Του Ονασαγόρα
14 Φεβρουαρίου σήμερα και εορτάζεται η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου και του έρωτα. Η μέρα όπου οι πολιτικοί μας γιορτάζουν τον έρωτά τους με τις καρέκλες της εξουσίας, ένα έρωτα που όμοιος του δεν υπάρχει άλλος. Στην Πινδάρου πάντως δεν αναμένονται κόκκινα τριαντάφυλλα. Πιο πιθανό να δούμε στεφάνια κηδείας: της κηδείας της ενότητας του κόμματος. Δεν το εύχομαι πάντως, ο τόπος έχει ανάγκη ένα υγιές κεντροδεξιό κόμμα.
Το σίγουρο είναι πως δεν πρόκειται να υπάρξει συλλογική ανάληψη ευθύνης από την ηγεσία του ΔΗΣΥ αλλά αντιθέτως όλοι θα ρίχνουν την ευθύνη σε όλους και όλοι μαζί σε τρεις: τους εξής δύο, τον Αβέρωφ!
Αντίθετα με τις Προεδρικές θητείες, τα προβλήματα σπάνια έχουν ημερομηνία λήξης. Άιζεχαουερ, Αμερικανός Πρόεδρος
Ενός κακού μύρια έπονται και σαν να μην έφταναν όλοι οι άλλοι οι πονοκέφαλοι για την Αλεπού της Αργάκας έχουμε και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή PEGA –με αφορμή ένα ημέηλ- να επιμένει σε διερεύνηση τυχόν εμπλοκής του γραφείου του με την εταιρεία διαχείρισης του Μαύρου κατασκοπευτικού Βαν.
Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά μαύρη σαν καλιακούδα, πιο μαύρη κι από το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής, πιο μαύρη κι από το μαύρο βαν.
Φυσικά εννοείται πως όλοι είναι αθώοι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου.
Και ενώ η παρούσα Κυβέρνηση είναι απερχόμενη προσπαθεί ακόμη να διορίσει τρία νέα Μέλη στην Εθνική αρχή παιγνίων και εποπτείας καζίνων. Βρε αθεόφοβοι, είναι δυνατόν να συνεχίζετε τους διορισμούς μετά την εκλογή Νέας Κυβέρνησης; Ξέρετε πόσους έχουν να κανονίσουν οι καημένοι οι επόμενοι; Έλεος αθεόφοβοι όλων των πλευρών, έλεος.
Για να μιλήσουμε και λίγο με ορολογία Πυγμαχίας, ο Φούλης, παρά τα δυνατά χτυπήματα που δέχθηκε δεν βγήκε knock out και προτού ο διαιτητής μετρήσει μέχρι το 10 κατάφερε να σταθεί και πάλι στα πόδια του και να σηκώσει το γάντι σαν ένας νέος Μάικ Τάισον. Η απόφαση να γίνει η εκλογή του νέου προέδρου του κόμματος σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα -όπως ήταν η προσωπική του επιθυμία- αποτελεί μία μικρή νίκη για τον ίδιο και στερεί από τον οποιοδήποτε θέλει να σταθεί απέναντί του το χρονικό περιθώριο να οργανωθεί.
Μην αποκλείετε πάντως να δούμε ανάμεσα στους υποψήφιους για την ηγεσία του ΔΗΣΥ και τον Γιώργο Παμπορίδη. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο αγχώνει πολλούς, διότι ο πρώην Υπουργός Υγείας διατηρεί υψηλή δημοτικότητα όχι μόνο ανάμεσα στους οπαδούς του Συναγερμού αλλά ευρύτερα στην κοινωνία.
Με αγωνία αναμένεται η σύσταση του νέου Υπουργικού. Αυτό θα είναι και η πρώτη ένδειξη για το πως σκοπεύει να κρατήσει το πηδάλιο ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Οι κακές γλώσσες λένε πως θα είναι και η αφορμή για τους πρώτους δυσαρεστημένους αφού εκ των πραγμάτων είναι αδύνατο να ικανοποιηθούν όλοι όσοι αναμένουν κάποιο διορισμό.
Η επόμενη πενταετία θα είναι σίγουρα κρίσιμη. Και για το κυπριακό και για την πολιτική ωρίμανση της κυπριακής κοινωνίας. Ας είμαστε αισιόδοξοι.
