Του Ονασαγόρα
Γεννήθηκε στην Κατοχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σαν παιδί έζησε Εμφύλιο. Μεταπολίτευση, Χούντα, Εισβολή στην Κύπρο. Όλα τον στιγμάτισαν, όλα τα τραγούδησε. Φυλακίστηκε. Πετούσε όμως πάνω από τα κεφάλια μας, κάποτε με αεροπλάνα -και βαπόρια- κάποτε σαν συννεφούλα. Ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Νιόνος, πάει στους ουρανούς. Ζήτω το ελληνικό τραγούδι κι ας κρατήσουν οι χοροί. Στα σύννεφα.
Ο Χασαπόπουλος δεν σταματά να αφήνει δυσάρεστα υπονοούμενα για τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη, με πιο πρόσφατα στην εμφάνιση του σε πόντκαστ του Τσουρούλλη στο οποίο υπαινίσσεται διάφορα για περίεργες χρηματοδοτήσεις του Άλματος. Ώπα! Δεν είναι δυνατόν! Or is it maybe?
Η ΔΔΟ θα υπουδουλώσει τους τουρκοκύριους στους ελληνοκύπριους. Ντεβλέτ Μπαχτσελί, Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης
Ταυτόχρονα, ο Ανδρέας Σεραφείμ, εκ των 33 ιδρυτικών στελεχών, (33 όσα τα χρόνια του Χριστού) κάνει επίσης άλμα εκτός Άλματος καταγγέλλοντας τον πονηρό Οδυσσέα για έλλειψη ενημέρωσης και διαφανών διαδικασιών. Χμμ, περίεργες χρηματοδοτήσεις, έλλειψη διαφάνειας, αυταρχισμός. Αν υπάρχουν τέτοια φαινόμενα πριν καλά-καλά ενταχθούν στο πολιτικό σκηνικό δεν θέλω να φανταστώ τι θα δούμε άμα γίνουν και επίσημα μέρος του συστήματος. It’s getting scary.
Διαβάζω πως μετά τις πρόσφατες δολοφονίες στη Λεμεσό «ο επιχειρηματικός κόσμος είναι ανάστατος». Κάθομαι και συλλογίζομαι πως κάποιες ορολογίες έχουν χάσει παντελώς την έννοιά τους. Προφανώς λοιπόν είναι ανάστατες και αρκετές λέξεις στο λεξικό.
Ο τούρκος εθνικιστής Μπαχτσελί μίλησε ενάντια σε οποιοδήποτε ομοσπονδιακό μοντέλο λύσης του Κυπριακού λέγοντας πως «κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με υποδούλωση των τουρκοκυπρίων στους ελληνοκύπριους." Βασικά, οι θέσεις του είναι αντίστροφος καθρέφτης με τις αντίστοιχες των δικών μας εθνικιστών.
Συνεχίζεται η μάχη με τα κυρτώματα στους δρόμους, τα οποία, μετά από σχετικές μελέτες, αρχίσαμε να αφαιρούμε. Θα μας πάρει σίγουρα μερικά χρόνια η αφαίρεσή τους. Αλλά σημειώστε την πρόβλεψη -ή αν θέλετε προφητεία- μου: Μόλις ολοκληρωθεί η αφαίρεση, θα έλθει μια άλλη έρευνα/μελέτη που θα μας αναγκάσει να τα ξαναβάλουμε. Έτσι, για να υπάρχει δουλειά και να κινείται το χρήμα.
Η κλοπή στο Λούβρο αποδεικνύει ένα πράγμα; ότι οι τεραστίων διαστάσεων γκάφες δεν είναι αποκλειστικά κυπριακό φαινόμενο. Συμβαίνουν και στα καλύτερα σπίτια. Και στα καλύτερα Μουσεία μην σας πω.
