόμμα του μπορεί να αναλάβει και το κόστος που του αναλογεί για τις υπηρεσίες απεσπασμένων αστυνομικών.
Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι…
Η αλήθεια είναι πως το όλο θέμα θα επανεξεταστεί, μάλλον εντός Δεκεμβρίου με προτάσεις της υπουργού Δικαιοσύνης προς τα κόμματα. Απ’ όσα όμως ακούω κάποια κόμματα και ιδίως μικρά, δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι ούτε την πρωτοβουλία του Αδάμου, ούτε την ενέργεια του Φούλη, ούτε την πρόθεση της Γιολίτη. Και το επιχείρημα που λένε, τουλάχιστον σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, είναι πως τα οικονομικά τους είναι τέτοια που δεν τους επιτρέπουν την εργοδότηση οδηγών και άλλων ιδιωτικών αστυνομικών για ασφάλεια…
Οι δημοσιογράφοι που επισκέπτονται πολιτικούς για συνεντεύξεις, και μάλιστα στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν, αντίκρισαν πολλές τραγελαφικές σκηνές με αστυνομικούς να κάνουν οποιαδήποτε άλλη δουλειά αντί αυτή του φρουρού. Οι πληρωμένοι από τον δημόσιο κουρβανά αστυνομικοί που έχουν αποσπαστεί στη φρουρά πολιτικων καταλήγουν να ασκούν και άλλα, εντελώς άσχετα καθήκοντα. Ίσως επειδή δεν έχουν να ασχοληθούν με το αντικείμενο της ασφάλειας, το οποίο μάλλον δεν υπάρχει; Ίσως επειδή είναι καλά παιδιά και βοηθούν σε όποια ανάγκη χρειαστεί μια και δεν έχουν ιδιαίτερη εργασία να επιτελέσουν; ίσως επειδή ο πολιτικός προϊστάμενός που φυλάνε ασκεί πάνω τους τέτοια… γοητεία που πείθονται ότι επιβάλλεται να κάνουν και άλλες εργασίες εκτός των καθηκόντων τους; Όποια και να είναι η αιτία είναι κρίμα να βλέπεις γυμνασμένα παιδιά με την τιμημένη στολή του αστυνομικού να φτιάχνουν και να κουβαλάνε καφέδες στους καλεσμένους ενός πολιτικού. Γιατί και αυτό το είδαν δημοσιογράφοι σε κάποια πολιτικά γραφεία…
Οι κοινές δηλώσεις φαίνεται πως είναι η νέα μόδα. Μετά την κοινή δήλωση Άντρου-Τσίπρα είχαμε χθες και την κοινή δήλωση Σαββίδη-Οδυσσέα-Τασκ Νόρις. Εντελώς διαφορετικό είναι βέβαια το αντικείμενο της κάθε μίας. Οι Άντρος-Τσίπρας εκφράστηκαν στα τούρκικα για το Κυπριακό αναφέροντας πως η μόνη λύση στο Κυπριακό είναι η επανένωση του νησιού «με επανεκκίνηση των συνομιλιών από το σημείο που έμειναν στο Κρανς Μοντανά». Τώρα ποιοι το διάβασαν και τι αντιλήφθηκαν δεν μπορώ να ξεκαθαρίσω.
Οι Σαββίδης-Οδυσσέας-Τσακ Νόρις όμως κατάφεραν με την κοινή τους δήλωση να δώσουν τόπο στην οργή που είδαμε να ξεχειλίζει την περασμένη εβδομάδα και να συμφωνήσουν ότι θα… συμφιλιωθούν.
Ωστόσο, δεν φάνηκε και σε εσάς ότι πολύ εύκολα «κάμφθηκε» ο ανυποχώρητος Οδυσσέας-Τσακ Νόρις; Δεν λέω επιβεβαίωσε τη διαφωνία του με τη θέση του Γενικού Ελεγκτή για τους φακέλους που ζητούσε «εδώ και τώρα» αλλά μέχρι εκεί. Αποδέχθηκε και την Ερευνητική Επιτροπή που διόρισε ο Σαββίδης και εξέφρασε μάλιστα την ετοιμότητα να συνδράμει το έργο της αν αυτό του ζητηθεί. Και χωρίς άλλες… πατριωτικές δηλώσεις και ανακοινώσεις στα σόσιαλ μίντια, έβαλε πολύ νερό στο κρασί του και απλά αποδέχτηκε αυτό που από την αρχή του λέχθηκε. Δηλαδή να προχωρήσει την έρευνά του για τα διαβατήρια μετά την ολοκλήρωση της έρευνας από την Ερευνητική Επιτροπή. Όπως αναφέρεται στην κοινή δήλωση, «ο Γενικός Ελεγκτής αναγνωρίζει και αντιλαμβάνεται ότι, εκ των πραγμάτων, παρά τη διαφωνία του, στο παρόν στάδιο δεν θα του παραδοθούν άλλοι φάκελοι και δεν τίθεται θέμα προσφυγής στο Δικαστήριο».
Ναι και εγώ το διάβασα και δεν το πίστευα! Δεν ξέρω πως τα κατάφερε ο Σαββίδης και έπεισε τόσο εύκολα, γρήγορα και αποτελεσματικά τον Οδυσσέα-Τσακ Νόρις να δει αυτά που δεν έβλεπε πριν από λίγες ημέρες. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο πρίγκιπας Νικόλαος έμεινε απελπιστικά μόνος να διασυνδέει τις ψήφους του κόμματός του για τον προϋπολογισμό με κάποιους φακέλους που ούτε ο Γενικός Ελεγκτής πια δεν θέλει άμεσα να του παραχωρηθούν.
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.