Του Ονασαγόρα
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς προϋπολογισμό;
Περίεργη ημέρα ξημέρωσε σήμερα. Πρωτόγνωρη αν και ακόμη δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει.
Ο πιο άγριος προεκλογικός φαίνεται πως έχει ξεκινήσει. Και ζητάει αίμα.
Αυτό που η κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ φοβόντουσαν είναι από χθες πραγματικότητα. Η καταψήφιση του προϋπολογισμού ήρθε ως... χριστουγεννιάτικο δώρο και το κράτος μπορεί να λειτουργήσει «κανονικά» μόνο για λίγες ακόμα ημέρες. Για τον Ιανουάριο θα λειτουργεί με το εγκριθέν δωδεκατημόριο και εάν χρειαστεί και εγκριθεί, το ίδιο μπορεί να συμβεί και για τον Φεβρουάριο. Πέραν τούτου, εάν η κυβέρνηση δεν τα βρει με τα κόμματα και δεν ψηφιστεί νέος προϋπολογισμός η μόνη οδός θα είναι η προκήρυξη πρόωρων εκλογών για να δώσει ο λαός την απάντηση. Αν τελικά φτάσουμε μέχρι εκεί θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον να δούμε τι πραγματικά θα βγάλει η τενέκκα, σε μια από τις πιο παράξενες περιόδους που βιώνει ο τόπος.
Εκτός από τη διαφθορά που αποδεδειγμένα έχει απλώσει πλοκάμια παντού, εκτός από την πανδημία που έχει παραλύσει τα πάντα και την κατάθλιψη που κυριαρχεί, εκτός από την αβεβαιότητα στο Κυπριακό και τις απειλές των Ερντογάν και Τατάρ, είναι και το καθημερινό αντάρτικο μεταξύ των κομμάτων.
Ο πιο άγριος προεκλογικός φαίνεται πως έχει ξεκινήσει. Και ζητάει αίμα. Το ερώτημα είναι ποιων το αίμα θα χυθεί...
Μαζί με όσα θλιβερά συμβαίνουν παρακολουθούμε να εκτυλίσσονται και άλλα τόσα τραγελαφικά. Κανονικό θέατρο του παραλόγου. Όπως τους βουλευτές που συζητούσαν χθες για ώρες για τροπολογίες σε ένα προϋπολογισμό για τον οποίο είχαν προαποφασίσει ότι θα καταψηφίσουν. Τους παρακολουθείς και ενώ θέλεις να κλάψεις σου έρχεται ταυτόχρονα να γελάσεις δυνατά. Έχουν άραγε βάλει στόχο να μας τρελάνουν ομαδικά;
Ακούω τις τελευταίες ημέρες στα πρωϊνά πάνελ να συζητούν οι εκπρόσωποι των κομμάτων και να ζητούν ανυποχώρητα, ειδικά οι εκπρόσωποι του ΔΗΚΟ και του ΑΚΕΛ να παραχωρηθούν στον Γενικό Ελεγκτή οι φάκελοι των πολιτογραφήσεων. Αυτοί οι φάκελοι που ο Οδυσσέας-Τσακ Νόρις θα μπορούσε με άνεση να ελέγξει και να ξαναελέγξει (όπως τώρα προσπαθεί να κάνει) τα προηγούμενα χρόνια και όχι εσπευσμένα εντός μιας θυελλώδους προεκλογικής περιόδου, εκβιάζοντας τη λειτουργικότητα του κράτους και την οικονομία.
Χθες εκπρόσωποι του ΔΗΚΟ και του ΑΚΕΛ έκαναν ξανά, επανειλημμένα αναφορά στο σκάνδαλο των χρυσών διαβατηρίων, όπως τα αποκάλυψε το γνωστό βίντεο το Al Jazeera. Χωρίς να λένε πως πρωταγωνιστές σε αυτό το βίντεο ήταν ο Τζιοβάννη, ένας βουλευτής, μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΑΚΕΛ και ταυτόχρονα χορηγός του κόμματος του λαού. Χωρίς να λένε ότι το οικογενειακό γραφείο του προέδρου του ΔΗΚΟ σχετιζόταν επαγγελματικά με τον Τζιοβάννη και ότι έχει διεκπεραιώσει 20 αιτήσεις για πολιτογραφήσεις και ότι δικοί του φάκελοι βρίσκονται σε αυτούς που χρησιμοποιούν εκβιαστικά για να «κλείσουν» το κράτος και «ότι γίνει»...
Γενικά και αόριστα αφήνουν να εννοηθεί ότι η διαφθορά και η διαπλοκή αγγίζει όλους τους «άλλους» και όχι αυτούς που εικονίζονται να μιλούν και να συνωμοτούν με μόνο στόχο την κερδοσκοπία σε βάρος του τόπου.
Κατηγορεί το ΑΚΕΛ την κυβέρνηση για θεσμική διαπλοκή για τα χρυσά διαβατήρια, για τα οποία η Κύπρος καταγγέλθηκε και από την ΕΕ. Χωρίς αμφιβολία η κυβέρνηση, η οποία έχει την τεράστια και κύρια πολιτική ευθύνη και ίσως και άλλες πολλές οι οποίες δεν έχουν ακόμη αποδειχθεί και διερευνώνται. Για αυτή την υπό διερεύνηση ευθύνη φωνάζει το ΑΚΕΛ αλλά δεν λέει τίποτα για τον σκηνικό με τον δικό του Τζιοβάννη. Τον βουλευτή του, χορηγό του και μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής. Λες και δεν υπήρξε ποτέ το περιστατικό με το βίντεο το οποίο καθημερινά επικαλούνται.
Κατηγορούν το πρώην δικηγορικό του προέδρου το οποίο ελέγχθηκε όχι μόνο μία φορά, χωρίς να αναφέρουν και να επικρίνουν καθόλου το δικηγορικό του Τάσσου Παπαδόπουλου. Ωσαν να μην υπάρχει το όνομα του συγκεκριμένου γραφείου στις λίστες που οι ίδιοι διέρρευσαν.
Μέσα σε αυτό το θέατρο του παραλόγου γίνεται σήμερα η πρώτη συνάντηση, μετά την πτώση του προϋπολογισμού, μεταξύ των δύο ηγετών των μεγαλύτερων κομμάτων του τόπου. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου θα συναντήσει σήμερα τον Άντρο Κυπριανού σε μια προσπάθεια για μία έστω μίνιμουμ προσπάθεια συνεννόησης και συγκατοίκησης στο κοινό σπίτι που με δική τους ευθύνη αρχίζει να καταρρέει επικίνδυνα. Έχουν άραγε επίγνωση πόσο σημαντική είναι για το μέλλον του τόπου αυτή η συνάντηση; Πόσα αναμένει από αυτούς ο απλός πολίτης και πόση ευθύνη κουβαλάνε στους ώμους τους;
--------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
