Του Επίκουρου
Ο Θωμάς είναι ωραίος τύπος. Στη λαϊκή απαίτηση να προσθέσει στο μενού του “Παντοπωλείου” σούπα ενόψει και της αλλαγής του καιρού, αντιτάσσει προς ευχαρίστηση των θαμώνων από το κυβερνητικό στρατόπεδο, πως η πιο ωραία σούπα είναι ο προεκλογικός που ζούμε.
Το ότι ρουφούμε καθημερινώς προεκλογική σούπα το βλέπεις και στο facebook. Λαλίστατοι επιχειρηματίες και λοιποί συγγενείς εδώ και ένα μήνα είναι όλοι προσεκτικοί στο τι γράφουν και τι σχολιάζουν. Ακόμη και στο περιβόητο “πήγαμε και δεν μας άρεσε” στο facebook, οι κριτικές είναι υποτονικές και ασχολούνται για τουαλέτες στα καταστήματα. Πού καιρός που την έπεφταν στα supermarket και στα εστιατόρια.
Το θέμα συζήτησης στον Θωμά χθες ήταν η μαεστρία του τακτικού θαμώνα Μιχάλη Περσιάνη, να μακιγιάρει τα 9μηνα αποτελέσματα της Τράπεζας με τη χρυσόσκονη ενός “fund” που ΘΑ γίνει.
Μάστορας ο πρώην συνάδελφος. Δεν σας λέω τις ζημιές της τράπεζας γιατί είστε κρίμα να σας χαλάσω την ψυχολογία. Όπως λένε και στη ECB ο Sir Patrick δεν είναι πλέον τραπεζίτης, αλλά chief makeup artist της Estee Lauder, αναφερόμενοι στη μαεστρία του να μακιγιάρει τα αποτελέσματα της τράπεζας εδώ και χρόνια, και να κερδίζει χρόνο. Χρόνο που ζητά και ο Συνεργατισμός, για να ξεμπερδέψει με τους αγρότες που ήθελαν να γίνουν developers.
Εκεί αν και αφόσον χρειαστούν λεφτά, ο Χάρης έχει γερό κομπόδεμα για να βάλει. Γι΄αυτό "cool" στους ψιθύρους έγραψε σε χαρτομάντιλο κάποιος πελάτης σε δημοσιογράφο που τον ρωτούσε εναγωνιωδώς ψιθυριστά για το γραμμάτιο που έχει στον Συνεργατισμό.
Σας έγραφα την προηγούμενη βδομάδα για την ιστορία των ξενοδόχων που φούσκωσαν λογαριασμούς εστιατορίου στο Λονδίνο. Επειδή ρωτούν διάφοροι την σύνταξη θα προσθέσω πως στην παρέα ήταν τρεις άντρες και δυο γυναίκες. Όχι απαραίτητα ζευγάρια.
Κατά τα φαινόμενα η οινική χρονιά φέτος είναι πολύ καλή. Αυτό χαροποιεί ιδιαίτερα τον Θωμά, ο οποίος σκοπεύει σιγά – σιγά να προσθέσει ντόπιο οίνο στις κάρτες του μαγαζιού μιας και η αστική Λευκωσία σιγά – σιγά άρχισε να εκτιμά το ευγενές σπορ που έχει ως βασικό πρωταγωνιστή το γηγενές ξυνιστέρι και μαραθεύτικο. Αυτό που δεν εκτιμά, όχι άδικα, ο Θωμάς είναι την γηγενή τυροκομία και γι΄ αυτό επιμένει στα τυριά του χωριού του εξ Ελλάδος. Μαθαίνω όμως πως άλλοι βγάζουν εκατομμύρια από την κυπριακή τυροκομία, εξάγοντας χαλλούμι της σκόνης και του αγελαδινού γάλακτος για χρυσάφι. Περί ορέξεως των κουτόφραγγων όμως...
Πυρετωδώς ετοιμάζεται το Παριζιάνικο Paul στο κέντρο της Λευκωσίας. Όταν χάνεις τον Λύσανδρο Ιωάννου εκεί τον βρίσκεις, να επιβλέπει το κτίσιμο του νέου του εγχειρήματος. Κι αν για κάποιους ισχύει πως όντως δεν μπορείς να έχεις πολλά καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη, για τον Λύσανδρο αυτό δεν ισχύει.
Σας ενημερώνω πως το Paul δεν θα είναι απλά ένας φούρνος με γλυκά και μπακέτες, αλλά πολυτελές μπρασερί – εστιατόριο όπου οι κυρίες θα αναπαύονται μετά το εξοντωτικό shopping στη Στασικράτους. Αυτό κι αν είναι απόδειξη πως ήρθε η ανάπτυξη που θα έλεγε ο Πρόεδρος. Η ώρα του γαλλικού καμπανίτη πλησιάζει.
