Του Ονασαγόρα
Διαβάζω πως η Αννίτα κήρυξε επιστράτευση (στελεχών και ψηφοφόρων ΔΗΣΥ) ενόψει των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών. Από εκείνη τη στιγμή ψάχνω τη στρατιωτική μου στολή, τα άρβυλα, το κράνος και το παγουράκι μου ώστε να παρουσιαστώ ετοιμοπόλεμος. Φαντάζομαι ήδη την Αννίτα με στρατιωτική παραλλαγή και φέρνω στο μυαλό την εθνική μας ξανθιά Αλίκη Βουγιουκλάκη στο «Υπολοχαγός Νατάσα».
Στο ΕΛΑΜ δεν αναμένεται να κηρύξουν επιστράτευση. Πρώτο, διότι πάνε αρκετά καλά και δεύτερο διότι γενικά αποφεύγουν κάθε τι που έχει να κάνει με Στρατό, εκτός όταν πρόκειται για στρατιωτική παρέλαση και βρίσκονται στην εξέδρα.
Πλησιάζουν και οι συνομιλίες της Νέας Υόρκης, όπου το σύνθημα «με το σωστό περιεχόμενο» μπορεί να γίνει μέχρι και τραγούδι
Δυσαρέσκεια σε ακελικά στελέχη για τον τρόπο που παραμερίσθηκαν για να κάνουν χώρο σε newentries για το Πολιτικό Γραφείο και την Κεντρική Γραμματεία του Κόμματος. Έχω εισηγήσεις: επειδή όλοι οι καλοί χωράνε, να κάνουν ακόμη μια Γραμματεία κι ας μην είναι τόσο κεντρική, ας είναι λίγο… γωνιακή. Και να πάψουν οι διαμαρτυρίες παρακαλώ. Σε άλλες εποχές θα έφευγαν άμεσα για Σιβηρία.
«Τείνουμε χέρι φιλίας τόσο στην ΕΔΕΚ όσο και στη ΔΗΠΑ για συνεργασία σε μια σειρά από τομείς, καθώς θεωρούμε ότι οι προκλήσεις και οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουμε ως πολιτεία και ως κοινωνία απαιτούν την προσπάθεια και τη συνεργασία όλων». Αυτά από τον Νικόλα Παπαδόπουλο της καρδιάς μας. Του συστήνω πρώτιστα όμως να τείνει χέρι φιλίας στους αντάρτες του ΔΗΚΟ, που είναι και οι πιο σκληροί επικριτές του.
Εξάλλου, ως γνωστό, πιο επικίνδυνα είναι πάντα τα φίλια πυρά. Δεν ξέρεις καν από πού θα σου έλθουν. Πλησιάζουν και οι συνομιλίες της Νέας Υόρκης, όπου το σύνθημα «με το σωστό περιεχόμενο» μπορεί να γίνει μέχρι και τραγούδι. Ναι, όπως αυτό που έγραψε η θαυμάστρια στην εθνική μας ινφλουένσερ (Αννίτα με όνομα φωτιά, Πρόεδρος που αλλάζει καρδιά) και η Παραδοσιακή Βραδιά στον νεαρό μας συνταξιούχο (όπου εκθείαζε τη Γεροσκήπου που βγάζει από λουκούμια μέχρι Προέδρους).
Σε κάθε περίπτωση, στα δικά μου μάτια ο Νικόλας το τελευταίο διάστημα εμφανίζεται ρεαλιστής, προσγειωμένος και μετριοπαθής (το αντίθετο δηλαδή των φανατισμένων εσωκομματικών του αντιπάλων). Φίλος που θεωρείται δεξιός αλλά δεν πρόσκειται σε κόμμα, μού είπε χθες πως ένεκα της αναμπουμπούλας σε Συναγερμό ο Πρίγκιπας κερδίζει πόντους ανάμεσα σε κεντροδεξιούς ψηφοφόρους σαν μια πιθανή σοβαρή υποψηφιότητα του 2028. Λέτε; Prince for President?
Επειδή έγινε μεγάλος ντόρος για τη συνέντευξη Φειδία με Τατάρ και πόσο πρωτοφανές ήταν το γεγονός, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι τηλεοπτικώς είχε προηγηθεί η συνέντευξη Ντενκτάς στον Σταύρο Σιδερά τον Μάρτιο του 1996. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, ήταν μια ιστορική συνέντευξη που ο Ντενκτάς είχε δει σαν ευκαιρία προπαγάνδας που τελικά κατέληξε στο Βατερλό του.
Συγκεκριμένα, σε στιγμή χαλάρωσης ή απερίσκεπτης ειλικρίνειας, ομολόγησε –on camera παρακαλώ, που δεν σήκωνε καμιά αμφισβήτηση– ότι αγνοούμενοι είχαν δολοφονηθεί εν ψυχρώ, ενώ βρισκόντουσαν σε αιχμαλωσία. Αυτό έκανε τον γύρο του κόσμου, έπαιξε από Euronews μέχρι CNN και προκάλεσε την οργή της Άγκυρας εναντίον του Ντενκτάς (για την παραδοχή που την εξέθετε) σε σημείο που ο Τουρκοκύπριος ηγέτης λίγες μέρες μετά βρέθηκε στο νοσοκομείο μετά από καρδιακό επεισόδιο. Βέβαια ο Σιδεράς δεν ήταν ευρωβουλευτής και ήταν σίγουρα λίγο πιο διαβασμένος από τον Φειδία. It’s going to be a hot July.
Λύθηκε το μυστήριο με τις δύο αγελάδες που κυκλοφορούσαν στον αυτοκινητόδρομο την Παρασκευή. Εντάσσονται στα μέτρα σύσφιγξης των σχέσεών μας με την Ινδία, που μετά την επίσκεψη Μόντι βρίσκονται στα καλύτερά τους. Για να λέμε και τα καλά.
