ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Τα όρια της ανευθυνότητας

Του Χάρη Γεωργιάδη

Του Χάρη Γεωργιάδη

Ο συνομιλητής μου ήταν έντονος: κάποιοι στο χώρο της αντιπολίτευσης δεν θέλουν να δουν την οικονομία μας να παίρνει ξανά στροφές. Δεν θέλουν να τη δουν να ανακάμπτει μετά την κρίση του κορωνοϊού. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Γιατί, εάν τον επόμενο χρόνο η οικονομία εισέλθει σε μια πορεία ισχυρής ανάκαμψης, αυτό θα πιστωθεί στην κυβέρνηση και στον Δημοκρατικό Συναγερμό. Έρχονται και εκλογές.
Δεν προσυπογράφω αυτή τη θέση. Προφανώς υπάρχουν διαφορετικές απόψεις αλλά πιστώνω όλους με καλές προθέσεις. Ούτε και θα ήταν μόνο στην κυβερνητική πλευρά που θα πιστώνονταν σωστοί χειρισμοί και αποφάσεις ευθύνης, εάν αυτές τύγχαναν στήριξης και από την αντιπολίτευση.

Ακούγοντας, όμως, τόσο τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί το τελευταίο διάστημα, όσο και τις ενστάσεις που έχουν εκφραστεί από κόμματα και φορείς, κάποιος δικαιολογημένα θα μπορούσε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Κύπρος είναι η χώρα στην οποία οι κανόνες της οικονομίας δεν έχουν εφαρμογή.

Ενδεικτική η συζήτηση για τις εγγυήσεις, που η κυβέρνηση προτείνει να παραχωρήσει, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η διοχέτευση ρευστότητας από το τραπεζικό σύστημα προς βιώσιμες επιχειρήσεις που το επιθυμούν και το έχουν ανάγκη. Πρόκειται για μέτρο το οποίο εντάσσεται σε πλαίσιο το οποίο έχει διαμορφώσει η Ε.Ε., προκειμένου να διοχετευτούν χαμηλότοκα δάνεια στην αγορά σε αυτή την περίοδο στενότητας. Δεν θα σωθεί, βεβαίως, η οικονομία μόνο από αυτό το μέτρο. Αλλά αποτελεί άλλο ένα καλό εργαλείο, που έχει ήδη αξιοποιηθεί στα υπόλοιπα κράτη μέλη και το οποίο θα μπορούσε και στη δική μας περίπτωση να φανεί χρήσιμο, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα μέτρα και την ισχυρή στήριξη που ήδη έχει παράσχει το κράτος.

Και, όμως, στην Κύπρο οι συζητήσεις και οι διαβουλεύσεις κρατούν για ενάμιση μήνα. Κόμματα της αντιπολίτευσης ουσιαστικά ζητούν όπως αντί της διευκόλυνσης του δανεισμού από τις τράπεζες, το κράτος παραχωρήσει το ίδιο ακόμη μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια στις επιχειρήσεις ως βοήθεια. Άλλη εισήγηση που είναι στο τραπέζι αυτή την περίοδο προβλέπει την παραχώρηση επιδόματος από το κράτος σε όλο τον εργαζόμενο πληθυσμό, με κόστος 600 εκατ. τον μήνα – χωρίς να διευκρινίζεται από πού θα βρεθεί αυτό το ποσό. Άλλη πρόταση νόμου επιχειρεί εκ νέου να αδρανοποιήσει τον νόμο των εκποιήσεων –ασχέτως εάν αυτές έχουν ανασταλεί– και άλλη να απαγορεύσει στην ΑΗΚ να κόβει το ρεύμα –ασχέτως εάν ο οργανισμός πάντοτε δίνει περιθώρια και δείχνει ευαισθησία εκεί που πρέπει. Με λίγα λόγια, δίνεται η εντύπωση ότι υπάρχει μια έξαρση της πλειοδοσίας και της παροχολογίας.

Να σημειωθεί ότι για την αντιμετώπιση της κρίσης που διανύουμε, η Κύπρος έχει ήδη εφαρμόσει πρόγραμμα στήριξης που είναι, πιθανώς, το μεγαλύτερο στην Ε.Ε., σε σχέση πάντοτε με το μέγεθος της οικονομίας μας. Και ότι το κράτος έχει δανειστεί σχεδόν 5 δισ. ευρώ, μέσα στους πρώτους αυτούς μήνες του έτους, για να καλύψει τις αυξημένες δαπάνες αλλά και την επίπτωση των μειωμένων εσόδων του. Δεν χρειάστηκε καν η λήψη δύσκολων αποφάσεων όπως είναι οι περικοπές και οι φορολογίες. Αντιθέτως, υπάρχουν περιθώρια, τα οποία το κράτος χρησιμοποιεί στο έπακρο για να δώσει αποφασιστική στήριξη. Αλλά η οικονομία κάθε χώρας έχει τα όριά της. Δεν υπάρχουν απεριόριστες δυνατότητες και πόροι. Όταν επιχειρήσαμε ξανά να λειτουργήσουμε με τρόπο που αψηφούσε τα όρια και τις δυνατότητές μας, πληρώσαμε βαρύτατο τίμημα. Φαίνεται, όμως, ότι αυτό που δεν έχει όρια είναι η ανευθυνότητα.

Η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά δύσκολη. Πρέπει με αποφάσεις ευθύνης να κρατήσουμε όρθια την οικονομία μας και να την οδηγήσουμε ξανά στην ανάκαμψη. Πρέπει να στηρίξουμε τις προσπάθειες της κοινωνίας, των εργαζομένων και των παραγωγικών δυνάμεων, χωρίς να διακυβεύουμε τη σταθερότητα και την ασφάλεια της χώρας μας. Και επαναλαμβάνω ότι αδυνατώ να πιστέψω ότι μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που ενδόμυχα να εύχονται να αποτύχουμε.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
X