Του Ονασαγόρα
Σε ανύποπτο χρόνο -και όταν όλοι θεωρούσαν σχεδόν βέβαιο πως συγκεκριμένη πολιτικός θα κατευθυνόταν προς Άλμα- γράψαμε πως γινόντουσαν διεργασίες με ΔΗΚΟ και ο εθνικός μας πρίγκιπας έκανε πολιτικά δελεαστική πρόταση στην Ειρήνη -ειρήνη στην Κύπρο, στον κόσμο και ίσως στο ΔΗΚΟ- Χαραλαμπίδου. Δεν έχουν καταλήξει σε οριστική συμφωνία αλλά να μην ξεχνάμε πως ο πατέρας της υπήρξε σημαντικό στέλεχος του ΔΗΚΟ και η ίδια ξεκίνησε από εκεί. Οι παλιές αγάπες προφανώς δεν ξεχνιούνται.
Εκεί που πιστεύαμε πως ΕΛΑΜ και ΑΛΜΑ έχουν τα λιγότερα προβλήματα -σε σύγκριση με τα άλλα κυπριακά κόμματα και αποκόμματα- ξαφνικά φαίνεται πως έχουν και εκεί τα θεματάκια τους. Συμβαίνουν και στα καλύτερα σπίτια που λέμε. Στο μεν ΕΛΑΜ, οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Χρήστου ισχυρίζονται πως δρα σχεδόν δικτατορικά, χωρίς να αφήνει περιθώριο σε άλλους να εκφράσουν διαφορετική άποψη ή έστω να αμφισβητήσουν τον ιδρυτή τους. Και πως μετατρέπει το κόμμα σε δεκανίκι του -συστημικού από κάθε άποψη- Χριστοδουλίδη. Πόσο εύκολο είναι όμως να αμφισβητήσεις κάποιον που καταφέρνει –έστω και εκμεταλλευόμενος συγκυρίες- να ενισχύει συνεχώς τα ποσοστά του;
O θάνατος της Καίτης Κληρίδου απώλεια για όλη την Κύπρο. Μουσταφά Ακιντζί
Στο ΑΛΜΑ τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, ειδικά από τη στιγμή που τις αποφάσεις του αρχηγού τις αμφισβητεί -γραπτώς και δημόσια- ο στενός φίλος και συνεργάτης του Οδυσσέα, ο περιβόητος Ανδρέας Χασαπόπουλος. Το να γράφεις για τον Τσούκα πως είναι καλός καθηγητής, μα σαν άνθρωπος μηδέν, είναι στα όρια του εξωφρενικού, δικαιώνοντας τελικά όσους θεωρούσαν τον φίλο του Οδυσσέα από εμμονικό έως γραφικό ή ακόμη και τα δύο. Και η σοφή παροιμία λέει: «δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι».
Πως περιμένουμε τον κόσμο να σχηματίσει μια εμπεριστατωμένη άποψη για το υποθαλάσσιο καλώδιο όταν οι άμεσα εμπλεκόμενοι αντί να ξεκαθαρίζουν τα δεδομένα τα κάνουν όλο και πιο μπερδεμένα; Όταν η Κυβέρνηση, μέσω των αρμόδιων Υπουργών της, Ενέργειας και Οικονομικών, στέλνει τα πλέον αντιφατικά μηνύματα όσον αφορά την βιωσιμότητά του; Και, τέλος, όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος τη μια μας λέει ότι ο ΑΔΜΗΕ μας εκβιάζει -κι εμείς ως γνωστόν δεν εκβιαζόμαστε- και την άλλη ότι το έργο πρέπει να γίνει και θα γίνει. Παιδιά αποφασίστε. Και να σας θυμίσω πως κάθε μέρα που περνά χωρίς απόφαση εκτοξεύει το κόστος σε ακόμη πιο δυσθεώρητα επίπεδα.
Πέθανε η Καίτη Κληρίδου, η τελευταία άμεση σύνδεση με τον αείμνηστο Γλαύκο και όλοι είχαν να πουν μια καλή κουβέντα. Κρίμα που έπρεπε να πεθάνει για να ακουστούν τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα. Όσο ζούσε είχε ακούσει τα εξ αμάξης από πολλούς. Βλέπετε, ήταν έντιμη, σοβαρή και έλεγε δυσάρεστες αλήθειες. Δεν ταίριαζε λοιπόν στον απόλυτο απολιτίκ λαϊκισμό που κυριαρχεί στην πολιτική ζωή του τόπου μας. Όπως τραγούδησε και ο Σαββόπουλος, «αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μην μας πει κανένα». Rest in peace.
