Του Απόστολου Κουρουπάκη
Είναι με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον που βλέπω και χαζεύω και διασκεδάζω –ενίοτε– με τις προεκλογικές αφίσες των υποψήφιων βουλευτών. Κατ’ αρχάς θα πρέπει να πω ότι δεν θα έπρεπε λογικά να θέτουν ερωτήματα οι βουλευτές και τα κόμματα. Θα πρέπει να δίνουν απαντήσεις. Επίσης, τι σημαίνει η επιλογή είναι ξεκάθαρη, αλλά μετά ρωτάς: Ανεύθυνος λαϊκισμός ή σοβαρότητα. Αν κάποιος επιλέξει τον ανεύθυνο λαϊκισμό δεν θα έχει κάνει την ξεκάθαρη επιλογή; Ρωτάνε ή το παίζουν τουίν παρολί και ό,τι κάτσει; Βέβαια, και το άλλο το ωραίο, που είδα με έκανε να κοντοσταθώ, αυτό με τον «γνήσιο Κερυνειώτη, τον έμπειρο», αυτό που λέμε τον καλό, το τίμιο, όπως το λάδι, που αν είναι από ελιά το λέμε καλό λάδι, αν είναι τίποτα καλαμπόκι ή σπόρια είναι μπασκλασαρία. Παιδιά, λίγο κράτει με τις βαρύγδουπες, γιατί όταν πέσουν κάνουν θόρυβο, πολύ θόρυβο.
Τι σήμερα, τι αύριο…
Κλείνει η Βουλή, και το νομοσχέδιο για το υφυπουργείο Πολιτισμού πάει για την επόμενη σύνοδο. Δεν πρόλαβαν να το συζητήσουν στις Επιτροπές, δεν κατέστη δυνατόν και ελπίζουμε ότι οι βουλευτές και οι βουλεύτριες που θα προκύψουν τον Μάιο να το πάρουν ζεστά και να απαιτήσουν να αυτό να συζητηθεί και να ψηφιστεί. Μακάρι, να έχουν αναδειχθεί και πρόσωπα από τον χώρο του πολιτισμού, ώστε να ασκήσουν πίεση. Δεν θα πρέπει να το παραπέμψουμε στις ελληνικές καλένδες, διότι τραβάει μακριά το πράγμα. Η χώρα έχει ανάγκη από μακροπρόθεσμο πολιτιστικό πλάνο, έχει ανάγκη για πολιτιστικό σχεδιασμό, διότι τα πράγματα δεν είναι ρόδινα στον πολιτισμό. Η πολυμέρεια, οι διάσπαρτες υπηρεσίες και τμήματα-βασίλεια δεν βοηθάνε στην προώθηση της υπόθεσης πολιτισμός. Έχουμε υφυπουργείο Τουρισμού που θα μπορούσε να συμπράξει με το υφυπουργείο Πολιτισμού, μπας και διαφημίσουμε το έρμο τον πολιτισμό μας λίγο παραπάνω.
Πολιτισμός στα ψηφοδέλτια
Επειδή το σωστό πρέπει να λέγεται και να γίνεται παράδειγμα για τους άλλους, θα πρέπει να πω ότι το ΑΚΕΛ έχει πάρει ζεστά τα ζητήματα του πολιτισμού. Έτσι, εδώ και κάμποσο καιρό έχει ανοίξει αρκετές δημόσιες συζητήσεις για θέματα που αφορούν τους ανθρώπους του πολιτισμού. Μήπως και τα υπόλοιπα κόμματα θα ήταν καλό να αρχίσουν να βλέπουν εν όψει και των εκλογών και αυτόν τον τομέα; Τα περισσότερα κόμματα έχουν βάλει στα ψηφοδέλτιά τους ανθρώπους που ασχολούνται και θα μπορούσαν να τους ζητήσουν να πουν δημόσια την άποψή τους για τα θέματα που τους απασχολούν ως επαγγελματίες. Αξιόλογοι άνθρωποι υπάρχουν πολλοί σε όλους τους πολιτικούς χώρους –καλά, όχι από όλους, που έχουν όραμα και θέλουν να δουν τη χώρα τους να προάγει τον πολιτισμό της. Πεδίον δόξης λαμπρόν, λοιπόν, για τα κόμματα και τους εκπροσώπους τους. Άντεστε!
Τάγκιασε το Olivewood
Φεύγουν οι κινηματογραφικές παραγωγές, πυροβολώντας από την Κύπρο, το Jiu Jitsu έφερε λεφτά, λέγεται, και τώρα οι παραγωγοί του στρέφονται εναντίον του γενικού ελεγκτή και του κράτους και ζητάνε αποζημιώσεις. Μαντέψτε, αν τις κερδίσουν, ποιος θα πληρώσει; Σωστά απαντήσατε, εμείς οι φορολογούμενοι. Και γιατί όλα αυτά; Διότι, για ακόμη μία φορά, ενώ είχαμε μια καλή ιδέα, βάλαμε ιδιώτες και οικονομολόγους να φτιάξουν κινηματογραφικό πλάνο. Νομίζαμε ότι το να φτιάξουμε το Olivewood είναι εύκολο, εδώ οι άλλοι έφτιαξαν Hollywood, και δεν ήταν καν η Νήσος των Αγίων. Έτσι, δημιουργήθηκε το Olivewood, και έως τώρα όχι μόνο δεν δείξαμε την Κύπρο, εκτός από τα κάκκαφα στο Μάμμαρι, αλλά θα πληρώσουμε και απανωπροίκια, διότι όλα έγιναν στο πόδι, χωρίς σοβαρό σχεδιασμό και στόχευση. Απλώς είπαμε να φτιάξουμε το Olivewood, τα άλλα θα έρχονταν από μόνα τους… Ραχήλ, πού είσαι;
